O texto do Acordo publicouse o pasado 28 de febreiro no Diario oficial da Unión Europea, e as disposicións sobre normas de orixe e procedementos en materia de orixe recóllense no capítulo 3 do Acordo.

La Unión Europea e Nova Zelandia asinaron un Acordo de Libre Comercio que entrará en vigor o vindeiro 1 de maio de 2024.

As solicitudes de tratamento arancelario preferencial, de acordo co artigo 3.16 do Acordo,  basearanse en calquera dos elementos seguintes: 

1. Unha comunicación sobre a orixe en que o exportador declare que o produto é orixinario; ou
2. o coñecemento por parte do importador de que o produto é orixinario.

No caso de exportacións de produtos orixinarios da UE a Nova Zelandia, poderán emitir estas comunicacións sobre a orixe os exportadores rexistrados no sistema REX, agás para envíos cuxo valor non supere o limiar de 6.000 euros, en cuxo caso calquera exportador poderá emitir estas comunicacións sobre a orixe.

Os novos códigos TARIC que se deron de alta e que o importador debe declarar no recadro 44 do DUA de importación como proba xustificativa da solicitude de tratamento arancelario preferencial son os seguintes:

• Ou 120: Comunicación sobre a orixe [artigo 3.16, apartado 2, letra a), e artigo 3.18, apartado 4, letra a), do Acordo de Libre Comercio entre a Unión Europea e Nova Zelandia].
• Ou 121: Comunicación de orixe para envíos múltiples de produtos idénticos [artigo  3.16, apartado  2, letra a), e artigo  3.18, apartado  4, letra b), do Acordo de Libre Comercio entre a Unión Europea e Nova Zelandia].
• Ou 122: Coñecemento do importador [artigo  3.16, apartado  2, letra b), do Acordo de Libre Comercio entre a Unión Europea e Nova Zelandia].