Presentación de autoliquidacións complementarias
Que é unha autoliquidación complementaria?
Considéranse autoliquidacións complementarias as que se refiran á mesma obriga tributaria e período que outras presentadas con anterioridade e de que resulte un importe a ingresar superior ou unha cantidade a devolver ou a compensar inferior ao importe resultante da autoliquidación anterior, que subsistirá na parte non afectada.
Cando pódese presentar unha autoliquidación complementaria?
Só pode presentarse unha autoliquidación complementaria para:
- Solicitar a devolución ou a compensación dunha cantidade menor.
- Realizar un ingreso por un importe maior.
Polo tanto, se un obrigado tributario considera que unha autoliquidación prexudicou os seus intereses lexítimos, unicamente poderá obter a compensación do prexuízo que experimentase iniciando un procedemento de rectificación de autoliquidación.
Regulación legal
Tanto o artigo 122 de Lei 58/2003, Xeral Tributaria, como o artigo 118 do Regulamento Xeral de Aplicación dos Tributos, aprobado polo RD 1065/2007, establecen que as autoliquidacións só poden ser complementarias (nunca poden ter carácter de substitutivas), é dicir, sempre dan como resultado unha contía favorable á Administración, a diferenza do que ocorre coas declaracións (por exemplo, declaracións informativas) que poden ter carácter de complementarias ou substitutivas, xa que non levan asociado ingreso ou devolución.
Características das declaracións complementarias
- Sempre debe existir unha autoliquidación anterior presentada á que complementa. Da cota tributaria resultante da autoliquidación complementaria deducirase o importe da autoliquidación inicial.
- Se se presenta unha autoliquidación complementaria en relación cunha obriga e período pola que xa se obtivo unha devolución improcedente, en todo ou en parte, débese ingresar a cantidade indebidamente obtida máis a cota que, se é o caso, poida resultar da autoliquidación complementaria.
- Na súa presentación farase constar que se trata dunha autoliquidación complementaria, a obriga tributaria e o período ao que se refiren. Débense consignar todos os datos, os novos ou modificados e os que se incluíron na declaración inicial.
Prazos de presentación
Poden presentarse dentro do prazo establecido para a súa presentación ou ben con posterioridade ao mesmo, sempre que non prescribise o dereito da Administración para determinar a débeda tributaria. Neste último caso, teñen a consideración de extemporáneas e se resulta unha cantidade a ingresar aplicaranse, se non existiu un requirimento previo para a súa presentación, as recargas previstas no artigo 27 da LGT
Presentación de autoliquidacións complementarias
A presentación dunha autoliquidación complementaria realízase cando o erro ocasionado foi en prexuízo da Facenda Pública. Deberase regularizar a situación mediante a presentación do modelo correspondente (o que presentou orixinariamente) do exercicio en que tivo lugar o erro marcando o recadro de "Complementaria".