Alemaña

Residentes fiscais en España con rendas procedentes de Alemaña

(O contido deste documento é meramente informativo e elaborouse con carácter divulgativo. Para máis información pode consultarse directamente a Lei do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas e o Convenio hispano-alemán para evitar a dobre imposición).

I.- Residencia fiscal

Unha persoa física é residente en territorio español cando se dea calquera das seguintes circunstancias:

• Que permaneza máis de 183 días, durante o ano natural, en territorio español.

  Para determinar este período de permanencia computaranse as ausencias esporádicas non sendo que o contribuínte acredite a súa residencia fiscal noutro país (mediante un certificado de residencia fiscal expedido polas autoridades fiscais desoutro outro país). No suposto de países ou territorios dos cualificados como paraíso fiscal, a Administración Tributaria poderá esixir que se probe a permanencia no mesmo durante 183 días no ano natural.

• Que radique en España o núcleo principal ou a base das súas actividades ou intereses económicos de forma directa ou indirecta.

• Que residan habitualmente en España o cónxuxe non separado legalmente e os fillos menores de idade que dependan desta persoa física. Este terceiro suposto admite proba en contrario.

II.- Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas

Se unha persoa física, de acordo co descrito, resulta ser residente fiscal en España, será contribuínte polo Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas (IRPF) e deberá tributar en España pola súa renda mundial, é dicir, deberá declarar en España as rendas que obteña en calquera parte do mundo, sen prexuízo do que se dispoña no Convenio para evitar a dobre imposición internacional subscrito entre España e o país de orixe da renda.

Os convenios enumeran uns tipos de rendas e dispón, respecto de cada unha delas , as potestades tributarias que corresponden a cada Estado asinante:

• nuns casos, potestade exclusiva para o país de residencia do contribuínte,

• noutros , potestade exclusiva para o país de orixe da renda e,

• finalmente, nalgúns supostos, potestade compartida entre ambos os dous países, podendo ambos os dous gravar a mesma renda, pero coa obriga para o país de residencia do contribuínte de arbitrar medidas para evitar a dobre imposición.

O período impositivo do IRPF é o ano natural. Unha persoa será residente ou non residente durante todo o ano natural xa que o cambio de residencia non supón a interrupción do período impositivo.

A declaración da renda das persoas físicas residentes fiscais en España, preséntase nos meses de abril, maio e xuño do ano seguinte ao de devindicación. A normativa do IRPF regula uns límites e condicións que determinan a obriga de presentar a declaración do imposto, que deberán consultarse cada ano. As rendas exentas non se teñen en conta para determinar a obriga de declarar.

Exemplo: Contribuínte, residente fiscal en España, cuxa única renda en 2019 é unha pensión procedente de Alemaña, causada por traballar nunha empresa no devandito país (España ten potestade de gravame por ser unha pensión derivada dun emprego anterior no sector privado. O tratamento no Convenio explícase a continuación). Se a pensión supera a contía de 14.000 euros anuais, atendendo aos límites e condicións da obriga de declarar relativa ao exercicio 2019, estaría obrigado a presentar declaración polo IRPF correspondente a 2019, tendo en conta que o pagador da pensión alemá non está obrigado a practicar retencións a conta do IRPF español.

Convenio hispano-alemán do 3 de febreiro de 2011 (BOE do 30 de xullo de 2012)

(O texto do Convenio pode ser consultado en  https://sede.agenciatributaria.gob.es  na seguinte ruta: Inicio > Normativo e criterios interpretativos > Fiscalidade internacional)

De forma simplificada, tendo en conta o que se dispón no novo Convenio entre España e Alemaña (CDI ), aplicable con efectos desde o exercicio 2013, a tributación para os residentes fiscais en España das rendas de fonte alemá máis comunmente obtidas sería:

Pensións :

Entendidas como remuneracións que teñen a súa causa nun emprego exercido con anterioridade, teñen distinto tratamento segundo concédanse por razón de servizos prestados no sector público ou privado.

• Pensión  recibida por razón do traballo dependente prestado ao Estado, estados federados, subdivisión política ou entidade local, ou entidade xurídica de dereito público (artigo 18.2 CDI). O seu tratamento é:

  1. En xeral, estas pensións só tributarían en Alemaña.

     En España estarían exentas, aínda que se aplicará exención con progresividade. Isto significa que, se o contribuínte resultase obrigado a presentar declaración polo IRPF pola obtención doutras rendas, o importe da pensión exenta ten en cóntase en España para calcular o gravame aplicable aos restantes rendas.

  2. Porén, se o beneficiario da pensión residente en España tivese nacionalidade española, as referidas pensións só tributarían en España.

• Pensión  recibida por razón dun emprego anterior no sector privado (artigo 17 CDI). O seu tratamento é:

  1. En xeral, só tributarían en España.

  2. Porén, os pagamentos efectuados de acordo coa lexislación sobre seguros sociais alemá poderán someterse tamén a imposición en Alemaña cando o feito que xere o dereito a percibir a renda prodúzase a partir do 31 de decembro de 2014, cun límite de imposición da seguinte porcentaxe sobre o importe bruto:

     1. 5%, cando o feito que xere o dereito a percibir a renda prodúzase entre o 1 de xaneiro de 2015 e o 31 de decembro de 2029.
     2. 10%, se o feito determinativo da percepción producísese a partir do 1 de xaneiro de 2030.

  3. Así mesmo, aplicarase o réxime do apartado anterior a outros pagamentos percibidos a partir do 31 de decembro de 2014 cando se xeren por razón de achegas a pensións incentivadas fiscalmente (artigo 17.3 CDI e disposicións VI, VII e VIII do protocolo anexo) que se realizasen durante un período superior a doce anos.

  Nos supostos dos apartados 2 e 3, en relación co imposto pago en Alemaña ata o límite de imposición, o contribuínte poderá aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.

Rendas derivadas de inmobles (artigo 6 CDI) :

As rendas da propiedade inmobiliaria situada en Alemaña poden someterse a imposición tanto en España como en Alemaña. O contribuínte residente tería dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.

Dividendos (artigo 10 CDI) :

Os dividendos de fonte alemá poden someterse a imposición en España de acordo coa súa lexislación interna. Estes dividendos poden tamén someterse a imposición en Alemaña, no caso de que sexa o país onde resida a sociedade que paga os dividendos e segundo a lexislación dese Estado, pero se o beneficiario efectivo dos dividendos é un residente de España, o imposto así esixido terá un límite máximo do 15 por cento do importe bruto dos dividendos. O contribuínte residente tería dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional ata ese límite.

Intereses (artigo 11 CDI) :

En xeral, desde o exercicio 2013, os intereses procedentes de Alemaña e cuxo beneficiario efectivo sexa un residente fiscal en España só poden someterse a imposición en España.

Retribucións de membros de consellos de administración de sociedades residentes de Alemaña (artigo 15 CDI) :

Poden someterse a imposición tanto en Alemaña como en España. O contribuínte tería dereito en España a aplicar a dedución por dobre imposición internacional.

Ganancias patrimoniais: 

• Derivadas de bens inmobles (artigo 13.1 CDI) : as ganancias obtidas polo alleamento de bens inmobles situados en Alemaña, poden someterse a tributación tanto en España como en Alemaña. O contribuínte ten dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.

• Derivadas de accións ou participacións en sociedades cuxos activos consistan polo menos nun 50 por cento, de forma directa ou indirecta, en bens inmobles, ou que outorguen, directa ou indirectamente, o dereito de gozo de inmobles, se os inmobles están situados en Alemaña (artigo 13.2 e 13.3 CDI): as ganancias derivadas do alleamento desas accións ou participacións poden someterse a tributación tanto en España como en Alemaña. O contribuínte ten dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.

• Derivadas de bens mobles que formen parte do activo dun establecemento permanente (artigo 13.4 CDI) : As ganancias derivadas do alleamento de bens mobles que formen parte do activo dun establecemento permanente que un empresario ou profesional residente en España teña en Alemaña, comprendidas as ganancias derivadas do alleamento do devandito establecemento permanente (só ou co conxunto da empresa), poden someterse a imposición tanto en España como en Alemaña. O contribuínte ten dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.

• Derivadas doutra clase de bens (artigo 13.6 CDI) ##1##: en xeral, as ganancias derivadas do alleamento de calquera outra clase de bens, só poden someterse a imposición en España sempre que este sexa o Estado en que resida o transmitente. Un exemplo deste tipo sería a ganancia derivada da venda de accións dunha empresa alemá. Non obstante, en certos casos de cambio de residencia (artigo 13.7 CDI) desde Alemaña a España, pode existir potestade de gravame compartido para ambos os dous países. No caso de que se produza dobre imposición, o contribuínte ten dereito a aplicar en España, no IRPF, a dedución por dobre imposición internacional.

Ademais das comentadas anteriormente, o Convenio enumera outro tipo de rendas (beneficios empresariais, rendas do traballo, artistas e deportistas, funcións públicas, outras rendas …), cuxo tratamento pode consultarse no texto do mesmo.

III.- Obriga de información sobre bens no estranxeiro

As persoas residentes en España deberán informar á Administración tributaria española sobre tres categorías diferentes de bens e dereitos situados no estranxeiro:

• contas en entidades financeiras situadas no estranxeiro
• valores, dereitos, seguros e rendas depositadas, xestionados ou obtidas no estranxeiro
• bens inmobles e dereitos sobre bens inmobles situados no estranxeiro

Esta obriga deberá cumprirse, mediante o modelo 720, entre o 1 de xaneiro e o 31 de marzo do ano seguinte a aquel ao que se refira a información que hai que subministrar.

Non existirá obriga de informar sobre cada unha das categorías de bens cando o valor do conxunto de bens correspondentes a cada categoría non supere os 50.000 euros. Unha vez presentada a declaración informativa por unha ou varias das categorías de bens e dereitos, a presentación da declaración nos anos sucesivos será obrigatorios cando o valor experimentase un incremento superior a 20.000 euros respecto do que determinou a presentación da última declaración.

Teléfono 91 554 87 70 / 901 33 55 33

https://sede.agenciatributaria.gob.es