Finlandia

Residentes fiscais en España con rendas procedentes de Finlandia

(O contido deste documento é meramente informativo e elaborouse con carácter divulgativo. Para máis información pode consultarse directamente a Lei do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas e o Convenio hispano-finés para evitar a dobre imposición).

I.- Residencia fiscal

Unha persoa física é residente en territorio español cando se dea calquera das seguintes circunstancias:

Que permaneza máis de 183 días, durante o ano natural, en territorio español.

Para determinar este período de permanencia computaranse as ausencias esporádicas non sendo que o contribuínte acredite a súa residencia fiscal noutro país (mediante un certificado de residencia fiscal expedido polas autoridades fiscais desoutro outro país). No suposto de países ou territorios dos cualificados como paraíso fiscal, a Administración Tributaria poderá esixir que se probe a permanencia no mesmo durante 183 días no ano natural.
Que radique en España o núcleo principal ou a base das súas actividades ou intereses económicos de forma directa ou indirecta.
Que residan habitualmente en España o cónxuxe non separado legalmente e os fillos menores de idade que dependan desta persoa física. Este terceiro suposto admite proba en contrario.

II.- Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas

Se unha persoa física, de acordo co descrito, resulta ser residente fiscal en España, será contribuínte polo Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas (IRPF) e deberá tributar en España pola súa renda mundial, é dicir, deberá declarar en España as rendas que obteña en calquera parte do mundo, sen prexuízo do que se dispoña no Convenio para evitar a dobre imposición internacional subscrito entre España e o país de orixe da renda.

Os convenios enumeran uns tipos de rendas e dispón, respecto de cada unha delas , as potestades tributarias que corresponden a cada Estado asinante:

nuns casos, potestade exclusiva para o país de residencia do contribuínte,
noutros , potestade exclusiva para o país de orixe da renda e,
finalmente, nalgúns supostos, potestade compartida entre ambos os dous países, podendo ambos os dous gravar a mesma renda, pero coa obriga para o país de residencia do contribuínte de arbitrar medidas para evitar a dobre imposición. Porén, o DCI hispano-finés dispón, en determinados casos relativos a pensións, que corresponde ao país da fonte tomar as medidas para evitar a dobre imposición (artigo 21.3 CDI).

O período impositivo do IRPF é o ano natural. Unha persoa será residente ou non residente durante todo o ano natural xa que o cambio de residencia non supón a interrupción do período impositivo.

A declaración da renda das persoas físicas residentes fiscais en España, preséntase nos meses de abril, maio e xuño do ano seguinte ao de devindicación. A normativa do IRPF regula uns límites e condicións que determinan a obriga de presentar a declaración do imposto, que deberán consultarse cada ano. As rendas exentas non se teñen en conta para determinar a obriga de declarar.

Exemplo : Contribuínte, residente fiscal en España, cuxa única renda en 2020 é unha pensión procedente de Finlandia, causada por traballar nunha empresa no devandito país (España ten a potestade exclusiva de gravame. O tratamento no Convenio explícase a continuación). Se a pensión supera a contía de 14.000 euros anuais, atendendo aos límites e condicións da obriga de declarar relativa ao exercicio 2022, estaría obrigado a presentar declaración polo IRPF correspondente a 2022, tendo en conta que o pagador da pensión finesa non está obrigado a practicar retencións a conta do IRPF español.

Convenio hispano-finés (novo Convenio do 15 de decembro de 2015, con entrada en vigor o 27 de xullo de 2018 que, no referente ao IRPF, resulta aplicable por primeira vez ao período impositivo 2019; excepcionalmente, o artigo 18 do antigo Convenio de 1967, relativo a pensións por razón dun emprego anterior no sector privado, seguirá sendo aplicable durante os períodos 2019, 2020 e 2021 se a pensión está suxeita a imposición en España independentemente de que a normativa interna estableza posteriormente a súa exención)

(O texto do Convenio pode ser consultado en https://sede.agenciatributaria.gob.es na seguinte ruta: Inicio > Normativo e criterios interpretativos > Fiscalidade internacional)

De forma simplificada, tendo en conta o que se dispón no Convenio entre España e Finlandia (CDI ), a tributación para os residentes fiscais en España das rendas de fonte finesa máis comunmente obtidas sería:

Pensións:

Entendidas como remuneracións que teñen a súa causa nun emprego exercido con anterioridade, teñen distinto tratamento segundo concédanse por razón de servizos prestados no sector público ou privado.

Pensión recibida por razón do traballo dependente prestado ao Estado, unha subdivisión política, unha entidade local ou unha das súas entidades públicas (artigo 18.2 novo CDI). O seu tratamento é:
1. En xeral, estas pensións só tributarían en Finlandia. En España estarían exentas, con exención con progresividade. Isto significa que, se o contribuínte resultase obrigado a presentar declaración polo IRPF pola obtención doutras rendas, o importe da pensión exenta tería en cóntase para calcular o gravame aplicable aos restantes rendas.
2. Porén, se o beneficiario da pensión residente en España tivese nacionalidade española, as referidas pensións só tributarían en España.
Non obstante, se a pensión se concedeu de acordo coa normativa da seguridade social de Finlandia o seu tratamento é o indicado no número 2 do apartado específico que figura posteriormente.
Pensión recibida por razón dun emprego anterior no sector privado, durante o período transitorio (artigo 18 antigo CDI antigo, aplicable aos períodos impositivos de IRPF 2019, 2020 e 2021 se a pensión está suxeita a imposición en España independentemente de que a normativa interna estableza posteriormente a súa exención, conforme ao artigo 26.4 do novo CDI):

Estas pensións só se someterán a imposición en España.
Pensión recibida por razón dun emprego anterior no sector privado (artigo 17.1 novo CDI, aplicable aos períodos impositivos de IRPF 2022 e seguintes ):

En xeral, as pensións por razón dun emprego anterior serán gravable exclusivamente en España.

Non obstante, se a pensión se concedeu de acordo coa normativa da seguridade social de Finlandia o seu tratamento é o indicado no número 1 do apartado específico que figura posteriormente.
Pensións concedidas de acordo coa normativa sobre seguridade social de Finlandia ou por razón dun plan público constituído por Finlandia con fins de previsión social, ou as anualidades procedentes de Finlandia (se as achegas ou pagamentos asociados a esa renda son deducibles a efectos fiscais en Finlandia) debe distinguirse entre:
1. Aquelas que derivan dun emprego anterior no sector privado (artigo 17.2 CDI, aplicable aos períodos impositivos de IRPF 2022 e seguintes): poden someterse a imposición tanto en España como en Finlandia. Neste caso, non corresponde a España tomar medidas para evitar a dobre imposición, senón que Finlandia admitirá unha dedución para tal fin (artigo 21.3 novo CDI).
2. Aquelas que derivan dun emprego anterior no sector público (artigo 17.2, con suxeición ao que se dispón no artigo 18.2 CDI): en xeral, estas pensións só tributarían en Finlandia. En España estarían exentas, con exención con progresividade. Isto significa que, se o contribuínte resultase obrigado a presentar declaración polo IRPF pola obtención doutras rendas, o importe da pensión exenta tería en cóntase para calcular o gravame aplicable aos restantes rendas. Porén, se o beneficiario da pensión residente en España tivese nacionalidade española, as referidas pensións só tributarían en España.

Rendas derivadas de inmobles (artigo 6 CDI):

As rendas da propiedade inmobiliaria situada en Finlandia poden someterse a imposición tanto en España como en Finlandia. O contribuínte residente tería dereito a aplicar no IRPF a dedución por dobre imposición internacional respecto do imposto pago en Finlandia.

Dividendos (artigo 10 CDI):

Os dividendos de fonte finesa poden someterse a imposición en España de acordo coa súa lexislación interna. Estes dividendos poden tamén someterse a imposición en Finlandia, país en que reside a sociedade que paga os dividendos, e de acordo coa lexislación do devandito Estado, pero cun límite máximo do 15 por 100 do importe bruto dos dividendos. O contribuínte residente tería dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional, consistente nunha contía igual ao imposto pago en Finlandia ata ese límite. Porén, esta dedución non pode exceder da parte do imposto, calculado antes da dedución, correspondente á renda obtida en Finlandia.

Intereses (artigo 11 CDI):

Os intereses procedentes de Finlandia paga a un residente de España serán gravables exclusivamente en España.

Retribucións de membros de consellos de administración de sociedades residentes de Finlandia (artigo 15 CDI):

Poden someterse a imposición tanto en Finlandia como en España. O contribuínte tería dereito a aplicar no IRPF a dedución por dobre imposición internacional respecto do imposto pago en Finlandia.

Ganancias patrimoniais:

Derivadas de bens inmobles (artigo 13.1 CDI) : as ganancias obtidas polo alleamento de bens inmobles situados en Finlandia, poden someterse a tributación tanto en España como en Finlandia. En España o contribuínte tería dereito a aplicar no IRPF a dedución por dobre imposición internacional respecto do imposto pago en Finlandia.
Derivadas de bens mobles que pertenzan a un establecemento permanente (artigo 13.2 CDI): as ganancias obtidas polo alleamento de bens mobles que pertenzan a un establecemento permanente que unha empresa residente en España posúa en Finlandia, comprendidas as ganancias derivadas do alleamento do establecemento permanente, poderán someterse a imposición tanto en Finlandia como en España. O contribuínte residente tería dereito a aplicar no IRPF a dedución por dobre imposición internacional respecto do imposto pago en Finlandia.
Derivadas de accións ou participacións cuxo valor proceda en máis do 50 %de inmobles situados en Finlandia (artigo 13.4 CDI): as ganancias obtidas do alleamento poden someterse a imposición tanto en España como en Finlandia. En España o contribuínte tería dereito a aplicar no IRPF a dedución por dobre imposición internacional respecto do imposto pago en Finlandia. Este apartado non se aplica ás ganancias derivadas do alleamento de accións nunha sociedade cotizada nun mercado de valores de valores recoñecidos.
Derivadas de accións ou participacións que outorguen o dereito de gozo de inmobles situados en Finlandia (artigo 13.5 CDI): as ganancias obtidas do alleamento poden someterse a imposición tanto en España como en Finlandia. En España o contribuínte tería dereito a aplicar no IRPF a dedución por dobre imposición internacional respecto do imposto pago en Finlandia.
Derivadas doutra clase de bens (artigo 13.6 CDI) ##1##: as ganancias derivadas do alleamento de calquera outra clase de bens, só poden someterse a imposición en España.

Ademais das comentadas anteriormente, o Convenio enumera outro tipo de rendas (beneficios empresariais, rendas do traballo, artistas e deportistas, funcións públicas, outras rendas …), cuxo tratamento pode consultarse no texto do mesmo.

III.- Obriga de información sobre bens no estranxeiro

As persoas residentes en España deberán informar á Administración tributaria española sobre tres categorías diferentes de bens e dereitos situados no estranxeiro:

contas en entidades financeiras situadas no estranxeiro
valores, dereitos, seguros e rendas depositadas, xestionados ou obtidas no estranxeiro
bens inmobles e dereitos sobre bens inmobles situados no estranxeiro

Esta obriga deberá cumprirse, mediante o modelo 720, entre o 1 de xaneiro e o 31 de marzo do ano seguinte a aquel ao que se refira a información que hai que subministrar.

Non existirá obriga de informar sobre cada unha das categorías de bens cando o valor do conxunto de bens correspondentes a cada categoría non supere os 50.000 euros. Unha vez presentada a declaración informativa por unha ou varias das categorías de bens e dereitos, a presentación da declaración nos anos sucesivos será obrigatorios cando o valor experimentase un incremento superior a 20.000 euros respecto do que determinou a presentación da última declaración.

Logo da AEAT

Teléfono 91 554 87 70 / 901 33 55 33

https://sede.agenciatributaria.gob.es