Suíza

Residentes fiscais en España con rendas procedentes de Suíza

(O contido deste documento é meramente informativo e elaborouse con carácter divulgativo. Para máis información pode consultarse directamente a Lei do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas e o Convenio hispano-suízo para evitar a dobre imposición).

I.- Residencia fiscal

Unha persoa física é residente en territorio español cando se dea calquera das seguintes circunstancias:

Que permaneza máis de 183 días, durante o ano natural, en territorio español.

Para determinar este período de permanencia computaranse as ausencias esporádicas non sendo que o contribuínte acredite a súa residencia fiscal noutro país (mediante un certificado de residencia fiscal expedido polas autoridades fiscais desoutro outro país). No suposto de países ou territorios dos cualificados como paraíso fiscal, a Administración Tributaria poderá esixir que se probe a permanencia no mesmo durante 183 días no ano natural.
Que radique en España o núcleo principal ou a base das súas actividades ou intereses económicos de forma directa ou indirecta.
Que residan habitualmente en España o cónxuxe non separado legalmente e os fillos menores de idade que dependan desta persoa física. Este terceiro suposto admite proba en contrario.

II.- Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas

Se unha persoa física, de acordo co descrito, resulta ser residente fiscal en España, será contribuínte polo Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas (IRPF) e deberá tributar en España pola súa renda mundial, é dicir, deberá declarar en España as rendas que obteña en calquera parte do mundo, sen prexuízo do que se dispoña no Convenio para evitar a dobre imposición internacional subscrito entre España e o país de orixe da renda.

Os convenios enumeran uns tipos de rendas e dispón, respecto de cada unha delas , as potestades tributarias que corresponden a cada Estado asinante:

nuns casos, potestade exclusiva para o país de residencia do contribuínte,
noutros , potestade exclusiva para o país de orixe da renda e,
finalmente, nalgúns supostos, potestade compartida entre ambos os dous países, podendo ambos os dous gravar a mesma renda, pero coa obriga para o país de residencia do contribuínte de arbitrar medidas para evitar a dobre imposición.

O período impositivo do IRPF é o ano natural. Unha persoa será residente ou non residente durante todo o ano natural xa que o cambio de residencia non supón a interrupción do período impositivo.

A declaración da renda das persoas físicas residentes fiscais en España, preséntase nos meses de abril, maio e xuño do ano seguinte ao de devindicación. A normativa do IRPF regula uns límites e condicións que determinan a obriga de presentar a declaración do imposto, que deberán consultarse cada ano. As rendas exentas non se teñen en conta para determinar a obriga de declarar.

Exemplo : Contribuínte, residente fiscal en España, cuxa única renda en 2019 é unha pensión procedente de Suíza, causada por traballar nunha empresa no devandito país (España ten a potestade exclusiva de gravame por ser unha pensión derivada dun emprego anterior no sector privado. O tratamento no Convenio explícase a continuación). Se a pensión supera a contía de 14.000 euros anuais, atendendo aos límites e condicións da obriga de declarar relativa ao exercicio 2019, estaría obrigado a presentar declaración polo IRPF correspondente a 2019, tendo en conta que o pagador da pensión suíza non está obrigado a practicar retencións a conta do IRPF español.

Convenio hispano-suízo

(O texto do Convenio pode ser consultado en https://sede.agenciatributaria.gob.es na seguinte ruta: Inicio > Normativo e criterios interpretativos > Fiscalidade internacional)

De forma simplificada, tendo en conta o que se dispón no Convenio entre España e Suíza (CDI ), a tributación para os residentes fiscais en España das rendas de fonte suíza máis comunmente obtidas sería:

Pensións:

Entendidas como remuneracións que teñen a súa causa nun emprego exercido con anterioridade, teñen distinto tratamento segundo concédanse por razón de servizos prestados no sector público ou privado.

Pensión recibida por razón do traballo dependente prestado ao Estado, subdivisión política ou entidade local, un organismo autónomo ou persoa xurídica de dereito público (artigo 19 CDI). O seu tratamento é:
1. En xeral, estas pensións só se someterán a imposición en Suíza.
  
  En España estarían exentas, aínda que se aplicaría exención con progresividade. Isto significa que, se o contribuínte resultase obrigado a presentar declaración polo IRPF pola obtención doutras rendas, o importe da pensión exenta tería en cóntase para calcular o gravame aplicable aos restantes rendas.
2. Porén, se o beneficiario da pensión residente en España tivese nacionalidade española, sen ter ao mesmo tempo nacionalidade suíza, as referidas pensións só tributarían en España.
Pensión recibida por razón dun emprego anterior no sector privado (artigo 18 CDI) : Estas pensións só se someterán a imposición en España.

Rendas derivadas de inmobles (artigo 6 CDI):

As rendas da propiedade inmobiliaria situada en Suíza, poden someterse a imposición tanto en España como en Suíza. O contribuínte residente tería dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.

Dividendos (artigo 10 CDI):

Os dividendos de fonte suíza poden someterse a imposición en España de acordo coa súa lei interna. Estes dividendos poden tamén someterse a imposición en Suíza, se este é o Estado en que reside a sociedade que paga os dividendos e segundo a súa lexislación interna, pero se o perceptor dos dividendos é o beneficiario efectivo residente en España, o imposto así esixido en Suíza terá un límite máximo do 15 por 100 do importe bruto dos dividendos. O contribuínte residente tería dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional ata ese límite.

Intereses (artigo 11 CDI):

En xeral, os intereses procedentes de Suíza e cuxo beneficiario efectivo sexa un residente fiscal en España só poden someterse a imposición en España.

Retribucións de membros de consellos de administración de sociedades residentes de Suíza (artigo 16 CDI):

Poden someterse a imposición tanto en Suíza como en España. O contribuínte tería dereito en España a aplicar no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.

Ganancias patrimoniais:

Derivadas de bens inmobles (artigo 13.1 CDI): as ganancias obtidas polo alleamento de bens inmobles situados en Suíza, poden someterse a tributación tanto en España como en Suíza. O contribuínte ten dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.
Derivadas de bens mobles que pertenzan a un establecemento permanente ou a unha base fixa (artigo 13.2 CDI): as ganancias obtidas polo alleamento de bens mobles que pertenzan a un establecemento permanente ou a unha base fixa que un residente en España posúa en Suíza para a realización de actividades empresariais ou a prestación de servizos persoais independentes, comprendidas as ganancias derivadas do alleamento do establecemento ou a base fixa, poderán someterse a imposición tanto en Suíza como en España. O contribuínte ten dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.
Derivadas de accións ou participacións cuxo valor proceda en máis dun 50 por cento, directa ou indirectamente, de bens inmobles situados en Suíza (artigo 13.3 CDI): as ganancias derivadas do alleamento destas accións ou participacións poden someterse a tributación tanto en España como en Suíza agás as ganancias patrimoniais derivadas do alleamento de accións cotizadas nunha Bolsa de Valores suíza ou de accións ou participacións dunha sociedade que utiliza o ben inmoble para a súa propia actividade industrial que só poden someterse a imposición en España, sempre que sexa o Estado de residencia do transmitente. O contribuínte ten dereito a aplicar en España no IRPF a dedución por dobre imposición internacional.
Derivadas doutra clase de bens (artigo 13.4 CDI) : en xeral, as ganancias derivadas do alleamento de calquera outra clase de bens distintos dos anteriores, só poden someterse a imposición en España, sempre que este sexa o Estado de residencia do transmitente.

Ademais das comentadas anteriormente, o Convenio enumera outro tipo de rendas (beneficios empresariais, servizos profesionais, retribucións do traballo asalariado, artistas e deportistas, funcións públicas, outras rendas …), cuxo tratamento pode consultarse no texto do mesmo.

III.- Obriga de información sobre bens no estranxeiro

As persoas residentes en España deberán informar á Administración tributaria española sobre tres categorías diferentes de bens e dereitos situados no estranxeiro:

contas en entidades financeiras situadas no estranxeiro
valores, dereitos, seguros e rendas depositadas, xestionados ou obtidas no estranxeiro
bens inmobles e dereitos sobre bens inmobles situados no estranxeiro

Esta obriga deberá cumprirse, mediante o modelo 720, entre o 1 de xaneiro e o 31 de marzo do ano seguinte a aquel ao que se refira a información que hai que subministrar.

Non existirá obriga de informar sobre cada unha das categorías de bens cando o valor do conxunto de bens correspondentes a cada categoría non supere os 50.000 euros. Unha vez presentada a declaración informativa por unha ou varias das categorías de bens e dereitos, a presentación da declaración nos anos sucesivos será obrigatorios cando o valor experimentase un incremento superior a 20.000 euros respecto do que determinou a presentación da última declaración.

Logo da AEAT

Teléfono 91 554 87 70 / 901 33 55 33

https://sede.agenciatributaria.gob.es