9.1.1. Adquisición ou rehabilitación da vivenda habitual
Só terán dereito a aplicar a dedución por investimento en vivenda habitual polas cantidades satisfeitas no período de que se trate os seguintes contribuíntes:
-
Os contribuíntes que adquirisen a súa vivenda habitual ou satisfeitas cantidades para a construción da mesma con anterioridade a 1 de xaneiro de 2013.
-
Os contribuíntes que satisfixesen cantidades con anterioridade a 1 de xaneiro de 2013 por obras de rehabilitación ou ampliación da vivenda habitual, sempre que as citadas obras estean terminadas antes do 1 de xaneiro de 2017.
-
Os contribuíntes que satisfixesen cantidades para a realización de obras e instalacións de adecuación da vivenda habitual das persoas con discapacidade con anterioridade a 1 de xaneiro de 2013, desde que as citadas obras ou instalacións estean concluídas antes do 1 de xaneiro de 2017.
Ademais, cómpre que o contribuínte practicase a dedución pola devandita vivenda en 2012 ou en anos anteriores, non sendo que non puidésea practicar aínda porque o importe investido na mesma non superase as cantidades as cantidades investidas en vivendas anteriores, na medida que fosen obxecto de dedución e, se é o caso, o importe das ganancias patrimoniais exentas por reinvestimento.
Con carácter xeral, os contribuíntes poderán aplicar a dedución por investimento en vivenda (parte estatal e tramo autonómico ou complementario, respectivamente) polas cantidades satisfeitas no período de que se trate pola adquisición ou rehabilitación da vivenda que constitúa ou vaia a constituír a residencia habitual do contribuínte.
Porcentaxes de dedución
O porcentaxe de dedución aplicable á base de dedución será en todo caso do 7,50 por 100 en tramo estatal, e da porcentaxe establecida na respectiva Comunidade Autónoma e, no seu defecto, o 7,50 por 100 no tramo autonómico.
Estas porcentaxes aplícanse tanto ás cantidades satisfeitas no exercicio para amortizar o préstamo solicitado, como ao importe satisfeito, se é o caso, ao contado polo comprador.
A Comunidade Autónoma de Cataluña estableceu porcentaxes especiais para o tramo autonómico da dedución.
Base máxima da dedución
A base máxima será de 9.040 euros anuais.
A base desta dedución estará constituída polas cantidades satisfeitas para a adquisición ou rehabilitación da vivenda, incluídos os gastos orixinados que corresen a cargo do adquirente e, no caso de financiamento alleo, a amortización, os intereses, o custo dos instrumentos de cobertura do risco de tipo de xuro variable dos préstamos hipotecarios regulados no artigo décimo noveno da Lei 36/2003, do 11 de novembro, de medidas de reforma económica, e demais gastos derivados da mesma como por exemplo as primas dos contratos de seguro de vida e de incendios, sempre que estean incluídos nas condicións dos préstamos hipotecarios obtidos para a adquisición ou rehabilitación da vivenda habitual. En caso de aplicación dos citados instrumentos de cobertura, os intereses satisfeitos polo contribuínte minoraranse nas cantidades obtidas pola aplicación do citado instrumento (art. 69.1.1º Lei).
A base máxima de dedución será única para todas as cantidades investidas en vivenda habitual (adquisición, rehabilitación, construción, ampliación ou conta vivenda), con excepción das destinadas a obras e instalacións de adecuación en vivenda habitual por razón de discapacidade, para as que existe unha base de dedución independente, sendo ambas as dúas deducións compatibles entre si.
Supostos de nulidade matrimonial, divorcio ou separación xudicial
O contribuínte poderá seguir practicando a dedución, nos supostos de nulidade matrimonial, divorcio ou separación xudicial, polas cantidades satisfeitas no período impositivo para a adquisición de que foi durante a vixencia do matrimonio a súa vivenda habitual, sempre que continúe tendo esta condición para os fillos comúns e o proxenitor en cuxa compañía queden. Tamén poderá practicarse a dedución polas cantidades satisfeitas, se é o caso, para a adquisición da vivenda que constitúa ou vaia a constituír a súa vivenda habitual, neste caso a base de dedución será conxunta para as dúas vivendas de (9.040 euros anuais).
Non se integrarán na base da dedución por investimento en vivenda habitual nin de deducións establecidas pola Comunidade Autónoma (disposición adicional cuadraxésimo quinta Lei IRPF as seguintes cantidades:
-
As cantidades que pola aplicación de cláusulas solo fosen satisfeitas polo contribuínte en 2019, cando antes de finalizar o prazo de presentación de autoliquidación do IRPF polo devandito exercicio acádese un acordo de devolución das mismascon a entidade financeira, ou tal devolución proceda como consecuencia da execución ou cumprimento de sentenzas xudiciais ou laudos arbitrais.
-
Aquelas cantidades satisfeitas en exercicios anteriores polo contribuínte en aplicación das cláusulas solo obxecto da devolución que se destinen directamente pola entidade financeira no exercicio, tras o acordo co contribuínte afectado, sentenza ou laudo arbitral, a minorar o principal do préstamo
Investimentos e gastos que non xeran dereito á dedución
Non forman parte da base da dedución:
-
Os gastos de conservación ou reparación. Con esta finalidade terán esta consideración:
-
Os efectuados regularmente coa finalidade de manter o uso normal dos bens materiais, como o pintado, revogo ou arranxo de instalacións.
-
Os de substitución de elementos, como instalacións de calefacción, ascensor, portas de seguridade ou outros.
-
-
As melloras.
-
A adquisición de prazas de garaxe, xardíns, parques, piscinas e instalacións deportivas e, en xeral, os anexos ou calquera outro elemento que non constitúa a vivenda propiamente dita, sempre que se adquiran independentemente desta .
Se asimilan a vivendas as prazas de garaxe adquiridas con estas, co máximo de dous.
Outras vivendas habituais anteriores
Cando se adquira unha vivenda habitual gozando da dedución por adquisición doutras vivendas habituais anteriores, non se poderá practicar dedución pola adquisición ou rehabilitación da nova en tanto as cantidades investidas na mesma non superen as investidas nas anteriores, na medida en que fosen obxecto de dedución.
Ganancia patrimonial exenta por reinvestimento
Cando o alleamento dunha vivenda habitual xerase unha ganancia patrimonial exenta por reinvestimento, a base de dedución pola adquisición ou rehabilitación da nova minorarase no importe da ganancia patrimonial á que se aplique a exención por reinvestimento.
Neste caso, non se poderá practicar dedución pola adquisición da nova mentres as cantidades investidas na mesma non superen tanto o prezo da anterior, na medida en que fose obxecto de dedución, como a ganancia patrimonial exenta por reinvestimento.
Comprobación da situación patrimonial
A aplicación da dedución por investimento en vivenda requirirá que o importe comprobado do patrimonio do contribuínte ao finalizar o período da imposición exceda do valor que guindase a súa comprobación ao comezo do mesmo polo menos na contía dos investimentos realizados, sen computar os intereses e demais gastos de financiamento.
Con esta finalidade, non se computarán os incrementos ou diminucións de valor experimentado durante o período impositivo polos elementos patrimoniais que ao final do mesmo sigan formando parte do patrimonio do contribuínte.