3.1.2.2.Exención para os rendementos percibidos por traballos realizados no estranxeiro
Están exentos do Imposto os rendementos do traballo percibido por traballos efectivamente realizados no estranxeiro, cos seguintes requisitos:
-
Que os devanditos traballos se realicen para unha empresa ou entidade non residente en España ou un establecemento permanente radicado no estranxeiro.
En particular, cando a entidade destinataria dos traballos estea vinculada coa entidade empregadora do traballador ou con aquela en que preste os seus servizos, entenderanse que os traballos se realizaron para a entidade non residente cando de acordo co previsto na Lei do Imposto sobre Sociedades poida considerarse que se prestou un servizo intragrupo á entidade non residente porque o citado servizo produza ou poida producir unha vantaxe ou utilidade á entidade destinataria.
-
Que no territorio en que se realicen os traballos aplíquese un imposto de natureza idéntica ou análoga á deste imposto e non se trate dun país ou territorio que fose cualificado regulamentariamente como paraíso fiscal. Considerarase cumprido este requisito cando o país ou territorio en que se realicen os traballos teña subscrito con España un convenio para evitar a dobre imposición internacional que conteña cláusula de intercambio de información.
-
A exención terá un límite máximo de 60.100 euros anuais. Para o cálculo da retribución correspondente aos traballos realizados no estranxeiro, deberán tomarse en consideración os días que efectivamente o traballador estivo desprazado no estranxeiro, así como as retribucións específicas correspondentes aos servizos prestados no estranxeiro.
Para o cálculo do importe dos rendementos reportados cada día polos traballos realizados no estranxeiro, á marxe das retribucións específicas correspondentes aos citados traballos, aplicarase un criterio de reparto proporcional tendo en conta o número total de días do ano.
-
Esta exención será incompatible, para os contribuíntes destinados no estranxeiro, co réxime de excesos excluídos de tributación, en concepto de asignacións para gastos de manutención e estancia (art. 9º A.3.b) Rgl.), calquera que sexa o seu importe. O contribuínte poderá optar pola aplicación do réxime de excesos en substitución desta exención.