7.2.1. Individualización e imputación de renda

1. Individualización e atribución das rendas

   Os rendementos do capital atribuiranse aos contribuíntes que sexan titulares dos elementos patrimoniais, bens ou dereitos de que proveñan os devanditos rendementos.

   Cando non resulte debidamente acreditada a titularidade dos bens ou dereitos, a Administración Tributaria terá dereito a considerar como titular a quen figure como tal nun rexistro fiscal ou en calquera outro rexistro de carácter público.

   Nos supostos en que a titularidade dos bens ou dereitos corresponda a varias persoas, os rendementos consideraranse obtidos por cada unha delas en proporción á súa participación na devandita titularidade.

   No caso de matrimonios os rendementos procedentes de bens e dereitos que, de acordo coas disposicións reguladoras do réxime económico do matrimonio, sexan comúns a ambos os dous cónxuxes, corresponderán por metade a cada un deles (non sendo que se xustifique outra cota distinta de participación). Pola contra, os rendementos procedentes de bens ou dereitos que, de acordo coas mesmas normas, sexan de titularidade privativa de calquera dos cónxuxes, corresponderán integramente a este.

   As rendas correspondentes ás sociedades civís, que non estean suxeitas ao Imposto sobre Sociedades, as herdanzas xacentes, comunidades de bens e demais entidades a que se refire o artigo 35.4 da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria, atribuiranse aos socios, herdeiros, comuneiros ou partícipes, respectivamente, segundo as normas ou pactos aplicables en cada caso e, se estes non constasen á Administración Tributaria en forma fidedigno, atribuiranse por partes iguais (art. 89.3 Lei). As rendas correspondentes a estas entidades deberán declararse no Apartado: Réximes especiais. Réxime de atribución de rendas: rendementos do capital e de actividades económicas e ganancias e perdas patrimoniais

2. Imputación de rendas

   • Con carácter xeral os rendementos do capital mobiliario se imputarsám ao período impositivo en que sexan esixibles polo seu perceptor, con independencia do momento en que se producise o cobramento dos ingresos e o pagamento dos gastos.

   • Cando non se satisfixese a totalidade ou parte dun rendemento por encontrarse pendente de resolución xudicial a determinación do dereito á súa percepción ou a súa contía (non a mera falta de pagamento), os importes non satisfeitos imputaranse ao período impositivo en que a sentenza xudicial adquira firmeza.

   • Os rendementos estimados do capital mobiliario imputaranse ao período impositivo en que se entendan producidos. O devandito período coincidirá con aquel en que se realizou a prestación do ben ou dereito xerador do rendemento.

   • Cando os rendementos de capital mobiliario derivados da cesión da explotación dos dereitos de autor devindíquense ao longo de varios anos, o contribuínte poderá optar por imputar o anticipo a conta dos mesmos a medida que vaian devindicandose os dereitos.

   • Cando o contribuínte adquirise activos financeiros homoxéneos dentro dos dous meses anteriores ou posteriores ás devanditas transmisións, integraranse na base impoñible do aforro a medida que se transmitan os activos financeiros que permanezan no patrimonio do contribuínte.

   • As prestacións derivadas de contratos de seguro de vida e invalidez que xeren rendementos do capital mobiliario imputaranse ao período impositivo que corresponda ao momento en que, unha vez acontecida a continxencia cuberta no contrato, a prestación resulte esixible polo beneficiario do seguro.