9.1.1. Adquisición, construción, rehabilitación e ampliación da vivenda habitual

1. Terán dereito a aplicar a dedución por investimento en vivenda habitual polas cantidades satisfeitas no exercicio os contribuíntes que cumpran os seguintes requisitos:

   1. Se se trata de adquisición que a mesma adquirísese xuridicamente con anterioridade a 1 de xaneiro de 2013   ou con posterioridade á devandita data, sempre que neste último caso satisfixésense cantidades para a construción antes do 1 de xaneiro de 2013 e a finalización das obras producísese nun prazo non superior a catro anos, ampliable a outros catro como máximo en casos excepcionais, desde o inicio do investimento.

      Polo tanto, as obras deberían terminar antes do 1 de xaneiro de 2017 ou, no caso de ampliación, antes do 1 de xaneiro de 2021.

      Non obstante, debido á situación de crise sanitaria ocasionada co COVID-19 para os efectos do cómputo do prazo non se ten en conta o período comprendido  entre o 14 de marzo e o 30 de maio de 2020 (78 días). En consecuencia, os contribuíntes tiveron de prazo para finalizar as obras ata o 19 de marzo de 2021. 

      A partir desa data, non poderán aplicar a dedución por vivenda habitual na modalidade de construción. Non obstante, aqueles contribuíntes que terminasen as obras e adquirido xuridicamente a propiedade da vivenda, antes do devandito prazo, poderán seguir practicando a dedución polas cantidades satisfeitas no exercicio destinado á adquisición da súa vivenda habitual.

   2. No caso de obras de rehabilitación da vivenda habitual, que satisfixesen cantidades por tal concepto con anterioridade a 1 de xaneiro de 2013, sempre que ademais as obras estean terminadas antes do 1 de xaneiro de 2017.

   3. No caso de ampliación de vivenda habitual que satisfixesen cantidades por tal concepto con anterioridade a 1 de xaneiro de 2013 sempre que, ademais, as obras estean terminadas antes do 1 de xaneiro de 2017.

   Ademais, cómpre que o contribuínte practicase a dedución pola devandita vivenda en 2012 ou en anos anteriores, non sendo que non puidésea practicar porque o importe investido na mesma non superase as cantidades investidas en vivendas anteriores, na medida que fosen obxecto de dedución e, se é o caso, o importe das ganancias patrimoniais exentas por reinvestimento.

   • Nos supostos de nulidade matrimonial, divorcio ou separación xudicial, o contribuínte poderá seguir practicando a dedución polas cantidades satisfeitas no período impositivo para a adquisición de que foi durante a vixencia do matrimonio a súa vivenda habitual, sempre que continúe tendo esta condición para os fillos comúns e o proxenitor en cuxa compañía queden.

     Tamén poderá practicarse a dedución polas cantidades satisfeitas, se é o caso, para a adquisición da vivenda que constitúa ou vaia a constituír a súa vivenda habitual, neste caso a base de dedución será conxunta para as dúas vivendas de (9.040 euros anuais).

   • Se en virtude da sentenza xudicial de divorcio o contribuínte satisfai a totalidade dos pagamentos do préstamo para a adquisición da vivenda habitual que no seu día foille concedido conxuntamente a ambos os dous cónxuxes e por cuxa amortización viñan practicando os dous antes do 1 de xaneiro de 2013 a dedución por adquisición de vivenda habitual, terá dereito á aplicación da dedución pola totalidade das cantidades pagas por tal concepto aínda  cando só sexa propietario do 50 %da vivenda por non haberse liquidado a sociedade de gananciais, tanto no caso de que a vivenda continúe tendo para el e os fillos comúns a condición de habitual como no suposto de que a vivenda teña a devandita condición para os fillos comúns e o outro proxenitor.

   • En caso de extinción dun condominio sobre a vivenda habitual a partir do 1 de xaneiro de 2013, se unha das partes obtén o 100% da vivenda, terá dereito a aplicar o 100% da dedución por adquisición de vivenda habitual ata un total de 9.040 euros de base sempre que se aplicase nun exercicio anterior a 2013 a devandita dedución na porcentaxe correspondente á súa participación no condominio con  límite do importe que tería dereito a deducirse desde a data de extinción do condominio o comuneiro que deixa de ser titular do inmoble se a devandita extinción non tivese lugar.

     A dedución estará condicionada tamén a que ao comuneiro que deixa de ser propietario non se lle esgotase á data de extinción do condominio a posibilidade de seguir practicando a dedución.