2.7.1.1 Entidade sen ánimo de lucro acollida réxime fiscal Título II Lei 49/2002

Marcarán esta clave os contribuíntes aos que no período impositivo ao que se refire a declaración fóselles de aplicación o réxime fiscal especial do Imposto sobre Sociedades previstas na Lei 49/2002, do 23 de decembro, de réxime fiscal das entidades sen fins lucrativos e dos incentivos fiscais ao mecenado.

Entidades sen fins lucrativos

O réxime fiscal establecido na Lei 49/2002 supón un conxunto de vantaxes de carácter subxectivo, aplicable ás entidades sen fins lucrativos que cumpran determinados requisitos.

Considéranse entidades sen fins lucrativos segundo o que se establece no artigo 2 da Lei 49/2002:

as fundacións.
as asociacións declaradas de utilidade pública.
as organizacións non gobernamentais de desenvolvemento a que se refire a Lei 23/1998, do 7 de xullo, de Cooperación Internacional para o Desenvolvemento, sempre que teñan algunha das formas xurídicas a que se refiren os parágrafos anteriores.
as delegacións de fundacións estranxeiras inscritas no Rexistro de Fundacións.
as federacións deportivas españolas, as federacións deportivas territoriais de ámbito autonómico integradas naquelas , o Comité Olímpico Español e o Comité Paralímpico Español.
as federacións e asociacións das entidades sen fins lucrativos a que se refiren os parágrafos anteriores.

Os requisitos que deben cumprir as entidades sen fins lucrativos, para os efectos da aplicación da Lei 49/2002, son os seguintes:

Perseguir fins de interese xeral como os de defensa dos dereitos humanos, de fomento da economía social, de investigación científica, entre outros.
Destinar á realización dos devanditos fins polo menos o 70 por 100 das rendas e ingresos sinalados no artigo 3.2º da Lei 49/2002 e o resto das rendas e ingresos a incrementar a dotación patrimonial ou as reservas, no prazo comprendido entre o inicio do exercicio en que se obtivesen as respectivas rendas e ingresos e os catro anos seguintes ao peche do devandito exercicio.
Que a actividade realizada non consista no desenvolvemento de explotacións económicas alleas ao seu obxecto ou finalidade estatutaria.
Que os fundadores, asociados, patróns, representantes estatutarios, membros dos órganos de goberno e o cónxuxes ou parentes ata o cuarto grao inclusive de calquera deles non sexan os destinatarios principais das actividades que se realicen polas entidades, nin se beneficien de condicións especiais para utilizar os seus servizos.
Que os cargos de patrón, representante estatutario e membro do órgano de goberno sexan gratuítos, coas excepcións previstas na citada Lei 49/2002.
Que, en caso de disolución, o seu patrimonio destínese na súa totalidade a algunha das entidades consideradas como entidades beneficiarias do mecenado aos efectos previstos nos artigos 16 a 25 desta Lei 49/2002, ou a entidades públicas de natureza non fundacional que persigan fins de interese xeral, e esta circunstancia estea expresamente contemplada no negocio fundacional ou nos estatutos da entidade disolta.
Que estean inscritas no rexistro correspondente.
Que cumpran as obrigas contables previstas nas normas polas que se rexen ou, no seu defecto, no Código de Comercio e disposicións complementarias.
Que cumpran as obrigas de rendición de contas que estableza a súa lexislación específica. En ausencia de previsión legal específica, deberán render contas antes de transcurridos seis meses desde o peche do seu exercicio ante o organismo público encargado do rexistro correspondente.
Que elaboren anualmente unha memoria económica nos termos sinalados na Lei 49/2002.