Imputación temporal dos rendementos do traballo

Regra xeral

Normativa: Art. 14.1 a) Lei IRPF

Os rendementos do traballo, tanto os ingresos coma os gastos, impútanse ao período impositivo en que sexan esixibles polo seu perceptor.

Regras especiais

1. Rendementos pendentes de resolución xudicial

   Normativa: Art. 14.2 a) Lei IRPF

   Cando non se satisfixese a totalidade ou parte dunha renda, por encontrarse pendente de resolución xudicial a determinación do dereito á súa percepción ou a súa contía, os importes non satisfeitos imputaranse ao período impositivo en que aquela adquira firmeza.

   Malia o anterior, se os rendementos do traballo non se perciben no exercicio en que adquirise firmeza a resolución xudicial, non procederá incluíros na declaración correspondente ao devandito exercicio, senón que, por aplicación das normas relativas aos "atrasos" que se comentan a continuación, deberán declararse os mesmos mediante autoliquidación complementaria da correspondente ao exercicio en que a resolución xudicial adquiriu firmeza. A devandita declaración debe realizarse no prazo que media entre a data en que se perciban os rendementos e o final do prazo inmediato seguinte de presentación de declaracións polo IRPF.

   En todo caso, por aplicación desta regra especial de imputación temporal, se se inclúen na declaración dun exercicio rendementos que corresponden a un período de xeración superior a dous anos, sobre os mesmos resultará aplicable a porcentaxe redutora do 30 por 100.

2. Atrasos

   Normativa: Art. 14.2 b) Lei IRPF

   Cando por circunstancias xustificadas non imputables ao contribuínte, os rendementos derivados do traballo percíbanse en períodos impositivos distintos a aqueles en que fosen esixibles, deberán declararse cando se perciban, pero imputandoos ao período en que foron esixibles, mediante a correspondente autoliquidación complementaria, sen sanción nin xuros de mora nin recarga algún.

   A autoliquidación presentarase no prazo que media entre a data en que se perciban os atrasos e o final do prazo inmediato seguinte de presentación de autoliquidacións polo IRPF.

   Así, se os atrasos se perciben entre o 1 de xaneiro de 2020 e o inicio do prazo de presentación das declaracións do IRPF correspondente ao exercicio 2019, a autoliquidación complementaria deberá presentarse no devandito ano antes de finalizar o devandito prazo de presentación (ata o 30 de xuño de 2020), non sendo que se trate de atrasos do exercicio 2019, en cuxo caso incluiranse na propia autoliquidación do devandito exercicio. Para os atrasos que se perciben con posterioridade ao inicio do prazo de presentación de declaracións do exercicio 2019, a autoliquidación complementaria deberá presentarse no prazo existente entre a percepción dos atrasos e o final do prazo de declaración do exercicio 2020.

   Importante : a autoliquidación complementaria deberá axustarse á tributación individual ou conxunta pola que se optou na declaración orixinaria.

3. Rendementos derivados da cesión da explotación dos dereitos de autor

   Normativa: Art. 7.3 Regulamento IRPF

   No caso de rendementos derivados da cesión da explotación dos dereitos de autor que se devindiquen ao longo de varios anos, o contribuínte poderá optar por imputar o anticipo a conta dos mesmos a medida que vaian devindicandose os dereitos.

   Atención : se o contribuínte opta por imputar o anticipo a conta a medida que vaian devindicandose os dereitos de autor deberá marcar o recadro [0002] da  declaración .

4. Rendementos estimados do traballo

   Normativa: Art. 14.2 f) Lei IRPF

   Os rendementos estimados do traballo deben imputarse ao período impositivo en que se realizase a prestación do traballo ou servizo que xera os devanditos rendementos.

5. Prestacións derivadas de plans de pensións

   Os rendementos do traballo derivado destas prestacións deben imputarse ao período impositivo en que se perciban, aínda que este non corresponda con aquel en que se produciu a continxencia.