Imputación das ganancias e perdas patrimoniais producidas en 2020

Criterio xeral

Normativa: Art. 14. 1. c) Lei IRPF

A declaración e determinación do importe das ganancias e perdas patrimoniais deben efectuarse e imputarse ao período impositivo en que teña lugar a alteración patrimonial.

Criterios especiais

Normativa: Art. 14.2.c), d), g), i), j) e k) Lei IRPF

A. Operacións a prazos ou con prezo adiado

Nestes casos, o contribuínte poderá optar por imputar proporcionalmente as ganancias ou perdas patrimoniais producidas, a medida que se fagan esixibles os cobramentos correspondentes.

Consideraranse operacións a prazo ou con prezo adiado aquelas cuxo prezo se perciba, total ou parcialmente, mediante pagamentos sucesivos, sempre que o período transcorrido entre a entrega do ben ou a posta a disposición do ben ou dereito e o vencemento do último prazo sexa superior ao ano.

Cando o pagamento dunha operación a prazos ou con prezo adiado instrumentásese, en todo ou en parte, mediante a emisión de efectos cambiarios e estes fosen transmitidos en firme antes do seu vencemento, a renda imputarase ao período impositivo da súa transmisión.

Importante: o exercicio da opción para a imputación temporal da aplicación do criterio de cobramentos adiados, efectuarase, elemento por elemento, no apartado "Ganancias e perdas patrimoniais con prezo adiado pendentes de imputación en exercicios futuros" do Anexo C.1 da declaración.

En ningún caso terán este tratamento, para o transmitente, as operacións derivadas de contratos de rendas vitalicias ou temporais. Cando se transmitan bens e dereitos a cambio dunha renda vitalicia ou temporal, a ganancia ou perda patrimonial para o rendeiro imputarase ao período impositivo en que se constitúa a renda.

B. Axudas públicas

En xeral: As ganancias patrimoniais derivadas de axudas públicas imputaranse ao período impositivo en que teña lugar o seu cobramento, sen prexuízo das opcións que se recollen a continuación:

• Axudas públicas percibidas como compensación polos defectos estruturais da vivenda habitual. Cando as devanditas axudas se destinen á reparación da vivenda habitual poderán imputarse por cuartas partes, no período impositivo en que se obteñan e nos tres seguintes.

  Precisión: este criterio introdúcese, con efectos 1 de xaneiro de 2015, pola Lei 26/2014, do 27 de novembro, pola que se modifican a Lei 35/2006, do 28 de novembro, do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas (BOE do 28). Con anterioridade o criterio administrativo nestes supostos fixaba a imputación no momento en que o concedente comunicaba a concesión ao solicitante, independentemente do momento do pagamento. Non obstante, se de acordo cos requisitos da concesión, a exigibilidad do pagamento da subvención producíase con posterioridade ao ano da súa comunicación, a ganancia xerada pola subvención debía imputarse ao período impositivo en que fóra esixible o importe correspondente. 

• Axuda estatal directa á entrada da vivenda . As axudas incluídas no ámbito dos plans estatais para o acceso, por primeira vez á vivenda en propiedade, percibidas polos contribuíntes, a partir do 1 de xaneiro de 2002, mediante pagamento único en concepto de Axuda Estatal Directa á Entrada (AEDE), poderán imputarse por cuartas partes no período impositivo en que se obteñan e nos tres seguintes.
• Axudas públicas a titulares de bens do Patrimonio Histórico Español inscrito no Rexistro xeral de bens de interese cultural. Estas axudas, destinadas exclusivamente á súa conservación ou rehabilitación, poderán imputarse por cuartas partes no período impositivo en que se obteñan e nos tres seguintes, sempre que se cumpran as esixencias establecidas na Lei 16/1985 do 25 de xuño, do Patrimonio Histórico Español, en particular respecto dos deberes de visita e exposición pública dos devanditos bens.

• D vos de refinanciamento.  Desde o 1 de setembro de 2020 véxase  o Real decreto Lexislativo 1/2020, do 5 de maio, polo que se aproba o texto refundido da Lei Concursal

1. Que, encontrandose o debedor en situación de concurso, adquira eficacia o convenio en que se acorde unha quitación no importe do crédito conforme ao que se dispón no artigo 133 da Lei 22/2003, do 9 de xullo, Concursal, en cuxo caso a perda computarase pola contía da quitación.

   A partir do 1 de setembro de 2020 deben terse en conta  os artigos 393, 394 e 395 do   Real decreto Lexislativo 1/2020, do 5 de maio, polo que se aproba o texto refundido da Lei Concursal.

2. Noutro caso, se non se acorda a quitación, a perda pode imputarse cando conclúa o procedemento concursal sen que se satisfixese o crédito non sendo que se acorde a conclusión do concurso polas seguintes causas ás que se refiren os apartados 1.º, 4.º e 5.º do artigo 176 da Lei 22/2003, do 9 de xullo, Concursal e, desde o 1 de setembro de 2020, os apartados 1.º, 6.º e 7.º do artigo 465 do   Real decreto Lexislativo 1/2020, do 5 de maio, polo que se aproba o texto refundido da Lei Concursal. As citadas causas de conclusión do concurso son:

   • Unha vez firme o auto da Audiencia Provincial que revogue en apelación o auto de declaración de concurso.
   • En calquera estado do procedemento, cando se comprobe o pagamento ou a consignación da totalidade dos créditos recoñecidos ou a íntegra satisfacción dos acredores por calquera outro medio ou que xa non existe a situación de insolvencia.
   • Unha vez terminada a fase común do concurso, cando quede firme a resolución que acepte a desistencia ou a renuncia da totalidade dos acredores recoñecidos.

3. Que se cumpra o prazo dun ano desde o inicio do procedemento xudicial distinto dos de concurso que teña por obxecto a execución do crédito sen que este fose satisfeito.

   Cando o crédito fóra cobrado con posterioridade ao cómputo da perda patrimonial imputarase unha ganancia patrimonial polo importe cobrado no período impositivo en que se produza o devandito cobramento.

D. Rodas as rendas pendentes de imputación deberán integrarse na base impoñible do último período impositivo que deba declararse.