Ganancias e perdas patrimoniais obtidas no exercicio

Normativa: Art. 11.5 Lei IRPF

Para determinar a quen deben atribuírse as ganancias e perdas patrimoniais reportadas no exercicio, a Lei do Imposto establece unha regra xeral e outra especial.

Regra xeral

1. Cando resulte acreditada a titularidade dos bens  ou dereitos

   As ganancias e perdas patrimoniais considéranse obtidas pola persoa a quen corresponda a titularidade dos bens, dereitos e demais elementos patrimoniais de que proveñan, sendo a devandita persoa quen deberá declararos.

   Nos supostos en que a titularidade dos bens ou dereitos corresponda a varias persoas, os rendementos consideraranse obtidos por cada unha delas en proporción á súa participación na devandita titularidade.

   No caso de matrimonio, e de acordo con esta regra xeral, as ganancias e perdas patrimoniais derivadas de bens e dereitos que, conforme ás disposicións ou pactos reguladores do correspondente réxime económico matrimonial, sexan comúns a ambos os dous cónxuxes, atribuiranse por metade a cada un deles , non sendo que xustifiquen outra cota de participación.

   Pola contra, as ganancias ou perdas patrimoniais derivadas de bens ou dereitos privativos corresponden ao cónxuxe titular dos mesmos.

2. Cando non resulte debidamente acreditada a titularidade de bens ou dereitos

   Cando non resulte debidamente acreditada a titularidade de bens ou dereitos, a Administración tributaria terá dereito a considerar como titular a quen figure como tal nun rexistro fiscal ou outro de carácter público, ao que lle serán atribuídas as ganancias ou perdas patrimoniais derivadas dos devanditos bens ou dereitos.

   As ganancias non xustificadas imputaranse en función da titularidade dos bens ou dereitos en que se manifesten.

   Teñen esta consideración os bens ou dereitos cuxa tenza, declaración ou adquisición non se corresponda coa renda ou patrimonio declarado polo contribuínte, así como a inclusión de débedas inexistentes en calquera declaración por este IRPF ou polo Imposto sobre o Patrimonio, ou o seu rexistro nos libros ou rexistros oficiais. Con esta finalidade, as ganancias non xustificadas integraranse pola Administración tributaria na base liquidable xeral do período impositivo respecto do que se descubran, non sendo que o contribuínte probe suficientemente que foi titular dos bens ou dereitos correspondentes desde unha data anterior á do período de prescrición.

   En todo caso teñen a consideración de ganancias de patrimonio non xustificadas e integraranse na base liquidable xeral do período impositivo máis antigo entre os non prescritos susceptible de regularización, a tenza, declaración ou adquisición de bens ou dereitos respecto dos que non se cumprise no prazo establecido para ese fin a obriga de información a que se refire a disposición adicional décimo oitava da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria.

   A citada  disposición adicional décimo oitava  da Lei 58/2003, Xeral Tributaria estable a obriga de informar sobre determinados bens e dereitos situados no estranxeiro.

   Importante: as ganancias ou perdas patrimoniais derivadas de elementos afectos ao desenvolvemento de actividades económicas atribuiranse segundo as regras anteriormente comentadas polo que, tratandose de bens gananciais afectos, a ganancia ou perda patrimonial obtida atribuirase por metade a ambos os dous cónxuxes.

Regra especial

Conforme á regra especial, as ganancias patrimoniais que consistan en adquisicións de bens e dereitos que non se deriven dunha transmisión previa, como as ganancias no xogo e supostos análogos, atribúense á persoa a quen corresponda o dereito á súa obtención ou que as gañase directamente.

No caso das  ganancias  patrimoniais orixinadas por unha subvención, imputaranse unicamente ao contribuínte ao que se lle concedese a subvención, independentemente do uso que se lle dea á mesma.

Véxase ao respecto a  resolución do TEAC do 1 de xuño de 2020, en relación co recurso extraordinario de alzada para unificación de criterio exposto sobre este tema.