3. Disposición anticipada dos bens ou dereitos achegados
Atención: non teñen a consideración de actos de disposición anticipada aqueles que, suxeitandose ao réxime de administración da citada Lei 41/2003, supoñan unha administración activa do patrimonio protexido tendente a manter a produtividade e integridade da masa patrimonial.
Os bens e dereitos achegados ao patrimonio protexido das persoas con discapacidade non poden ser obxecto de disposición no período impositivo en que se realiza a achega ou nos catro seguintes.
O gasto de diñeiro e o consumo de bens funxibles integrados no patrimonio protexido, cando se fagan para atender as necesidades vitais da persoa beneficiaria, non debe considerarse como disposición de bens ou dereitos para os efectos do requisito de mantemento das achegas realizadas durante os catro anos seguintes ao exercicio da súa achega, establecido no artigo 54.5 da Lei do IRPF.
Non obstante, xa que os beneficios fiscais quedan ligados á efectiva constitución dun patrimonio, deberá constituírse este último, o que implica que, agás en circunstancias excepcionais polas que puntualmente a persoa con discapacidade poida estar atravesando, o gasto de diñeiro ou bens funxibles antes do transcurso de catro anos desde a súa achega non debe impedir a constitución e o mantemento durante o tempo do citado patrimonio protexido.
O incumprimento deste requisito, agás nos casos de falecemento do titular do patrimonio protexido, do aportante ou dos traballadores a que se refire o actual artigo 37.2 da LIS , comporta as seguintes obrigas fiscais que a continuación coméntanse:
a) Obrigas para o aportante contribuínte do IRPF.
O aportante deberá repor as reducións na base impoñible indebidamente practicadas mediante a presentación da oportuna autoliquidación complementaria con inclusión dos xuros de mora que procedan, no prazo que media entre a data en que se produza a disposición e a finalización do prazo regulamentario de declaración correspondente ao período impositivo en que se realice a devandita disposición.
b) Obrigas para o titular do patrimonio protexido.
O titular do patrimonio protexido que recibiu a achega, deberá integrar na base impoñible a parte da achega recibida que deixase de integrar no período impositivo en que recibiu a achega por aplicación da exención regulada no artigo 7.w) da Lei do IRPF, mediante a presentación da oportuna autoliquidación complementaria con inclusión dos xuros de mora que procedan, no prazo que medie entre a data en que se produza a disposición e a finalización do prazo regulamentario de declaración correspondente ao período impositivo en que se realice a devandita disposición.
As achegas realizadas ao patrimonio protexido de persoas con discapacidade teñen a consideración para a persoa con discapacidade de rendemento de traballo, pero benefícianse da exención regulada no artigo 7.w) da Lei do IRPF que acada un importe anual máximo conxunto de tres veces o IPREM.
Nos casos en que a achega se realizase ao patrimonio protexido dos parentes, cónxuxes ou persoas a cargo dos traballadores en réxime de tutela ou acollemento, por un contribuínte do Imposto sobre Sociedades, a obriga de regularizar descrita no apartado anterior deberá ser cumprida polo devandito traballador.
O traballador titular do patrimonio protexido está obrigado a comunicar ao seu empregador aportante as disposicións anticipadas que se realizasen no período impositivo.
Nos casos en que a disposición se efectuase no patrimonio protexido dos parentes, cónxuxes ou persoas a cargo dos traballadores en réxime de tutela ou acollemento, a citada comunicación tamén deberá efectuara o devandito traballador.
A falta de comunicación ou a realización de comunicacións falsas, incorrectas ou inexactas constituirá infracción tributaria leve sancionada con multa pecuniaria fixa de 400 euros.
Importante: tratandose de bens ou dereitos homoxéneos, entenderase que foron dispostos os achegados en primeiro lugar.