Rendementos de traballo por natureza

Normativa: Art. 17.1 Lei IRPF

En particular, compréndense entre os rendementos íntegros do traballo:

Os soldos e salarios.
As prestacións por desemprego.

As devanditas prestacións percibidas por desemprego na modalidade de pagamento único decláranse exentas no artigo 7 da Lei do IRPF.
As remuneracións en concepto de gastos de representación.
As dietas e asignacións para gastos de viaxe, agás os de locomoción e os considerados normais de manutención e estancia en establecementos de hostalaría cos límites regulamentariamente establecidos que máis adiante coméntanse.

Véxase ao respecto as dietas e asignacións para gastos de locomoción e gastos normais de manutención e estancia de gravame a que se refire o artigo 9 do Regulamento do IRPF.
As contribucións ou achegas satisfeitas polos promotores de plans de pensións previstas no texto refundido da Lei de regulación dos plans e fondos de pensións, aprobado polo Real decreto Lexislativo 1/2002, do 29 de novembro (BOE de 13 de diciembre), ou polas empresas promotoras previstas na Directiva (UE) 2016/2341 do Parlamento Europeo e do Consello do 14 de decembro de 2016, relativa ás actividades e a supervisión de fondos de pensións de emprego.

Precisión: aínda que o artigo 17.1.e) da Lei do IRPF refírese á Directiva 2003/41/CE do Parlamento Europeo e do Consello, do 3 de xuño de 2003, esta foi derrogada con efectos 13 de xaneiro de 2019, pola Directiva (UE) 2016/2341, que ademais establece que as referencias á Directiva 2003/41/CE entenderanse feitas a ela.
As contribucións ou achegas satisfeitas polos empresarios para facer fronte aos compromisos por pensións nos termos previstos pola disposición adicional primeira do texto refundido da Lei de regulación dos plans e fondos de pensións, aprobado polo Real decreto Lexislativo 1/2002, anteriormente citado, e na súa normativa de desenvolvemento, cuando aquelas sexan imputadas ás persoas a quen se vinculen as prestacións.

Esta imputación fiscal terá carácter voluntario nos contratos de seguro colectivo distinto dos plans de previsión social empresarial, debendo manterse a decisión que se adopte respecto do resto de primas que se satisfagan ata a extinción do contrato de seguro.

Non obstante, a imputación fiscal pasa a ter carácter obrigatorio nos seguintes casos:
- Nos contratos de seguro de risco (como, por exemplo, seguros que cubran a contingencia de falecemento ou invalidez).
- Cando os contratos de seguro cubran conxuntamente as continxencias de xubilación e de falecemento ou incapacidade, na parte das primas satisfeitas que corresponda ao capital en risco por falecemento ou incapacidade, sempre que o importe da devandita parte exceda de 50 euros anuais.
  
  Con esta finalidade, considérase capital en risco a diferenza entre o capital asegurado para fallecimiento ou incapacidade e a provisión matemática.
- Nos contratos de seguro en que a imputación fiscal de primas sexa voluntaria, a imputación será obrigatoria polo importe que exceda de 100.000 euros anuais por contribuyente e respecto do mesmo empresario, agás nos seguros colectivos contratados a consecuencia de despedimentos colectivos realizados de conformidade co que se dispón no artigo 51 do Estatuto dos Traballadores.
  
  Agora ben, nos seguros colectivos contratados antes do 1 de decembro de 2012, en que figuren primas de importe determinado expresamente, e o importe anual destas supere este límite de 100.000 euros, establécese un réxime transitorio que determina que nestes casos non será obrigatoria a imputación por ese exceso (Véxase a disposición transitoria vixésimo sexta Lei do IRPF ).

Covid-19:Expediente de Regulación Temporal de Emprego (ERTE) e prestación extraordinaria por cesamento de actividade para traballadores autónomos como consecuencia da situación de crise sanitaria ocasionada polo Covid-19 .

Tanto as medidas adoptadas en materia de suspensión temporal de contratos e redución temporal da xornada (ERTE) como as prestacións ordinarias e extraordinarias por cesamento de actividade para autónomos correspondentes á acción protectora da Seguridade Social considéranse rendementos do traballo plenamente suxeitos ao IRPF.

Expedientes de regulación de Emprego.

O Expediente de Regulación Temporal de Emprego (ERTE) regúlase no artigo 47 do Estatuto dos Traballadores e a el poden acollerse, cando existan causas económicas, técnicas, organizativas ou de produción ou derivadas de forza maior, aquelas empresas que, con carácter temporal, pretendan reducir a xornada laboral ou suspender contratos de traballo de toda ou parte do seu cadro de persoal de traballadores co fin de salvagardar a viabilidade da empresa.

Polo tanto, existen dous tipos de ERTE de Expedientes de Regulación Temporal de Emprego.
- ERTE de redución de xornada laboral (art. 47.2 Estatuto dos Traballadores)
  
  Neste caso o ERTE supón para os traballadores afectados a redución da súa xornada de traballo durante un tempo determinado, xa sexa reducindo as horas da xornada de traballo diario, ou ben reducindo o número de días de traballo á semana.
  
  Durante o mesmo os traballadores afectados poderán cobrar a prestación de desemprego pola parte correspondente da xornada laboral que fose reducida.
- ERTE de suspensión de contratos de traballo (art. 47.3 Estatuto dos Traballadores)
  
  Neste caso o ERTE determina a suspensión dos contratos de traballo dos traballadores afectados durante un tempo determinado.
  
  Non trátase en ningún caso dun despedimento tendo en conta que unha vez que finalice a circunstancia que deu orixe ao ERTE o empregador ten a obriga de reincorporar aos traballadores afectados nas mesmas condicións en que estivesen con anterioridade á súa aplicación.
  
  Durante o tempo en que os traballadores afectados teñan suspendido o seu contrato estes cobrarán a prestación de desemprego .
Prestacións extraordinarias por cesamento de actividade.

Son prestacións económicas extraordinarias por cesamento ou redución da actividade económica do autónomo a consecuencia da epidemia de COVID-19 que corresponden á acción protectora da Seguridade Social.

Trátase, polo tanto, de prestacións extraordinarias da Seguridade Social para os traballadores autónomos, cuxa natureza é análoga á prestación económica por cesamento total, temporal ou definitivo, da actividade que foi establecida na Lei 32/2010, do 5 de agosto, pola que se establece un sistema específico de protección por cesamento de actividade dos traballadores autónomos (BOE do 6) e encóntrase actualmente regulada nos artigos 327 e seguintes do texto refundido da Lei Xeral da Seguridade Social, aprobado polo Real decreto Lexislativo 8/2015, do 30 de outubro (BOE do 31).

En consecuencia, a cualificación destas prestacións extraordinarias polo COVID-19 (do mesmo xeito que a da referida prestación xeral por cesamento de actividade) sería a de rendementos do traballo, de conformidade co artigo 17.1 b) da Lei IRPF, que inclúe entre os rendementos íntegros do traballo as prestacións por desemprego, entendido este dunha forma ampla e non só comprensivo da situación de cesamento de actividade correspondente aos traballadores por conta allea.

Entre as devanditas prestacións encóntranse as prestacións extraordinarias por cesamento de actividade dos artigos 5, 6, 7 e 8 do Real Decreto-lei 2/2021, do 26 de xaneiro, de reforzo e consolidación de medidas sociais en defensa do emprego (BOE do 27); ou as previstas nos artigos 6, 7, 8 e 9 do Real Decreto-lei 11/2021, do 27 de maio, sobre medidas urxentes para a defensa do emprego, a reactivación económica e a protección dos traballadores autónomos (BOE do 28).