Introdución: imputacións de rendas

Normativa: Art. 6.2 e) Lei IRPF

Xunto aos rendementos (do traballo, do capital e de actividades económicas) e as ganancias e perdas patrimoniais, o terceiro compoñente da renda do contribuínte está constituído polas imputacións de renda establecidas por lei.

As imputacións de renda constitúen un réxime especial de tributación cuxa finalidade última consiste en lograr a plena identificación entre a base impoñible e a capacidade económica do contribuínte, asegurando con iso a máxima eficacia na aplicación da progresividade do IRPF.

A materialización das imputacións de renda como categoría fiscal realízase incorporando, por unha parte, rendas que a Lei do IRPF presume que se derivan da titularidade de determinados bens inmobles urbanos e, por outra, facendo tributar ao contribuínte socio ou partícipe polas rendas obtidas a través de entidades interpostas.

A Lei do IRPF, baixo a denominación de réximes especiais, incorpora as seguintes categorías de imputación e atribución de rendas: