Saltar ao contido principal
Manual práctico de Renda 2022.

1. Percepción de atrasos de rendementos do traballo

Normativa: Art. 14.2 b) Lei IRPF

Deberá presentarse autoliquidación complementaria cando, por circunstancias xustificadas non imputables ao contribuínte, os rendementos derivados do traballo percíbanse en períodos impositivos distintos a aqueles en que foron esixibles. As devanditas cantidades deberán imputarse aos períodos impositivos en que foron esixibles, practicandose, se é o caso, a correspondente autoliquidación complementaria.

Véxase ao respecto  o epígrafe "Imputación temporal dos rendementos do traballo "do Capítulo 3.

A autoliquidación complementaria, que non comportará sanción nin xuros de mora nin recarga algún, presentarase no prazo que media entre a data en que se perciban os atrasos e o final do prazo inmediato seguinte de declaracións polo IRPF.

Así, se os atrasos se perciben entre o 1 de xaneiro de 2023  e o inicio do prazo de presentación das declaracións do IRPF correspondente ao exercicio  2022, a autoliquidación complementaria deberá presentarse no devandito ano antes de finalizar o prazo de presentación (ata o 30 de xuño de  2023), non sendo que se trate de atrasos do exercicio  2022, en cuxo caso incluiranse na propia autoliquidación do devandito exercicio.

Para os atrasos que se perciben con posterioridade ao fin do prazo de presentación de declaracións do exercicio 2022  (30 de xuño de  2023), a autoliquidación complementaria deberá presentarse no prazo existente entre a percepción dos atrasos e o final do prazo de declaración do exercicio  2023.

Polo tanto, en función de  se os atrasos se perciben antes do inicio do prazo de presentación das declaracións do   IRPF  correspondente ao exercicio  2022, durante o devandito prazo ou con posterioridade ao mesmo e dependendo de se se trata de atrasos de exercicios anteriores a  2022  ou do propio exercicio  2022, encontrámosnos coas seguintes situacións: 　

  1. Se os atrasos se perciben entre o 1 de xaneiro de 2023  e o  10  de abril de  2023, isto é, antes do inicio do prazo de presentación das declaracións do IRPF c orrespondiente ao exercicio 2022  podemos distinguir:　

    • Cando se trate de atrasos dun exercicio anterior ao   2022, a autoliquidación complementaria deberá presentarse no devandito ano antes de finalizar o prazo de presentación (ata o 30 de xuño de  2023)　

    • Cando se trate de atrasos do propio exercicio  2022, estes débense incluír na propia autoliquidación do devandito exercicio.　

  2. Se os atrasos se perciben entre o 11  de abril e o 30 de xuño de  2023, isto é, durante o prazo de presentación das declaracións do IRPF c orrespondiente ao exercicio 2022  podemos distinguir:　

    • Cando se trate de atrasos dun exercicio anterior ao   2022, a autoliquidación complementaria do exercicio ao que correspondan deberá presentarse no prazo existente entre a percepción dos atrasos e o final do prazo de declaración do exercicio  2023. 　

    • Cando se trate de atrasos do propio exercicio  2022, estes poderán incluírse na propia autoliquidación do devandito exercicio ou incluíros nunha autoliquidación complementaria que deberá presentarse antes do final do prazo de declaración do exercicio  2023.　

  3. Se os atrasos se perciben con posterioridade ao fin do prazo de presentación das declaracións do IRPF c orrespondiente ao exercicio  2022  (é dicir, despois do 30 de xuño de  2023), a autoliquidación complementaria deberá presentarse no prazo existente entre a percepción dos atrasos e o final do prazo de declaración do exercicio 2023.　

Atención: se a declaración complementaria responde a esta circunstancia o contribuínte deberá marcar cunha "X" o recadro [108] do apartado "Declaración complementaria" da declaración.