Rendementos de traballo por natureza

Normativa: Art. 17.1 Lei IRPF

En particular, compréndense entre os rendementos íntegros do traballo:

1. Os soldos e salarios.

   DANA 2024:axudas percibidas polos traballadores damnificados pola DANA por parte da empresa ou entidade á que prestan servizos

   A disposición adicional terceira da Lei 7/2024, do 20 de decembro declarou exentas  ata o importe dos danos certificados pola empresa aseguradora (ou, alternativamente, por algún Organismo Público) as cantidades satisfeitas entre o 29 de outubro de 2024 e o 31 de decembro de 2024 con carácter extraordinario polos empregadores aos seus empregados que vaian destinadas a sufragar os danos persoais e danos materiais en vivenda, efectos e vehículos que sufrisen os empregados con ocasión da Depresión Illada en Niveis Altos (DANA) acontecida en 2024.

   Con esta finalidade, terán carácter extraordinario aquelas cantidades que sexan satisfeitas polos empregadores aos seus empregados para sufragar os danos ocasionados pola DANA e que sexan adicionais ao salario percibido polo empregado.

   Véxase a respecto disto o capítulo 2, no seu apartado relativo a Outras rendas exentas como rendementos do traballo.

   O exceso  satisfeito polo empregador aos seus empregados,  respecto dos danos certificados pola empresa aseguradora ou organismo público, terá a consideración de rendemento de traballo non exento, na medida en que responde á relación laboral que existe entre empregado e empregador e, polo tanto, estará sometido a retención.

2. As prestacións por desemprego.

   As devanditas prestacións percibidas por desemprego na modalidade de pagamento único  decláranse exentas no artigo 7 da Lei do IRPF.

3. As remuneracións en concepto de gastos de representación.

4. As dietas e asignacións para gastos de viaxe, agás os de locomoción e os conside­rados normais de manutención e estancia en establecementos de hostalaría cos límites regulamentariamente establecidos que máis adiante coméntanse.

   Véxase ao respecto as dietas e asignacións para gastos de locomoción e gastos normais de manutención e estancia exceptuada de gravame a que se refire o artigo 9 do Regulamento do IRPF.

5. As contribucións ou achegas satisfeitas polos promotores de plans de pensións previstas no texto refundido da Lei de regulación dos plans e fondos de pensións, aprobado polo Real decreto Lexislativo 1/2002, do 29 de novembro (BOE de 13 de diciem­bre), ou polas empresas promotoras previstas na Directiva (UE) 2016/2341 do Parlamento Europeo e do Consello do 14 de decembro de 2016, relativa ás actividades e a supervisión de fondos de pensións de emprego.

   Precisión: aínda que o artigo 17.1.e)  da Lei do IRPF refírese á Directiva 2003/41/CE do Parlamento Europeo e do Consello, do 3 de xuño de 2003, esta foi  derrogada  con efectos 13 de xaneiro de 2019,  pola Directiva (UE) 2016/2341, que ademais establece que  as referencias á Directiva 2003/41/CE entenderanse feitas a ela.

6. As contribucións ou achegas satisfeitas polos empresarios para facer fronte aos compromisos por pensións nos termos previstos pola disposición adicional primeira do texto refundido da Lei de regulación dos plans e fondos de pensións, aprobado polo Real decreto Lexislativo 1/2002, anteriormente citado, e na súa normativa de desenvolvemento, cuan­do aquelas sexan imputadas ás persoas a quen se vinculen as prestacións.

   Esta imputación fiscal terá carácter voluntario nos contratos de seguro colectivo distinto dos plans de previsión social empresarial, debendo manterse a decisión que se adopte respecto do resto de primas que se satisfagan ata a extinción do contrato de seguro.

   Non obstante, a imputación fiscal pasa a ter carácter obrigatorio nos seguintes casos:

   • Nos contratos de seguro de risco (como, por exemplo, seguros que cubran a contingen­cia de falecemento ou invalidez).

   • Cando os contratos de seguro cubran conxuntamente as continxencias de xubilación e de falecemento ou incapacidade, na parte das primas satisfeitas que corresponda ao capital en risco por falecemento ou incapacidade, sempre que o importe da devandita parte exceda de 50 euros anuais.

     Con esta finalidade, considérase capital en risco a diferenza entre o capital asegurado para falle­cimiento ou incapacidade e a provisión matemática.

   • Nos contratos de seguro en que a imputación fiscal de primas sexa voluntaria, a imputación será obrigatoria polo importe que exceda de 100.000 euros anuais por con­tribuyente e respecto do mesmo empresario, agás nos seguros colectivos contratados a consecuencia de despedimentos colectivos realizados de conformidade co que se dispón no artigo 51 do Estatuto dos Traballadores.

     Agora ben, nos seguros colectivos contratados antes do 1 de decembro de 2012, en que figuren primas de importe determinado expresamente, e o importe anual destas supere este límite de 100.000 euros, establécese un réxime transitorio que determina que nestes casos non será obrigatoria a imputación por ese exceso (Véxase  a disposición transitoria vixésimo sexta Lei do IRPF ).