b) Transmisións lucrativas por causa de morte do contribuínte
Nos supostos de transmisións lucrativas por falecemento do contribuínte, a Lei exclúe de gravame a posible ganancia (denominada "plusvalía do morto ") ou perda patrimonial que poida producirse pola transmisión do seu patrimonio aos seus herdeiros, con independencia de quen sexa o beneficiario da sucesión.
Precisión: transmisión mediante pactos sucesorios (sucesión contractual)
A Resolución do Tribunal Económico-administrativo Central (TEAC) do 2 de marzo de 2016, Reclamación número 00-02796-2015, recaída en recurso extraordinario de alzada para a unificación de criterio sinalou que á alteración patrimonial posta de manifesto con ocasión das transmisións realizadas mediante a institución da apartación regulada na Lei 2/2006, do 14 de xuño de Dereito Civil de Galicia resúltalle de aplicación o que se dispón no artigo 33.3.b) da Lei do IRPF, polo que se estima que nos devanditos supostos non existe ganancia ou perda patrimonial suxeita ao IRPF, por canto as características propias deste pacto sucesorio do dereito civil galego permiten concluír que nos encontramos ante unha adquisición mortis causa. Este criterio foi avalado pola Sentenza do Tribunal Supremo do 9 de febreiro de 2016, recaída no recurso de casación núm. 325/2015 (ROJ : STS 407/2016).
Como consecuencia do anterior, os supostos de transmisións de bens derivados de pactos sucesorios, incluídos os distintos ao de apartación, teñen a consideración de transmisións por causa de morte para os efectos da aplicación do que se dispón no artigo 33.3.b) da Lei do IRPF, e iso aínda que non se producise o falecemento do transmitente.
A respecto disto, teñase en conta que a institución dos “pactos sucesorios” (sucesión contractual), prohibida no ámbito do Dereito común (artigos 1.271, 658 e 816 do Código Civil estatal), mánténse nos dereitos civís, forais ou especiais, de determinadas Comunidades Autónomas onde a vixencia do Código Civil non é completa (Aragón, Illes Balears, Cataluña, Galicia, Navarra e o País Vasco).
A extensión deste criterio confírmase coa incorporación ao artigo 36 da Lei do IRPF da subrogación do beneficiario na posición do causante nos casos en que transmita o ben adquirido antes do transcurso de cinco anos desde a celebración do pacto sucesorio ou do falecemento do causante, se fóra anterior. Véxase a respecto disto o apartado denominado “Determinación do importe das ganancias ou perdas patrimoniais: normas xerais“ deste Capítulo.