Transmisión da vivenda habitual por persoas maiores de 65 anos
Normativa: Arts. 33.4 b) e disposición adicional décimo quinta da Lei do IRPF e 41 bis do Regulamento
Están exentas as ganancias patrimoniais derivadas da transmisión por persoas maiores de 65 anos da vivenda habitual. A exención tamén se aplica se se transmite a núa propiedade e resérvase o usufruto vitalicio sobre a vivenda.
Para a aplicación desta exención, enténdese que o contribuínte está transmitindo a súa vivenda habitual cando a devandita edificación constitúa a súa vivenda habitual nese momento ou tivese tal consideración ata calquera día dos dous anos anteriores á data de transmisión.
Cando o pleno dominio dunha vivenda encóntrase desmembrado entre nó propietario e usufrutuario, a ningún deles resultaralle de aplicación esta exención.
Concepto de vivenda habitual
Normativa: Disposición adicional vixésimo terceira Lei IRPF e 41 bis Regulamento. Véxase tamén o artigo 55.5 do Regulamento do IRPF, na redacción en vigor a 31 de decembro de 2012
A efectos fiscais, considérase vivenda habitual do contribuínte a edificación en que resida durante un prazo continuado de, polo menos, tres anos.
Non obstante, entenderase que a vivenda tivo o carácter de habitual, cando, a pesar de non transcorrer o devandito prazo, prodúzase o falecemento do contribuínte ou concorran outras circunstancias que necesariamente esixan o cambio de domicilio, tales como celebración de matrimonio, separación matrimonial, traslado laboral, obtención do primeiro emprego ou cambio de emprego ou outras análogas xustificadas.
Ademais, a vivenda ten que ser habitada de maneira efectiva e con carácter permanente polo propio contribuínte, nun prazo de doce meses, contados a partir da data de adquisición ou terminación das obras.
Entenderase que a vivenda non perde o carácter de habitual cando concorra algunha das seguintes circunstancias:
-
Cando se produza o falecemento do contribuínte.
-
Cando concorran outras circunstancias que necesariamente impidan a ocupación da vivenda.
-
Cando o contribuínte gozo da vivenda habitual por razón de cargo ou emprego e a adquirida non sexa obxecto de utilización. O prazo dos doce meses comezará a contarse a partir da data do cesamento.
Cando a vivenda fose habitada de maneira efectiva e permanente polo contribuínte no prazo de doce meses, contados a partir da data de adquisición ou terminación das obras, o prazo de tres anos para considerara como vivenda habitual do contribuínte computarase desde esta última data.