Saltar ao contido principal
Manual de Importación e Exportación de envíos de escaso valor

1.2. Disposicións pertinentes en materia de aduanas

A supresión do limiar de 10/22 EUR para os efectos do   IVE á importación, prevista no conxunto de medidas sobre o IVE do comercio electrónico, constitúe sen dúbida ningunha o cambio con maior repercusión nas formalidades aduaneiras, tanto para as administracións coma para os operadores económicos. Como consecuencia desta disposición, todos os bens comerciais importados á UE, con independencia do seu valor, estarán suxeitos ao IVE a partir do 1 de xullo de 2021.

A aplicación do conxunto de medidas sobre o IVE do comercio electrónico esixiu modificacións da lexislación aduaneira. A fin de garantir a recadación do IVE de todos os bens importados desde un terceiro país á UE, debe presentarse unha declaración aduaneira de despacho a libre práctica, incluso para envíos cuxo valor intrínseco non exceda de 150 EUR. Así mesmo, de cara á establecer unhas condicións de competencia equitativas entre operadores económicos que exerzan actividades comerciais comparables, o marco do   CAU modificouse co fin de establecer os mesmos dereitos e obrigas para todas as persoas (a saber, o artigo 143 bis do   AD CAU e a columna H7 do seu anexo B).

As posibilidades para declarar  EEV para o seu despacho a libre práctica a partir da entrada en vigor das normas do IVE no comercio electrónico enuméranse no capítulo 2, sección 2.1.

No referente á obriga de proporcionar unha listaxe mensual do valor total das importacións por cada número de identificación para os efectos do IVE da IOSS, o  AE CAU modificouse de cara á sentar a base xurídica para a recollida e o intercambio da información pertinente en materia de IVE no sistema Vixilancia (artigo 55 e anexos 21-01, 21-02 e 21-03 do AE CAU).

Outras modificacións do AD CAU e o AE CAU estaban destinadas a racionalizar as formalidades aduaneiras correspondentes e a adaptar determinadas disposicións ás novas normas do IVE. Estas modificacións afectan ao seguinte:

  1. aduana competente para o despacho a libre práctica de EEV cando non se utilice a IOSS (artigo 221, apartado 4, do AE CAU);
  2. medidas transitorias para a aplicación da declaración en aduana de EEV, cando a mellora dos sistemas informáticos nacionais non estea lista antes do 1 de xullo de 2021 (artigo 143 bis, apartado 3, do AD CAU);
  3. medidas transitorias para os operadores de servizos postais cando non se dispoña de información electrónica anticipado [artigo 138, letra f), e artigo 141, apartado 3, do AD CAU] e cando non se utilice a IOSS nin o réxime especial.