a. Base xurídica

As mercadorías nun envío urxente cuxo valor non supere os 1.000 EUR e ao que non se poidan aplicar dereitos de exportación poden declararse para a exportación por medio de calquera outro acto [artigo 140, apartado 1, letra d), e artigo 141, apartado 4 bis, do AD CAU]. A exportación por calquera outro acto de mercadorías en envíos urxentes pode utilizarse independentemente do xeito de transporte.

As devanditas mercadorías consideraranse declaradas para a exportación pola súa presentación, de acordo co artigo 267 do CAU, na aduana de saída, sempre que os datos do documento de transporte e / ou a factura estean a disposición das autoridades aduaneiras e sexan aceptados por estas (artigo 141, apartado 4 bis, do AD CAU). Aos efectos da devandita presentación, a empresa de transporte urxente pode, se as autoridades aduaneiras acéptano, pór a disposición da aduana os datos dos seus rexistros, en lugar de presentaros por medio dunha notificación.

A declaración por calquera outro acto das mercadorías nun envío urxente pode empregarse de acordo coas mesmas condicións que as aplicadas ás mercadorías en envíos postais, conforme ao previsto no artigo 142 do AD CAU:

que as mercadorías non sexan obxecto dunha solicitude de devolución de dereitos ou outros gravames, non sendo que esa solicitude estea relacionada coa invalidación da declaración en aduana para despacho a libre práctica de mercadorías suxeitas a unha franquía de dereitos de importación de conformidade co artigo 23, apartado 1, ou o artigo 25, apartado 1, do Regulamento (CE) n.º 1186/2009;
que non estean suxeitas a prohibicións ou restricións;
que non estean suxeitas a ningunha outra formalidade especial prevista na lexislación da Unión que deban aplicar as autoridades aduaneiras [como é o caso dos bens suxeitos a impostos especiais contemplados na Directiva (UE) 2020/262 ou as mercadorías non pertencentes á Unión que estivesen incluídas nun réxime de depósito aduaneiro, de perfeccionamento activo, de importación temporal, de zona franca ou de depósito temporal e se reexporten].

Sobre a base do contrato de transporte único, as autoridades aduaneiras teñen a posibilidade de investigar se o envío abandonou definitivamente o territorio da UE. De cumprir, isto pode comprobarse nun control baseado nunha auditoría.

Conforme á primeira condición, as mercadorías nun envío urxente devolto cuxo valor non exceda de 150 EUR poden exportarse utilizando unha declaración por calquera outro acto (presentación en aduana). Os envíos urxentes restantes (cuxo valor supere os 150 EUR) suxeitos a unha solicitude de devolución de dereitos deben declararse para a exportación presentando unha declaración formal electrónica en aduana.

Cando un destinatario non acepte o envío, a empresa de transporte urxente devolverao ao expedidor cun novo número de coñecemento aéreo house, junto con una referencia cruzada al antiguo número de conocimiento aéreo house. Este proceso permite a las autoridades aduaneras tener el control necesario para constatar si los envíos han abandonado físicamente el territorio aduanero de la UE, a fin de poder, previa solicitud del declarante de la declaración de importación en aduana, invalidar dicha declaración con arreglo al artículo 148, apartado 3, del AD CAU y, si procede, reembolsarle el IVA. Este control basado en una auditoría puede realizarse en los sistemas de seguimiento y rastreo de las empresas de transporte urgente.