Xustificantes necesarios para efectuar a dedución

1. Como requisito formal da dedución cómpre que o empresario ou profesional que desexa exercitara encóntrese en posesión do documento xustificativo do dereito, axustado ás disposicións legais e regulamentarias. Neste aspecto, é fundamental o artigo primeiro do Regulamento polo que se regulan as obrigas de facturación, aprobado polo Real decreto 1619/2012, do 30 de novembro.

   O documento xustificativo que non cumpra todos os requisitos, non acreditará o dereito á dedución, non sendo que se rectifice.

   Considéranse xustificantes do dereito á dedución:

   • A factura orixinal expedida por quen realice a entrega ou preste o servizo ou, no seu nome e pola súa conta, polo seu cliente ou por un terceiro.

   • A factura orixinal expedida por quen realice a entrega que dea lugar a unha adquisición intracomunitaria de bens suxeitos ao imposto, sempre que a devandita adquisición estea debidamente consignada na autoliquidación do IVE.

   • No caso de importacións, o documento en que conste a liquidación practicada pola Administración ou, se se trata de operacións asimiladas ás importacións, a autoliquidación en que se consigne o imposto reportado con ocasión da súa realización.

   • A factura orixinal ou o xustificante contable da operación expedido por quen realice a entrega de bens ou a prestación de servizos nos casos de investimento do suxeito pasivo e de operacións con ouro de investimento.

2. Non pode deducirse en contía superior á cota expresa e separadamente consignada que fose repercutida ou satisfeita segundo o documento xustificativo da dedución.

3. Tratandose de bens ou servizos adquiridos en común por varias persoas, cada adquirente pode deducir a parte proporcional que lle corresponda se no orixinal e nos duplicados da factura consígnase, de forma distinta e separada, a porción de base impoñible e cota repercutida a cada un dos destinatarios.