Saltar ao contido principal
Manual práctico de Sociedades 2021.

Concepto e tributación

Regulación: Artigos 37 e 38 TRLIRNR e Resolución do 6 de febreiro de 2020, da Dirección Xeral de Tributos, sobre a consideración como entidades en réxime de atribución de rendas a determinadas entidades constituídas no estranxeiro (BOE do 13 de febreiro ).

A Lei do Imposto sobre a Renda de non Residentes considera como entidades en réxime de atribución de rendas ás constituídas no estranxeiro cuxa natureza xurídica sexa idéntica á das entidades en atribución de rendas constituídas de acordo coas leis españolas.

As características básicas que debe reunir unha entidade constituída no estranxeiro para ser considerada en España como unha entidade en atribución de rendas son as seguintes:

  • Que a entidade non sexa contribuínte dun imposto persoal sobre a renda no Estado de constitución.

  • Que as rendas xeradas pola entidade atribúanse fiscalmente aos seus socios ou partícipes, de acordo coa lexislación do seu Estado de constitución, sendo os socios ou partícipes os que tributen polas mesmas no seu imposto persoal. Esta atribución deberá producirse polo cherna feito da obtención da renda por parte da entidade, sen que sexa relevante para estes fins se as rendas foron ou non obxecto de distribución efectivamente aos socios ou partícipes.

  • Que a renda obtida pola entidade en atribución de rendas e atribuída aos socios ou partícipes conserve, de acordo coa lexislación do seu Estado de constitución, a natureza da actividade ou fonte de que procedan para cada socio ou partícipe.

Cando unha entidade en réxime de atribución de rendas constituídas no estranxeiro realice unha actividade económica en territorio español, e todo ou parte da mesma desenvólvase, de maneira continuada ou habitual, mediante instalacións ou lugares de traballo de calquera índole, ou actúe nel a través dun axente autorizado para contratar, en nome e por conta da entidade (denominada «entidade con presenza en territorio español» polo artigo 38 do TRLIRNR), será contribuínte do mencionado imposto, e ten que presentar unha autoliquidación anual, mediante o modelo 200, referida á parte de renda obtida en España atribuíble aos seus membros non residentes. Os prazos de presentación da devandita autoliquidación serán iguais aos que se indican neste capítulo para a presentación da declaración polos establecementos permanentes, aínda que considerando a eses efectos o cesamento da actividade como único feito determinante da conclusión anticipada do período impositivo, en lugar dos seis supostos aos que fai referencia o artigo 20.2 do TRLlRNR respecto dos establecementos permanentes. Con esta finalidade, estas entidades no caso de que cesen na súa actividade, deberán presentar a declaración nos vinte primeiros días naturais dos meses de abril, xullo, outubro ou xaneiro, atendendo ao trimestre en que se produza o cesamento, non sendo que o prazo de declaración se iniciase con anterioridade á entrada en vigor da Orde HFP/379/2022, do 28 de abril, pola que se aproba o modelo de declaración para os períodos impositivos iniciados entre 1 de xaneiro e 31 de decembro de 2021.

Estas entidades están obrigadas a nomear un representante, persoa física ou xurídica con residencia en España, que os represente ante a Administración tributaria. A comunicación á Administración tributaria levarase a cabo no prazo de dous meses desde o seu nomeamento, e realizarase á Delegación da Axencia Estatal da Administración Tributaria onde teña que presentar a declaración por este imposto, acompañando á devandita comunicación a expresa aceptación do representante. Non obstante, non estarán obrigadas a nomear representante,  as entidades constituídas noutro Estado membro da Unión Europea ou do Espazo Económico Europeo, sempre que neste último caso, exista normativa sobre asistencia mutua en materia de intercambio de información tributaria e de recadación.