Suxeitos pasivos por obriga real

Normativa: Art.5. Un.b) Lei Imposta Patrimonio

Son suxeitos pasivos do Imposto sobre o Patrimonio por obriga real:

1. As persoas físicas que non teñan a súa residencia habitual en España.

   As persoas físicas que non teñan a súa residencia habitual en España e sexan titulares de bens ou dereitos que estean situados, poidan exercitarse ou teñan que cumprirse en territorio español.

   Especialidades da tributación dos contribuíntes non residentes en territorio español

   Normativa: Disposición adicional cuarta Lei Imposto Patrimonio.

   Desde o 1 de xaneiro de 2021 todos os contribuíntes non residentes (e non só os que sexan residentes nun Estado membro da Unión Europea ou do Espazo Económico Europeo) teñen dereito á aplicación da normativa propia aprobada pola Comunidade Autónoma onde radique o maior valor dos bens e dereitos de que sexan titulares e polos que se esixa o imposto, porque estean situados, poidan exercitarse ou teñan que cumprirse en territorio español.

   Atención: se desexa optar pola aplicación da normativa autonómica en materia do Imposto sobre Patrimonio deberán marcar o recadro [3] da declaración e indicar no recadro [8] a Clave da Comunidade Autónoma ou da Cidade con Estatuto de Autonomía en que tivo a súa residencia habitual en 2021.

2. Traballadores desprazados a territorio español acollidos ao réxime fiscal especial do artigo 93 da Lei do IRPF

   As persoas físicas que adquirisen a súa residencia fiscal en España como consecuencia  do seu desprazamento a territorio español por motivos de traballo e que, ao abeiro do  previsto no artigo 93 da Lei do IRPF, optasen por tributar polo Imposto sobre  a Renda de non Residentes, mantendo a condición de contribuíntes polo IRPF, durante o  período impositivo en que se efectúe o cambio de residencia e os cinco seguinte.

   Véxase con respecto ao   réxime fiscal especial para traballadores desprazados  a territorio fiscal do artigo 93 da Lei do    IRPF o  Capítulo 2 do Manual de IRPF.

   Neste caso, o suxeito pasivo do Imposto sobre o Patrimonio ten dereito á aplicación da  normativa  propia aprobada pola Comunidade Autónoma onde teña a súa residencia que será,  dado o tenor do punto de conexión establecida na Lei 22/2009, do 18 de decembro, pola que  se regula o sistema de financiamento das Comunidades Autónomas de réxime común e  Cidades con Estatuto de Autonomía e modifícanse determinadas normas, a que corresponde  para o IRPF á data de devengarse aquel. Para determinar en cal das Comunidades Autónomas ou Cidades con Estatuto de Autonomía ten a súa residencia habitual  o contribuínte. Véxase Capítulo 2 do Manual de IRPF.

   Importante: para os suxeitos pasivos do Imposto sobre o Patrimonio do réxime  fiscal especial para os traballadores desprazados a territorio español do artigo 93 da  Lei  do IRPF e para os que sexan non residentes en España [e tributen por obriga real ou por obriga persoal en España en virtude da opción prevista no artigo 5.Un.a) da Lei do Imposto sobre o Patrimonio], a aplicación da normativa  autonómica constitúe un dereito e, por iso, unha opción, que poderán exercitar ou  non, aínda que, en caso de exercitara, deberán aplicar toda a normativa propia do imposto  aprobado pola devandita Comunidade Autónoma. Para optar pola aplicación da normativa  autonómica en materia do Imposto sobre Patrimonio estes contribuíntes deberá consignar  unha X no recadro [12] ou recadro [3], segundo corresponda, da declaración.

Bens e dereitos que teñen que declararse

En ambos os dous casos, a declaración referirase exclusivamente aos bens ou dereitos de que sexan  titulares, sempre que os mesmos estean situados, poidan exercitarse ou teñan que cumprirse en  territorio español con dedución das cargas e gravames de natureza real que afecten aos  devanditos  bens ou dereitos, así como das débedas por capitais investidas nos mesmos. 

Importante: os suxeitos pasivos, xa séxano por obriga persoal ou por obriga  real, só están obrigados a presentar a declaración polo Imposto sobre o Patrimonio  correspondente a 2021 se a súa cota tributaria, determinada de acordo coas normas  reguladoras do Imposto e unha vez aplicadas as deducións ou bonificacións que procederen,  resulte a ingresar, ou cando, non dandose esta circunstancia, o valor dos seus bens  ou dereitos, determinado de acordo coas normas reguladoras do imposto, resulte  superior a 2.000.000 de euros.