Obtención de dividendos procedentes doutro país

Se unha persoa física é residente fiscal en España debe tributar en España pola súa renda mundial, é dicir, debe declarar en España as rendas que obteña en calquera parte do mundo, incluídos os dividendos, sen prexuízo do que se dispoña no Convenio para evitar a dobre imposición internacional subscrito entre España e o país de orixe dos dividendos.

Se os dividendos proceden dun país co que hai Convenio para evitar a dobre imposición, hai que acudir ás disposicións do mesmo para coñecer os límites de imposición no país de orixe (normalmente os convenios dispón unha potestade tributaria compartida sobre os dividendos para os Estados asinantes) e as medidas para paliar a dobre imposición, que adoitan consistir en que o Estado de residencia (España) permita aplicar unha dedución por dobre imposición polo imposto soportado no estranxeiro ata o límite de imposición prevista no convenio.

Se os dividendos proceden doutro país co que non hai Convenio para evitar a dobre imposición internacional e son gravados tamén no outro país, o contribuínte poderá aplicar a dedución por dobre imposición internacional prevista no artigo 80 da Lei 35/2006, do 28 de novembro, do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas (IRPF).

No caso de que as accións que xeran os dividendos de fonte estranxeira estean depositadas nunha entidade depositaria residente en España, esta entidade está obrigada a practicar retención a conta do IRPF español, sobre os dividendos netos que recibe, unha vez soportada a retención previa no país de orixe, retención que será deducible en concepto de retencións sobre o capital mobiliario.