Obtención de pensións procedentes doutro país

Se unha persoa física é residente fiscal en España debe tributar en España pola súa renda mundial, é dicir, debe declarar en España as rendas que obteña en calquera parte do mundo, sen prexuízo do que se dispoña no Convenio para evitar a dobre imposición internacional subscrito entre España e o país de orixe da pensión.

Hai que ter en conta o país de orixe da pensión, por se España subscribiu con este un convenio para evitar a dobre imposición e, no caso de que así sexa, buscar o artigo do convenio aplicable á pensión.

Os convenios subscritos por España, en xeral, seguen o Convenio modelo da OCDE (Organización para a Cooperación e o Desenvolvemento Económico), polo que adoita haber dous artigos dedicados a pensións, un ás derivadas dun emprego anterior no sector público (Estado, subdivisións políticas e entidades locais) e outro ás derivadas dun emprego anterior no sector privado.

• Pensión procedente dun país co que SI existe convenio para evitar a dobre imposición  

  Hai que acudir ás disposicións do convenio para coñecer a potestade tributaria de cada Estado sobre a pensión e, se é o caso, as medidas aplicables para paliar a dobre imposición.

  Os convenios conteñen, normalmente, dúas disposicións relativas ás pensións, unha xeral e outra destinada ás pensións derivadas de ter prestado servizos como traballador dependente no sector público, e establecen, respecto de cada unha delas, as potestades tributarias que corresponden a cada Estado asinante. Segundo o tipo de pensión, aplícase o artigo correspondente, polo que poden determinarse:

  • nuns casos, potestade exclusiva para o país de residencia do contribuínte (neste caso, España),

  • noutros , potestade exclusiva para o país de orixe da renda e,

  • finalmente, nalgúns supostos, hai potestade compartida entre ambos os dous países, e poden gravar ambos os dous a pensión, pero coa obriga, en xeral, para o país de residencia do contribuínte, de arbitrar medidas para evitar a dobre imposición.

  En xeral, en caso de dobre imposición, corresponderá a España como país de residencia arbitrar esas medidas, consistentes normalmente na aplicación dunha dedución. En determinados casos, o convenio pode dispoñer unha exención da pensión no país de residencia (España), se ben con aplicación de progresividade, o que supón que a renda exenta se engade ao resto de rendas para calcular o tipo de gravame aplicable ao resto das rendas.

  Cando algún Convenio resulte aplicable, sempre cómpre consultar o Convenio concreto porque pode conter particularidades.

• Pensión procedente dun país co que NON existe convenio para evitar a dobre imposición  

  Se a pensión está gravada tamén no país de orixe, o contribuínte poderá aplicar a dedución por dobre imposición internacional prevista no artigo 80 da Lei 35/2006, do 28 de novembro, do imposto sobre a renda das persoas físicas (IRPF).

No referente á obriga de declarar por IRPF, hai que atender aos límites fixados para cada ano, resaltando varias cuestións: que as pensións se consideran rendementos do traballo, que as rendas exentas non se teñen en conta para determinar a obriga de declarar e que o pagador non-residente dunha pensión estranxeira non é un obrigado a reter á conta do IRPF, polo que o límite de rendas a partir do que se inicia a obriga de declarar é máis baixo que respecto doutros rendementos do traballo.