O Tribunal Supremo analiza a deducibilidade das cotas de IVE soportado na adquisición de bens ou servizos no marco de operacións non suxeitas ou suxeitas ou exentas, cando tales bens ou servizos supuxesen un beneficio económico que favorecese a actividade xeral
O Tribunal Supremo ditou, en data 20 de decembro de 2022, a sentenza 1695/2022, no recurso de casación número 1399/2021, en que fixa doutrina en relación coa dedución das cotas de IVE soportado.
A cuestión que presentaba interese casacional obxectivo para a formación da xurisprudencia consistía en "[…] Determinar se procede a dedución das cotas de IVE soportado por unha entidade mercantil na adquisición de bens ou servizos no marco de operacións non suxeitas ou suxeitas e exentas, cando tales bens ou servizos supuxesen un beneficio económico que favorecese a actividade xeral […]".
A conclusión á que chega o Tribunal Supremo fixo a seguinte xurisprudencia en resposta á cuestión con interese casacional:
"a) É procedente a dedución das cotas de IVE soportado por unha entidade mercantil na adquisición de bens ou servizos no marco de operacións non suxeitas ou suxeitas e exentas, cando tales bens ou servizos supuxesen un beneficio económico que favorecese a actividade xeral.
b) En particular, éo neste caso a dedución do IVE satisfeito pola prestación de servizos de asesoramento nun procedemento expropiatorio coa finalidade de lograr un maior prezo xusto que o inicialmente recoñecido pola Administración, tendo en conta a natureza do ben expropiado e a súa relación directa coa actividade propia da empresa.
c) Hai dereito a esa dedución do IVE soportado cando o ben entregado ou o servizo recibido a que dá lugar garde relación ou supoña un beneficio xeral para o suxeito pasivo, aínda que a actividade a que se dirixe estea exenta ou non suxeita, sempre que, ademais dese beneficio xeral, aquí indubidable, as operacións a que se dedica quen reclama a dedución, no marco da súa actividade económica constitúan operacións gravadas, o que neste caso non foi controvertido."
Esta é, polo demais, a solución máis respectuosa co principio de neutralidade fiscal, por virtude do que, o suxeito pasivo debe quedar indemne dos gastos fiscais en concepto de IVE por razón da recepción de servizos prestados por terceiros que benefician a súa actividade económica xeral suxeita, no seu conxunto, ao imposto harmonizado que nos ocupa.
Podes consultar esta sentenza na seguinte ligazón: STS 4923/2022 de 22/12/22.