Amortizacións

Constitúe gasto deducible as cantidades contabilizadas que, en concepto de amortización do inmobilizado material, intanxible e dos investimentos inmobiliarias corresponda á depreciación efectiva que sufran os distintos elementos por funcionamento, uso, gozo ou obsolescencia.

Considérase que a depreciación é efectiva cando sexa o resultado de aplicar algún dos métodos previstos no artigo 12.1.a da Lei do Imposto sobre Sociedades, que en resumo son os seguintes:

1. Amortización lineal segundo táboas de amortización establecida no artigo 12.1.a da Lei do Imposto de Sociedades a partir do 1 de xaneiro de 2015.

2. Porcentaxe constante sobre o valor pendente de amortización.

3. Método dos números díxitos.

4. Plan formulado polo contribuínte e aceptado pola Administración.

5. Xustificación do importe por parte do contribuínte.

Os elementos do inmobilizado material e investimentos inmobiliarios empezarán a amortizarse desde a súa posta en condicións de funcionamento e os do inmobilizado intanxible desde o momento en que estean en condicións de producir ingresos.

Os elementos patrimoniais do inmobilizado material e investimentos inmobiliarios deberán amortizarse dentro do seu período de vida útil, entendendose por tal o período en que segundo o método de amortización adoptada deba quedar totalmente cuberto o seu valor, excluído o valor residual.

Tratándose de elementos patrimoniais do inmobilizado intanxible a súa vida útil será o período durante o cal se espera, razoablemente, que produzan ingresos.

Os elementos patrimoniais para os que, en períodos impositivos iniciados con anterioridade a 1 de xaneiro de 2015, estivésense aplicando un coeficiente de amortización distinto ao que lles correspondese por aplicación da nova táboa de amortización prevista no artigo 12.1 da LIS , amortizaranse durante os períodos que resten ata completar a súa vida útil, de acordo coa referida táboa, sobre o valor neto fiscal do ben existente ao inicio do primeiro período impositivo que comece a partir do 1 de xaneiro de 2015.

Réximes especiais

• Empresas de reducida dimensión

• Arrendamento con opción de compra

ADQUISICIÓN DE ACTIVOS ENTRE O 1 DE XANEIRO DE 2003 E 31 DE DECEMBRO DE 2004.

Para as adquisicións de activos novos realizadas entre o 1 de xaneiro de 2003 e o 31 de decembro de 2004, os coeficientes de amortización lineais máximos establecidos nas táboas oficiais de coeficientes de amortización entenderanse substituídos, en todas as mencións a eles realizadas, polo resultado de multiplicar aqueles por 1,1. O novo coeficiente será aplicable durante a vida útil dos activos novos adquiridos no período antes mencionado.

ARRENDAMENTO CON OPCIÓN DE COMPRA:

1. ARRENDAMENTO FINANCEIRO DO ARTIGO 116 e Disposición Transitoria trixésimo cuarta LIS

   Réxime Fiscal arrendamento Financeiro.

   Requisitos:

   1. Que o arrendador sexa unha entidade de crédito.

   2. Que teña o contrato unha duración mínima de dous anos cando teña por obxecto bens mobles ou de dez anos cando teña por obxecto bens inmobles ou establecementos industriais.

   3. Que as cotas de arrendamento financeiro aparezan expresadas nos respectivos contratos, diferenciando a parte que corresponda á recuperación do custo do ben pola entidade arrendadora, excluído o valor da opción de compra e a carga financeira esixida por ela.

   4. Con aplicación exclusivamente para o exercicio 2015, o importe anual da parte desas cotas non poderá exceder do 50 por cento do custo do ben no caso de bens mobles, ou do 10 por cento tratandose de bens inmobles ou establecementos industriais.

   Cumpridos os anteriores requisitos, as cotas satisfeitas gozan do seguinte tratamento fiscal:

   1. A carga financeira satisfeita á entidade arrendadora considérase en todo caso como gasto deducible.

   2. Respecto da parte das cotas que corresponda á recuperación do custo do ben, hai que diferenciar:

      • Terreos e demais activos non amortizables: non constitúe gasto deducible.

      • Activos amortizables: considérase gasto fiscalmente deducible co límite do duplo (o triplo para as empresas de reducida dimensión) do coeficiente de amortización lineal segundo táboas de amortización oficialmente aprobadas. O exceso será deducible nos períodos impositivos sucesivos, respectando igual límite.

   No caso de cesión de uso de activos con opción de compra ou renovación, sempre que o importe a pagar polo exercicio da opción sexa inferior ao importe resultante de minorar o valor do activo na suma das cotas de amortización máxima que corresponderían dentro do tempo máximo da duración da cesión, considerarase como arrendamento financeiro no sentido da norma 8ª do Plan xeral de Contabilidade.   Neste caso, será deducible para o cesionario un importe equivalente ás cotas de amortización que, de acordo coas normas do Imposto sobre Sociedades, incluídas as relativas á liberdade de amortización, corresponderían aos bens cedidos.

2. CONTRATOS DE ARRENDAMENTO FINANCEIRO ANTERIORES AO 1-1-96 (D.T. 6ª Lei I.Sociedades)

   Os contratos de arrendamento financeiro celebrados con anterioridade á entrada en vigor da Lei 43/1995 (1 de xaneiro de 1996) que versen sobre bens entregados antes da devandita data ou sobre bens inmobles cuxa entrega se realizase dentro dos dous anos posteriores, rexeranse ata o seu total cumprimento polas normas establecidas na disposición adicional sétima da Lei 26/1988, do 29 de xullo (BOE do 30 de xullo).

   De acordo coa devandita disposición, terá a consideración de gasto deducible o importe total das cotas do arrendamento, excluído o valor residual polo que se exercite a opción de compra. Non obstante, se o contrato ten por obxecto elementos non amortizables, non será deducible a parte das cotas correspondentes á recuperación do custo do ben para a entidade arrendadora.