5.4.1. Residencia habitual no territorio dunha Comunidade Autónoma

A residencia habitual no territorio dunha Comunidade Autónoma (ou Cidade Autónoma de Ceuta ou Melilla) determinarase en función das seguintes situacións:

1. CONTRIBUÍNTES CON RESIDENCIA HABITUAL EN TERRITORIO ESPAÑOL

   As persoas residentes en España por permanecer máis de cento oitenta e tres días, durante o ano natural, en territorio español, determinarán a Comunidade Autónoma (ou a Cidade Autónoma de Ceuta ou Melilla) onde residen de acordo cos seguintes criterios:

   1. Permanencia durante maior número de días

      Como regra xeral, considérase que os contribuíntes teñen a súa residencia na Comunidade Autónoma en cuxo territorio permanezan un maior número de días do período impositivo.

      Para determinar o período de permanencia non se descontarán as ausencias temporais.

      Agás proba en contrario, considerarase que unha persoa física permanece no territorio dunha Comunidade Autónoma cando no devandito territorio radique a súa vivenda habitual.

   2. Principal centro de intereses

      Cando non fose posible determinar a permanencia, consideraranse residentes no territorio da Comunidade Autónoma onde teñan o seu principal centro de intereses.

      Considerarase como tal o territorio onde obteñan a maior parte da base impoñible do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas, determinada polos seguintes compoñentes de renda:

      1. Rendementos do traballo, que se entenderán obtidos onde radique o centro de traballo respectivo, se existe.

      2. Rendementos do capital inmobiliario e ganancias patrimoniais derivados de bens inmobles, que se entenderán obtidos no lugar en que radiquen estes.

      3. Rendementos derivados de actividades económicas, xa sexan empresariais ou profesionais, que se entenderán obtidos onde radique o centro de xestión de cada unha delas .

   3. Última residencia declarada

      Cando non poida determinarse a residencia conforme aos criterios anteriores, consideraranse residentes no lugar da súa última residencia declarada para os efectos do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas.

2. RESIDENTES QUE NON PERMANEZAN EN TERRITORIO ESPAÑOL MÁIS DE 183 DÍAS

   As persoas que non permanezan en territorio español máis de cento oitenta e tres días durante o ano natural, pero que sexan residentes en España por ter no devandito territorio o núcleo principal ou a base das súas actividades ou dos seus intereses económicos, de forma directa ou indirecta, consideraranse residentes no territorio da Comunidade Autónoma en que radique o núcleo principal ou a base das súas actividades ou dos seus intereses económicos.

3. RESIDENTES EN ESPAÑA POR RESIDENCIA DO CÓNXUXE E FILLOS MENORES

   Presúmese, agás proba en contrario, que o contribuínte ten a súa residencia habitual en territorio español cando residan habitualmente en España o cónxuxe non separado legalmente e os fillos menores de idade que dependan daquel .

   As persoas físicas residentes en territorio español por aplicación desta presunción, consideraranse residentes no territorio da Comunidade Autónoma en que residan habitualmente o cónxuxe non separado legalmente e os fillos menores de idade que dependan delas .

COMUNIDADE AUTÓNOMA NO IRPF EN CASO DE TRIBUTACIÓN CONXUNTA

Cando, excepcionalmente, os contribuíntes integrados nunha unidade familiar teñan a súa residencia habitual en Comunidades distintas e optasen pola tributación conxunta, a Comunidade Autónoma determinarase segundo onde teña a súa residencia habitual o membro da devandita unidade con maior base liquidable de acordo coas regras de individualización do imposto.

CONTRIBUÍNTES CON RESIDENCIA NO ESTRANXEIRO

Non se consideran residentes en ningunha Comunidade Autónoma, de xeito que a totalidade da súa débeda tributaria correspóndelle ao Estado, aos contribuíntes españois que teñan a súa residencia habitual no estranxeiro e estean nalgún dos seguintes supostos:

1. Españois, e membros da súa unidade familiar, que sexan contribuíntes polo IRPF, pero que teñan a súa residencia habitual no estranxeiro pola súa condición de membros de Misións diplomáticas ou Oficinas consulares españolas, funcionarios públicos ou de titulares de cargo ou emprego oficial, a que se refire o artigo 10 da Lei do Imposto

2. Españois que non perdan a súa condición de contribuíntes (durante o período impositivo do cambio e os catro seguintes) por establecer a súa residencia nun país ou territorio cualificado regulamentariamente como paraíso fiscal (art. 8.2 da Lei do Imposto).

CAMBIOS DE RESIDENCIA

As persoas físicas residentes no territorio dunha Comunidade Autónoma, que pasasen a ter, de acordo coas regras anteriores, a súa residencia habitual no doutra , cumprirán as súas obrigas tributarias de acordo coa nova residencia.

Cambios de residencia que non producen efecto

Porén, non producirán efecto os cambios de residencia que teñan por obxecto principal lograr unha menor tributación efectiva neste imposto.

Presumirase, non sendo que a nova residencia prolónguese de maneira continuada durante, polo menos, tres anos, que non existiu cambio, cando concorran as seguintes circunstancias:

1. Que no ano no que se produce o cambio de residencia ou no seguinte, a base impoñible do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas sexa superior en, polo menos, un 50 por 100 á do ano anterior ao cambio.

   En caso de tributación conxunta, a base impoñible determinarase de acordo coas normas de individualización.

2. Que no ano no que se produce a situación a que se refire a letra anterior, a súa   tributación efectiva polo Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas sexa inferior á que correspondese de acordo coa normativa aplicable na Comunidade Autónoma en que residía con anterioridade ao cambio.

3. Que no ano seguinte a aquel no que se produce a situación a que se refire a letra a) anterior, ou no seguinte, volva ter a súa residencia habitual no territorio da Comunidade Autónoma en que residiu con anterioridade ao cambio.

Cando deba considerarse que non existiu cambio de residencia, o contribuínte deberá presentar as declaracións complementarias que correspondan, con inclusión dos xuros de mora.

O prazo de presentación das declaracións complementarias terminará o mesmo día que conclúa o prazo de presentación das declaracións polo Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas correspondentes ao ano en que concorran as circunstancias que determinen que deba considerarse que non existiu cambio de residencia.

FORMALIZACIÓN

O contribuínte deberá facer constar, na xanela que se desprega para ese fin, a Comunidade Autónoma de residencia que corresponda a cada un dos membros da unidade familiar e a aplicable na declaración conxunta, de acordo coas regras precedentes, seleccionando a mesma da lista que se desprega en cada unha dos recadros dispostos para ese fin.