10.15.28 Por investimento en instalacións de autoconsumo de enerxía electrica
Os contribuíntes poderán deducir o 20 por 100 do importe das cantidades investidas en instalacións realizadas na vivenda habitual e en nstalaciones colectivas do edificio destinado a algunha das finalidades que a continuación indícanse, sempre que estas non se encontren relacionadas co exercicio dunha actividade económica:
a) Instalacións de autoconsumo eléctrico, segundo o que se establece no artigo 9.1.a da Lei 24/2013, do 16 de decembro, do Sector Eléctrico, e a súa normativa de desenvolvemento (modalidade de subministración de enerxía eléctrica con autoconsumo).
b) Instalacións de produción de enerxía térmica a partir da enerxía solar, da biomasa ou da enerxía xeotérmica para xeración de auga quente sanitaria, calefacción e / ou climatización.
c) Instalacións de produción de enerxía eléctrica a partir de enerxía solar fotovoltaica e / ou eólica, para electrificación de vivendas illadas da rede eléctrica de distribución e cuxa conexión á mesma sexa inviable desde o punto de vista técnico, ambiental e / ou económico.
Non dará dereito á aplicación desta dedución aquelas instalacións que sexan de carácter obrigatorio.
Requisitos
- O concepto de vivenda habitual, para os efectos da aplicación desta dedución, é o contido na normativa estatal reguladora do IRPF.
- As instalacións teñen que realizarse na vivenda habitual de que sexan propietarios os contribuíntes, ou no edificio en que esta encóntrese.
- No caso de conxuntos de vivendas en réxime de propiedade horizontal en que se leven a cabo estas instalacións de forma compartida, sempre que as mesmas teñan cobertura legal, esta dedución poderá aplicara cada un dos propietarios individualmente segundo o coeficiente de participación que lle corresponda, sempre que cumpran co resto de requisitos establecidos.
- A dedución requirirá o recoñecemento previo da Administración autonómica. A tales efectos, o Instituto Valenciano de Competitividade Empresarial (IVACE) expedirá a certificación acreditativa correspondente.
- As actuacións obxecto de dedución deberán estar realizadas por empresas instaladoras que cumpran os requisitos establecidos regulamentariamente.
A base desta dedución está constituída polas cantidades efectivamente satisfeitas no exercicio polo contribuínte.
No caso de vivenda propiedade da sociedade de gananciais os gastos da vivenda familiar son imputables a ambos os dous cónxuxes, con independencia de quen abóeos efectivamente ou de cal deles figure como titular da factura. Pola súa banda, no réxime de separación de bens a imputación do gasto a un ou outro cónxuxe ou a ambos os dous deberase efectuar en función de quen realizase efectivamente o gasto.
No caso de pagamentos procedentes de financiamento obtido de entidade bancaria ou financeira, considerarase que forma parte da base de dedución a amortización de capital de cada exercicio, con excepción dos intereses.
A base máxima anual desta dedución establécese en 8.000 euros. A indicada base terá igualmente a consideración de límite máximo de investimento deducible para cada vivenda e exercicio. A parte do investimento apoiado, se é o caso, con subvencións públicas non dará dereito a dedución.
O límite de 8.000 euros por vivenda e exercicio aplícase para o conxunto de contribuíntes con respecto a unha mesma vivenda.
No caso de varios contribuíntes e con respecto a unha mesma vivenda, o límite de 8.000 euros distribúese segundo a porcentaxe de titularidade do dereito real que se teña sobre a vivenda delos contribuíntes, sexan ou non declarantes polo imposto.
As cantidades correspondentes ao período impositivo non deducidas poderán aplicarse nas liquidacións dos períodos impositivos que conclúan nos 4 anos inmediatos e sucesivos.
Regras de aplicación:
- As cantidades satisfeitas nun ano que queden pendentes de deducir deberán deducirse na contía máxima que permita cada un dos exercicios seguintes e sen que poida practicarse fóra do prazo de catro anos.
- Se nun exercicio coexisten cantidades satisfeitas no ano e outras procedentes de anos anteriores pendentes de dedución, estas aplicaranse en primeiro lugar para os efectos de determinar as cantidades satisfeitas no ano que poden deducirse nos exercicios seguintes.
- Non se pode aplicar en exercicios posteriores a dedución correspondente ás cantidades satisfeitas nun exercicio en que o contribuínte non presentase declaración, así como a dedución non aplicada por causas distintas á aplicación da base máxima da dedución.
- A dedución correspondente ás cantidades investidas nun exercicio en que o contribuínte non presentase declaración, así como a dedución “non gozada” por causas distintas á aplicación da base máxima da dedución (por exemplo, por non ter efecto a dedución no resultado final da declaración), só ten efecto no devandito exercicio, sen que sexa posible o seu traslado a exercicios posteriores.
- Nos casos excepcionais en que a dedución aplíquese por máis dunha vivenda, se o investimento total realizado no ano excede da base máxima da dedución, a dedución correspondente a cada unha da vivenda realízase, en primeiro lugar, en atención ás circunstancias concretas de cada vivenda e, en segundo lugar, á proporción con respecto ao investimento deducible, tanto no exercicio do investimento como no caso da aplicación aos catro períodos impositivos inmediatos e sucesivos.
Formalización:
O programa habilita ata dúas vivendas habituais en que puidese ter dereito a aplicar a dedución
En primeiro lugar deberá indicarnos se existise algún saldo pendente de aplicación procedente do ejercio 2017, (Ver recadro 1017 da declaración do IRPF do exercicio 2017).
Deberá indicarnos, se existise, as cantidades investidas no ejerccio 2018 con dereito a dedución, así como a porcentaxe de titularidade na vivenda.