Convenio con Grecia para evitar a dobre imposición referente aos impostos sobre herdanzas

1. No caso de falecemento dun español en Grecia ou dun grego en España, as Autoridades locais darán inmediatamente aviso do falecemento ao cónsul xeral, cónsul, vicecónsul ou axente consular do Estado ao que pertencer o defunto e en cuxa circunscrición acontecese a morte.

   Pola súa banda, a autoridade consular procederá da mesma maneira coas autoridades locais cando teña noticia do falecemento antes que estas últimas.

2. Os cónsules xerais, cónsules, vicecónsules e axentes consulares serán designados nos artigos seguintes do presente Convenio baixo a denominación colectiva de "cónsul" ou "autoridade consular".

3. A nacionalidade do defunto será determinada polo seu pasaporte ou calquera outros documentos que acrediten a súa nacionalidade, e, a falta de documentos recoñecidos como suficientes, por unha declaración da autoridade consular, que fará fe, agás proba en contrario.

1. Calquera que sexan as calidades e a nacionalidade dos herdeiros, ben sexan maiores de idade ou menores de idade, estean presentes ou ausentes, sexan coñecidos ou descoñecidos os selos colocaranse en todos os bens mobles e papeis do defunto, dentro das venticuatro horas seguintes ao recibo da notificación do falecemento. Esta colocación de selos farase de oficio, ou a petición das partes interesadas, pola autoridade consular, en presenza da autoridade local competente requirida en debida forma, a cal poderá cruzar cos seus selos os da autoridade consular.

2. Se a autoridade consular non procedese a colocar os selos, Ia autoridade local competente terá que facero despois de dirixir para tal fin unha simple invitación á autoridade consular, Ia cal conservará o dereito de cruzar cos seus selos os da autoridade local.

3. A colocación dos selos non terá lugar cando unha sucesión consista nunha empresa comercial ou industrial explotada conforme ás disposicións do parágrafo 2 do artigo 8 do presente Convenio.

4. Para o levantamento dos selos procederase de común acordo: porén, se despois do requirimento para asistir ao levantamento dos selos, dirixido pola autoridade local, ou viceversa, Ia autoridade requirida non se presentase nun prazo de corenta e oito horas contado desde o recibo do aviso, a autoridade consular soa, ou a autoridade local só, segundo o caso, poderán proceder cada unha de por si ao levantamento dos selos.

5. Os avisos e requirimentos mencionados dirixiranse por escrito, acusandose recibo da entrega.

1. Despois do levantamento dos selos farase o inventario de todos os bens e efectos do defunto pola autoridade consular en presenza da autoridade local, ou soamente por esta última se a autoridade consular, non asistindo á colocación dos selos, e convidada pola autoridade local a tomar parte neste inventario, non se presentase dentro do prazo de corenta e oito horas despois do recibo do aviso.

   Queda entendido que se os interesados comparecen para intervir no inventario serán desde logo admitido.

2. O cónsul poderá proceder á colocación e ao levantamento dos selos, así como á formación do inventario, ben en persoa ben por medio dun delegado. Este delegado deberá ir provisto dun poder que emane da autoridade consular, autorizado co selo oficial.

1. Todos os bens mobles que compoñen a sucesión a saber: títulos, valores, créditos, papeis, así como o testamento ou os testamentos, se existisen, deben ser remitidos á autoridade consular, a simple petición escrita e sen ningún atraso, pola autoridade local competente. É a esta autoridade á que incumbe o deber de facerse entregar, a este efecto, os elementos da sucesión por calquera notario ou avogado, así como por todo banco ou caixa de consignación; nunha palabra, por calquera persoa oficial ou privada que fose detentora dalgún obxecto que forme parte da sucesión.

2. Os testamentos achados baixos prego pechado serán abertos pola autoridade consular, conforme ás leis do seu país.

   Se o testamento do defunto contivese disposicións polas que algúns bens mobles ou inmobles, deixados por aquel, dentro do país onde a sucesión ábrase, fosen legados a un ou a varios súbditos deste Estado, a autoridade consular deberá ter a disposición dos interesados os devanditos testamentos, durante o prazo de oito meses previsto polo artigo 7 a fin de asegurarlles a posibilidade de gozar dos privilexios previstos polo parágrafo 2 do artigo 14.

1. O cónsul está obrigado a declarar á Autoridade competente do país a contía de cada unha das sucesións dos seus nacionais que lle fosen remitidas, a fin de que esta Autoridade poida fixar os dereitos debidos ao fisco do Estado dentro do cal se proceda á apertura da sucesión.

2. Estas declaracións faranse dentro do prazo de oito meses, a partir do día do fallecimienio , se a sucesión fose remitida á autoridade consular en tempo oportuno. Se esta remisión fóra posterior á expiración do termo de oito meses, Ias mencionadas declaracións faranse no máis breve prazo posible.

3. Se a falta de declaración ou a falta de pagamento dos dereitos sucesorios dentro do prazo determinado levase consigo, de acordo coas leis do país, a pena dunha multa, esta non será aplicable ás sucesións que se achen en mans da autoridade consular, aínda cando a declaración prevista polo parágrafo 1 deste artigo non fose feita pola autoridade consular dentro do prazo máis arriba indicado.

4. Os dereitos sucesorios debidos ao Estado en que a sucesión sexa aberta non se percibirán máis que sobre a parte da herdanza que se encontre no territorio deste Estado, pero en ningún caso poderán afectar aos bens inmobles ou mobles do defunto situados na súa patria ou noutros Estados.

5. As sucesións dos españois en Grecia e dos gregos en España non serán gravadas con dereitos sucesorios distintos ou superiores aos das sucesións dos nacionais.

1. A autoridade consular deberá conservar a título de depósito, que quedará sometido ás leis do país, os efectos e valores inventariados, a contía dos créditos percibidos e dos ingresos realizados, así como o produto da venda dos bens mobles, se tivo lugar dentro do prazo de oito meses contado desde o día do falecemento.

2. Porén, a autoridade consular poderá dispor a venda en pública poxa de todos os obxectos mobles da sucesión susceptibles de deterioración e de todos aqueles cuxa conservación en especie fose difícil ou onerosa. A poxa farase polas autoridades locais competentes a petición da autoridade consular e na forma prescrita polas leis do país.

3. A autoridade consular terá dereito a deducir inmediatamente do activo da sucesión os gastos de última enfermidade e de enterro do defunto, os salarios da servidume, alugamentos e gastos da mesma índole, así como as cantidades necesarias para o sostemento da familia do defunto, se ha lugar.

1. A reserva das disposicións do artigo presente, o<B> cónsul terá o dereito de tomar, con respecto á sucesión mobiliaria ou inmobiliaria, todas as medidas que xulgue útiles en interese dos herdeiros. Poderá administrar a sucesión el mesmo ou facera administrar por un delegado que nomeará baixo a súa responsabilidade e que obrará no seu nome.

2. Se toda ou parte da sucesión estivese representada por unha empresa comercial ou industrial, o cónsul non poderá liquidara sen o consentimento de todos os herdeiros.

   A falta deste consentimento, a empresa será explotada sen interrupción ata a entrega da sucesión aos herdeiros.

3. Están exceptuados da estipulación precedente (parágrafo 2) as empresas comerciais e industriais cuxa explotación causar incontestables prexuízos. A autoridade consular poderá liquidar estas empresas, cando o xulgue oportuno, avisando previamente, se é posible, aos herdeiros.

1. Toda reclamación presentada contra a sucesión pode ser xulgada polos Tribunais do país en que a sucesión sexa aberta, en tanto que esta reclamación non se funde nun título de herdanza ou de legado e non teña por obxecto un dereito real sobre inmobles situados fóra dese país.

2. Queda expresamente estipulado que os Tribunais do país non serán competentes máis que no caso en que a acción se intentase dentro do prazo estipulado no artigo 7 do presente Convenio.

1. En caso de insuficiencia dos valores da sucesión a satisfacer o pagamento íntegro das obrigas, os acredores poderán, se as leis do país autorízano, solicitar da autoridade local competente a declaración de quebra. Unha vez feita esta declaración, todos os documentos, efectos ou valores que formen parte da sucesión deberán ser remitidos pola autoridade consular á autoridade local competente, ou aos síndicos da quebra, quedando encargada a autoridade consular de representar os intereses dos seus nacionais.

2. Queda ben entendido que a declaración de quebra non poderá afectar máis que á parte da sucesión que se encontre dentro do país en que a sucesión se abra, e non terá ningún efecto con respecto aos bens deixados polo defunto na súa patria ou noutros países.

1. Á expiración do termo fixado polo artigo 7, a autoridade consular saldará dentro do prazo de tres meses, de acordo coas tarifas en vigor no país, todos os gastos e contas a cargo da sucesión e satisfará as reclamacións recoñecidas pola autoridade consular mesma ou polos tribunais do país aos que corresponda en virtude do artigo 12 do presente Convenio.

2. A autoridade consular transmitirá axiña a sucesión aos habentes-dereito ou ao seu Goberno se os habentes-dereito non se presentasen en persoa ou non enviasen os seus apoderados.

3. Se fosen intentadas as accións previstas polo artigo 9 contra a sucesión e permanecesen en suspenso á expiración do prazo fixado polo artigo 7, a autoridade consular estará obrigada, previa orde dun tribunal competente, a gardar en depósito a totalidade ou aquela parte da sucesión que abondar a saldar as obrigas, ata tanto que os tribunais competentes decidan en definitiva.

4. A autoridade consular non renderá contas da xestión da sucesión máis que ao seu Goberno. Os herdeiros teñen dereito a recibir unha copia desa memoria.

1. En todas as cuestións a que poida dar lugar a apertura, administración e liquidación das sucesións, o cónsul dun e outro país será recoñecido ipso xure como representante da herdanza. As autoridades locais non poderán en ningún caso esixir do cónsul os poderes que tivese dos herdeiros nin as probas oficiais de que existen herdeiros da mesma nacionalidade do defunto.

2. O cónsul poderá presentarse ou facerse representar por delegados ante todas as Autoridades competentes xudiciais, administrativas ou outras para defender, en todo aquilo que se refira á sucesión aberta, os intereses da sucesión e dos herdeiros, sostendo os seus dereitos ou contestando ás demandas formuladas contra eles. Os delegados designados polo cónsul deberán posuír todas as calidades requiridas polas leis do país e estes provistos dun <B>poder da autoridade consular.

3. As autoridades locais terán dereito, a petición dos interesados e se as leis locais permíteno, a nomear un representante dunha sucesión dun español en Grecia e dun grego en España para defender a sucesión nas accións xudiciais que poidan presentarse contra esta. Neste caso, as Autoridades do país estarán obrigadas no momento mesmo do nomeamento, a participarllo á autoridade consular, que poderá, se o xulga necesario, substituír o devandito representante.

4. Porén, queda ben entendido que o cónsul non poderá nunca ser persoalmente procesado en asuntos que se refiran ás sucesións dos seus nacionais.

1. A sucesión dos bens inmobles así como o coñecemento de toda demanda ou contestación concernente ás sucesións dos bens inmobles, rexeranse polos tribunais ou outras Autoridades competentes do país dentro do cal estean situados os inmobles e conforme ás súas leis.

2. No caso en que a sucesión estivese constituída en parte ou na súa totalidade por propiedades inmobles que, de acordo coas leis do país, non fosen aptas para posuíras a persoa ou persoas en quen recaesen, dunha parte e doutra seralle concedido aos interesados, a falta dun termo previsto polas leis locais, un prazo suficiente segundo as circunstancias para operar da maneira máis vantaxosa posible a venda desas propiedades.

1. A sucesión dos bens mobles, así como o coñecemento de toda demanda ou contestación relativa a eles, rexerase polos tribunais ou Autoridades competentes do Estado a que pertenza o defunto e conforme ás leis dese Estado.

2. Pero se un súbdito do país en que se procede á apertura da sucesión fai valer os seus dereitos á a devandita sucesión, dereitos fundados nun título hereditario ou de legado, e se a súa reclamación fose presentada á autoridade consular dentro do prazo fixado polo artigo 7 do presente Convenio, o exame desta reclamación será encomendado aos tribunais ou Autoridades competentes do país en que a sucesión se abra, a condición de que entendan no asunto antes da expiración do prazo mencionado máis arriba. Estes tribunais ou Autoridades competentes fallarán, conforme ás estipulacións do dereito nacional do defunto, acerca da validez do dereito do reclamante, e, se ha lugar, sobre a parte alícuota que lle debe ser atribuída.

3. Despois de entregar aos habentes-dereito a parte alícuota da sucesión fixada polos tribunais ou Autoridades competentes, a autoridade consular disporá do resto da sucesión conforme ao estipulado no artigo 11 do presente Convenio.

Así mesmo as sentenzas dos tribunais gregos relativos á liquidación das sucesións, serán executorias en España baixa as mesmas condicións.  

1. Cando un español en Grecia ou un grego en España falecesen nun lugar onde non houbese autoridade consular do seu país, a autoridade local competente procederá, conforme ás leis do país, a tomar as medidas preventivas para a conservacion da sucesion . Remitiranse no máis breve prazo posible á autoridade consular competente copias auténticas dos documentos relativos ás citadas medidas, xuntamente coa acta de defunción, o testamento ou testamentos do defunto e os documentos que acrediten a súa nacionalidade.

2. A autoridade local competente tomará, con respecto aos bens deixados polo defunto, todas as medidas prescritas polas leis do país que regulen a cesión de bens dos seus nacionais e o produto da sucesión transmitirase no máis breve prazo posible aos axentes diplomáticos ou consulares do Estado ao que pertencer o defunto.

3. Queda entendido que desde o momento que o representante diplomático da nación do defunto ou a autoridade consular competente enviasen un delegado ao lugar do falecemento, a autoridade deberá proceder conforme ás prescricións contidas nos artigos precedentes.

Entrarán en vigor un mes despois do troco de ratificacións.