Preguntas frecuentes

As prestacións por ILT reflectiranse no apartado “PERCEPCIÓNS (distinguindo entre MONETARIAS Ou EN ESPECIE) DERIVADAS DE INCAPACIDADE LABORAL ”:

• As abonadas directamente polo empregador, (en virtude do respectivo acordo de colaboración coa Seguridade Social), na clave A.

• as abonadas directamente ao traballador por algún dos réximes públicos da Seguridade Social ou Clases Pasivas ou, se é o caso, pola respectiva Mutua Colaboradora coa Seguridade Social, na clave B subclave 01. Non é posible reflectir nesta subclave B.01 prestacións en especie derivada de incapacidade laboral.

Se se trata de prestacións monetarias, cubrirase campo “PERCEPCIÓNS MONETARIAS DERIVADAS DE INCAPACIDADE LABORAL” da clave A, do modelo 190, cando a empresa aboe as prestacións por incapacidade laboral transitoria en virtude de colaboración na xestión coa Seguridade Social, xa sexa esta colaboración de carácter obrigatorio ou voluntario.

Así mesmo, cando excepcionalmente se satisfagan polas empregadoras prestacións por incapacidade laboral en forma de prestacións en especie, faranse constar as mesmas no campo "PERCEPCIÓNS EN ESPECIE DERIVADA DE INCAPACIDADE LABORAL", consignarase a suma das valoracións correspondentes ás devanditas percepcións en especie derivada de incapacidade laboral efectivamente satisfeitas no exercicio ao perceptor de que se trate, determinadas de acordo co que se establece no artigo 43 da Lei do Imposto e coa desagregación correspondente (ver o exemplo seguinte pregunta).

É dicir, deben incluírse neste campo da clave A, tanto as cantidades abonadas pola empresa en virtude da colaboración voluntaria coa Seguridade Social regulada nos apartados  a) e b) do art. 102.1 do Texto Refundido da Lei Xeral da Seguridade Social aprobado por Real decreto Lexislativo 8/2015, como as cantidades abonadas nos supostos de colaboración obrigatoria a que se refire o apartado c) do o devandito artigo.

Nestes casos, nos campos correspondentes ao apartado de “Datos adicionais” consignaranse os importes totais anuais considerados pola entidade pagadora para os efectos de calcular o tipo de retención.

Exemplo:

Empregado por conta allea cos seguintes datos a 31/12/2023:

Persoais : nado o 1975, con contrato indefinido, casado e cun fillo a cargo menor de tres anos e con dereito á dedución por mobilidade xeográfica iniciada no 2023.

Económicos : Percepcións monetarias: 21.000 € (reducións por irregularidade, 2000 ); percepcións en especie (non derivadas de incapacidade laboral), 1.000 euros. Un % de retención do 2,62% (21.000 x 0,0262 = 550,20 €, e 1.000 x 0,0262 = 26,20) e uns gastos deducibles de 1.250 €. O ingreso a conta, non lle é repercutido ao traballador.

Doutra banda, por estar de baixa por enfermidade (ILT), tivo unhas percepcións de 1.300 euros (satisfeitas polo empregador) e uns gastos deducibles de 100 €. Delas , 1.050 € fóronlle satisfeitas en forma monetaria, cunhas retencións de 27,51 € (1.050 x 0,0262), e o resto (250 €) en forma de retribución en especie derivada da devandita incapacidade, sendo o correspondente ingreso a conta de 6,55 € (250 x 0,0262), ingreso a conta que lle foi integramente repercutido.

Ademais debe aboar por pensións compensatorias a seu exconyuge 2.300 euros  anuais.

Todos estes datos reflectiranse no modelo 190, por parte do empregador, nun mesmo rexistro de perceptor, Clave A, ##1##cubrindo os seguintes campos:

Datos Adicionais:

Non. Se durante o exercicio, o empregador aboa ao traballador rendementos do traballo, en concepto de “PERCEPCIÓNS MONETARIAS (e / ou, se é o caso PERCEPCIÓNS EN ESPECIE) NON DERIVADAS DE INCAPACIDADE LABORAL” así como “PERCEPCIÓNS MONETARIAS DERIVADAS DE INCAPACIDADE LABORAL” ou “PERCEPCIÓNS EN ESPECIE DERIVADA DE INCAPACIDADE LABORAL”, todas elas reflectiranse dentro da clave A, nos seus diferentes campos, nun único rexistro de perceptor, coa desagregación correspondente (ver exemplo pregunta anterior), sempre que todas elas correspondan a un mesmo exercicio de devindicación.

O pagamento da prestación por incapacidade laboral derivada de enfermidade común ou accidente non laboral que debe satisfacer a empresa ao traballador entre os días 4 e 15 (ambos os dous incluídos) seguintes a baíxaa consignarase na clave A, no campo “Percepcións monetarias derivadas de incapacidade laboral” (ou, se é o caso, no campo “Percepcións en especie derivada de incapacidade laboral”, tamén da clave A), dado o seu carácter de prestación por incapacidade laboral satisfeita pola empresa.

Os devanditos complementos prestacionais voluntarios, do mesmo xeito que outros tipos de complementos salariais que poida satisfacer o empregador aos seus traballadores, constitúen un concepto retributivo distinto á prestación por incapacidade laboral, que deberá reflectirse dentro da clave A, no campo Percepcións monetarias (ou se é o caso, en especie) non derivadas de incapacidade laboral.

Na clave B, subclave 01, dentro do campo “Percepcións derivadas de incapacidade laboral” do modelo 190 correspondente a 2016, incluiranse as prestacións por incapacidade laboral transitoria satisfeita polo INSS ou a mutua colaboradora coa S .S., cando son responsables do pagamento directo, é dicir, cando:

• Trátese de entidades e organismos excluídos do pagamento delegado.

• Por incumprimento da obriga patronal do pagamento delegado.

• Empresas con menos de 10 traballadores e máis de 180 días consecutivos de aboamento do subsidio cando o soliciten.

• Extinción ou suspensión da relación laboral estando o traballador en situación de ILT.

• Alta médica por informe proposta por perceptores da prestación por desemprego.

• Continuación da situación de ITL, extinguido o período de desemprego.

• No caos de esgotamento da ITL polo transcurso do prazo máximo de 545 días, durante o prolongamento de efectos económicos da prestación ata a cualificación da incapacidade permanente.

• Cando se trate de representantes de comercio, profesionais taurinos e artistas. Nestes últimos casos, cando a duración do contrato non exceda de 30 días.

• Por pasar a prórroga da prestación despois de 365 días de ITL, tras a resolución do INSS.

As prestacións de pagamento directo satisfeitas pola Seguridade Social ou se é o caso mutuas colaboradoras da Seguridade Social polos conceptos de maternidade, paternidade ou risco durante o embarazo non teñen a consideración de prestacións en concepto de incapacidade laboral, debendo consignaros a entidade pagadora na clave correspondente; concretamente:

• Prestacións por maternidade ou paternidade, dado o seu carácter exento, na Clave L, Subclave  27⁽¹⁾

• A prestación por risco durante o embarazo (regulada no artigo 186 do capítulo VIII, do Titulo II do Real decreto Lexislativo 8/2015, polo que se aproba o Texto Refundido da Lei Xeral da Seguridade Social), non exenta de tributación por non encontrarse dentro de ningún dos supostos previstos nas letras h) ou z) da Lei do 35/2006, do IRPF, na Clave B, Subclave 03 (esta prestación é tamén distinta á prestación por incapacidade laboral transitoria).

⁽¹⁾ Se a prestación ou subsidio por maternidade satísfaia a propia entidade pagadora, deberá consignar tamén esta subclave L.27 para reflectir as contías abonadas por estes conceptos (cos límites establecidos nos parágrafos 2º e 3º do art. 7.h) da Lei do imposto).^(Volver)

No campo “Retencións practicadas sobre prestacións derivadas de incapacidade laboral” consignarase o importe das retencións a conta do IRPF resultante de aplicar á contía da prestación monetaria por incapacidade laboral transitoria o tipo de retención xeral determinado de acordo de acordo co que se establece nos artigos 80 e seguintes do Regulamento de IRPF.

Cando excepcionalmente se satisfagan polas empregadoras prestacións por incapacidade laboral en forma de prestacións en especie, faranse constar as mesmas no  campo “Percepcións en especie derivada de incapacidade laboral”, consignando no subcampo “Valoración da percepción en especie derivada de incapacidade laboral; a suma das valoracións correspondentes ás devanditas percepcións en especie derivada de incapacidade laboral efectivamente satisfeitas no exercicio ao perceptor de que se trate, determinadas de acordo co que se establece no artigo 43 da Lei do Imposto e coa desagregación correspondente.

Así mesmo, consignarase no subcampo “Ingresos a conta efectuados por prestacións en especie derivada de incapacidade laboral”, o importe anual efectivamente ingresado a conta polo pagador en relación coas percepcións en especie derivada de incapacidade laboral, resultante de aplicar á contía da prestación en especie por incapacidade laboral transitoria o tipo de retención xeral determinado de acordo de acordo co que se establece nos artigos 80; e seguintes do Regulamento de IRPF.

Finalmente, se parte ou a totalidade do citado ingreso a conta efectuado polo pagador sobre o importe da prestación en especie satisfeita derivada de incapacidade laboral, fose repercutido ao traballador, tales cantidades repercutidas terán que consignarse no subcampo “INGRESOS A CONTA REPERCUTIDOS POR PRESTACIÓNS EN ESPECIE DERIVADA DE INCAPACIDADE LABORAL”.

(Ver exemplo da terceira pregunta).

Con independencia do seu carácter exento de tributación no Imposto sobre a Renda do perceptor, é importante lembrar que as entidades pagadoras destas rendas, axudas, ou bolsas, e demais contías exentas, están obrigadas a consignar no Modelo 190 os importes satisfeitos a cada un dos perceptores, con independencia do seu importe, identificando o tipo de prestación satisfeita na clave (L) e subclave correspondente (01 a  31 e 99). Así, a título meramente enunciativo, deben declararse dentro da Clave L, as seguintes prestacións:

• Prestacións públicas por acollemento e demais axudas exentas do artigo 7.i) da Lei do IRPF, na subclave L.09
• Bolsas exentas, con independencia do seu importe, na subclave L10
• Prestacións económicas públicas satisfeitas en virtude da Lei de Dependencia, exentas polo artigo 7.x) da Lei do IRPF, na subclave L.19
• Axudas establecidas por Comunidades Autónomas ou por entidades locais para atender, de acordo coa súa normativa, a colectivos en risco de exclusión social, situacións de emerxencia social, necesidades habitacionais de persoas sen recursos ou necesidades de alimentación, escolarización e demais necesidades básicas de menores ou persoas con discapacidade cando eles e as persoas ao seu cargo, carezan de medios económicos suficientes, que estean exentas en virtude do que se establece no primeiro parágrafo da letra y) do artigo 7 da Lei do Imposto, (sen incluír nesta subclave as prestacións económicas establecidas polas Comunidades Autónomas en concepto de renda mínima de inserción que deban consignarse na subclave 28). Deben declararse na subclave L.22.

  Lémbrase que o exceso sobre o 1,5 do IPREM ⁽¹⁾(11.279,39 euros en 2020,  11.862,90 euros en 2021, 12.159,42 € en 2022  e 12.600,00 € en 2023)  é renda suxeita a tributación. O exceso é considerado rendemento do traballo (V1978-17), monetario ou en especie; polo tanto, cando un declarante dunha destas rendas exentas supere, atendendo á retribución que satisfaga individualmente, este límite, deberá informar deste exceso no modelo 190 coa clave B.03.

• Prestacións públicas por maternidade ou paternidade exento do IRPF.Deberán consignarse na subclave L.27.

  A contía exenta das retribucións ou prestacións referidas nesta subclave terá como límite o importe da prestación máxima que recoñeza a Seguridade Social polo concepto que corresponda. O exceso, se é o caso, tributará como rendemento do traballo con clave A.

• Prestacións económicas establecidas polas Comunidades Autónomas en concepto de renda mínima de inserción para garantir recursos económicos de subsistencia ás persoas que carezan deles e que estean exentas en virtude do que se establece no primeiro parágrafo da letra y) do artigo 7 da Lei do Imposto, (sen incluír nesta subclave o resto de axudas exentas establecidas neste primeiro parágrafo da letra y) que deban consignarse na subclave 22 anterior). Deberán consignarse na subclave L.28.

  Lémbrase que o exceso sobre o 1,5 do IPREM ⁽²⁾(11.279,39 euros en 2020, 11.862,90 euros en 2021, 12.159,42 € en 2022 e 12.600,00 € en 2023 ) é renda suxeita a tributación. Este este exceso é considerado rendemento do traballo (V1978-17), polo tanto, cando un declarante dunha destas rendas exentas supere, atendendo á retribución que satisfaga individualmente, este límite, deberá informar deste exceso no modelo 190 coa clave B.03.

• Prestación económica da Seguridade Social correspondente ao Ingreso Mínimo Vital, que deberá consignarse na subclave L.29.

  Lémbrase que o exceso sobre o 1,5 do IPREM ⁽³⁾(11.279,39 euros en 2020, 11.862,90 euros en 2021, 12.159,42 € en 2022 e 12.600,00 € en 2023 ) é renda suxeita a tributación. Este exceso é considerado rendemento do traballo (V1978-17), polo tanto, cando un declarante dunha destas rendas exentas supere, atendendo á retribución que satisfaga individualmente, este límite, deberá informar deste exceso no modelo 190 coa clave B.03.

⁽¹⁾ IPREM anual 2020: 7.519,59 € / IPREM anual 2021: 7.908,60 € / IPREM anual 2022: 8.106,28 €  / IPREM anual 2023: 8.400,00 €. Este límite, de 1,5 veces o IPREM é común para o conxunto dos importes reflectidos nas subclaves L.22, L.28 e L.29.^(Volver)

⁽²⁾ IPREM anual 2020: 7.519,59 € / IPREM anual 2021: 7.908,60 € / IPREM anual 2022: 8.106,28 €  / IPREM anual 2023: 8.400,00 €. Este límite, de 1,5 veces o IPREM é común para o conxunto dos importes reflectidos nas subclaves L.22, L.28 e L.29.^(Volver)

⁽³⁾ IPREM anual 2020: 7.519,59 € / IPREM anual 2021: 7.908,60 € / IPREM anual 2022: 8.106,28 €  / IPREM anual 2023: 8.400,00 €. Este límite, de 1,5 veces o IPREM é común para o conxunto dos importes reflectidos nas subclaves L.22, L.28 e L.29.^(Volver)

Vanse a incluír nesta subclave L.27 unicamente as prestacións/retribucións por maternidade ou paternidade satisfeito ao longo de todo o exercicio 2018 (actualmente, prestación por nacemento ou coidado do menor) satisfeitas  polas seguintes entidades pagadoras:

• A Seguridade Social.
• As Mutualidades de Previsión Social que actuen como alternativas ao réxime especial da Seguridade Social dos traballadores por conta propia ou autónomos, recoñecidas aos profesionais non integrados no réxime especial da Seguridade Social mencionado, sempre que se trate de prestacións en situacións idénticas ás previstas pola Seguridade Social para os profesionais integrados no devandito réxime especial, e co límite do importe da prestación máxima que recoñeza a Seguridade Social por tales conceptos (o exceso, se é o caso, tributará como rendemento do traballo, suxeito a retención, que debe consignarse na clave A do modelo 190, canda o resto de retribucións non exentas satisfeitas ao mesmo perceptor).

• No caso dos empregados públicos non integrados na Seguridade Social, estará exenta a retribución percibida da súa entidade pagadora durante os permisos por parto, adopción ou garda e paternidade a que se refiren as letras a), b) e c) do artigo 49 do texto refundido da Lei do Estatuto Básico do Empregado Público, aprobado polo Real decreto Lexislativo 5/2015, do 30 de outubro ou a recoñecida pola lexislación específica que lle resulte de aplicación por situacións idénticas ás previstas anteriormente, e co límite do importe da prestación máxima que recoñeza a Seguridade Social por tales conceptos (o exceso, se é o caso, tributará como rendemento do traballo, suxeito a retención, que debe consignarse na clave A do modelo 190, canda o resto de retribucións non exentas satisfeitas ao mesmo perceptor).

• As prestacións públicas por maternidade percibida das Comunidades Autónomas ou entidades locais.

Debe terse en conta que nesta subclave L.27 soamente teñen que reflectirse as prestacións por maternidade ou paternidade nos termos anteriormente indicados. O resto de prestacións exentas incluídas na letra h) do artigo 7 da Lei do IRPF deberán consignarse na subclave L.08.

O complemento de axuda para a infancia prevista no artigo 11.6 da Lei 19/2021, do 20 de decembro, pola que se establece o Ingreso Mínimo Vital, entrou en vigor o 1 de xaneiro de 2022.

Este complemento, pode outorgarse ao beneficiario como parte integrante do propio IMV ou ben, en determinados supostos, de forma diferenciada.

Considérase en ambos os dous supostos como unha prestación satisfeita en concepto de Ingreso Mínimo vital, a consignar na subclave L.29, con sometemento ao límite exento establecido no artigo 7.y) da Lei 35/2006 do Imposto sobre a Renda (12.159,42 € en 2022 e 12.600,00 € en 2023 ; o que equivale a 1,5 veces o Indicador Público de Renda de Efectos Múltiples-IPREM - que ascende a 8.106,28 € en 2022 e a 8.400,00 € en 2023).

O exceso, se é o caso, sobre este límite, incluirase no modelo 190, con clave B.03, por tratarse de prestacións e axudas similares previstas no artigo 17.2.a). 1ª da Lei do Imposto sobre a Renda, distintas propiamente de pensións e haberes pasivos.

É importante lembrar que este límite é conxunto para os importantes reflectidos pola entidade pagadora nas claves L.22, L.28 e L.29 (é dicir, cando xunto ao ingreso mínimo vital percíbanse outras axudas a colectivos con risco de exclusión social como a renda mínima de inserción, rendas garantidas e axudas similares de Comunidades Autónomas e Concellos).

Cando se satisfaga o ingreso mínimo vital, deberá indicarse se a devandita prestación inclúe ou non en calquera das mensualidades satisfeitas no exercicio, complemento de axuda para a infancia, cubrindo o campo “Complemento axuda para a infancia”.

O Real decreto-lei 6/2019, do 1 de marzo, modifica, con efectos desde o 8 de marzo de 2019, o Real decreto Lexislativo 8/2015 polo que se aproba o Texto Refundido da Lei Xeral da Seguridade Social, refundindo as anteriormente denominadas "Prestación por Maternidade" e "Prestación por Paternidade" nesta nova "Prestación por nacemento e coidado de menor" sen distinción de sexo no referente ao titular da prestación.

A citada prestación deberá consignarse no modelo 190 da entidade pagadora con clave L, e subclave 27 (Prestacións públicas por maternidade ou paternidade exento do IRPF), xa que se trata simplemente dun cambio de denominación formal das citadas prestacións por maternidade/paternidade, que agora pasan a denominarse "Prestación por nacemento e coidado de menor".

Considérase situación protexida a redución da xornada de traballo en media hora, que de acordo co previsto no artigo 37.4 do Texto Refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores, leven a cabo coa mesma duración e réxime os dous proxenitores, adoptantes, gardadores con fins de adopción ou acolledores de carácter permanente, cando ambos os dous traballen, para o coidado do lactante desde que cumpra nove meses ata os doce meses de idade.

Trátase dunha nova prestación, regulada nos artigos 183 a 185 do Texto refundido da Lei Xeral da S .S.  

A referida prestación pública encóntrase exenta de tributación en virtude da letra z) do artigo 7 da LIRPF . Polo tanto, deberá consignarse no modelo 190, con clave L.20.

De acordo co Real decreto 1148/2011, do 29 de xullo, para a aplicación e desenvolvemento, no sistema da Seguridade Social, da prestación económica por coidado de menores afectados por cancro ou outra enfermidade grave, a prestación referida, con natureza de subsidio, ten por obxecto compensar a perda de ingresos que sofren as persoas interesadas ao ter que reducir a súa xornada, coa conseguinte diminución de salarios, ocasionada pola necesidade de coidar de maneira directa, continua e permanente dos fillos ou menores ao seu cargo, durante o tempo de hospitalización e tratamento continuado da enfermidade. O subsidio, polo tanto, vén predeterminado pola redución efectiva da xornada laboral e polas circunstancias en que esta lévase a cabo polas persoas traballadoras.

Sobre esta cuestión manifestouse a DGT ao respecto en consultas vinculantes (entre outras, V2599-16, V0196-17 ou V1628-18), confirmando que a devandita prestación se encontra exenta de tributación no IRPF en virtude do que se dispón na letra z) do artigo 7 da LIRPF . Polo tanto, deberá consignarse no modelo 190, con clave L.20.

A norma que aprobou esta regularización foi a Orde PCM/1353/2021, do 2 de decembro, a cal establece unha actualización das bases de cotización a partir do 01/09/2021, debendo realizarse o ingreso das diferenzas de cotización derivada da actualización das bases de cotización con data límite ata o 30/06/2022.

No referente á imputación fiscal, atendendo á consulta V2625-21 do D. G. de Tributos, se os axustes se realizan a partir de xaneiro de 2022, ten que entenderse, en liña coa citada consulta vinculante da DGT, que deberán descontarse das nóminas do traballador en 2022, constituíndo maiores gastos deducibles para este no exercicio 2022, exercicio en que resultan esixibles e non antes. Incluiranse, polo tanto, no modelo 190 correspondente ao exercicio 2022 a presentar en xaneiro de 2023.

Sinala o citado precepto que, “no ámbito das comunidades autónomas e entidades locais terase que materializar o pagamento antes do 31 de decembro de 2022  e, en todo caso, con anterioridade ao 31 de marzo de 2023."

Con carácter xeral,  as retribucións deben imputarse ao momento en que son esixibles por parte do perceptor, de acordo co que se dispón no art. 14.1.a) da Lei do IRPF, sen prexuízo da súa consideración como atrasos se se pagan con posterioridade ao exercicio en que resulten esixibles, por causas non imputables ao perceptor (art. 14.2.b LIRPF).

Non obstante, naqueles  supostos  en que a Comunidade Autónoma ou Corporación Local adoptasen o acordo sobre o incremento retributivo no primeiro trimestre de 2023, a exigibilidad e, polo tanto, a imputación producirase no exercicio 2023 (neste sentido, a consulta da Dirección Xeral de Tributos  V1175-17).

As retribucións que hai que consignar con clave E (conselleiros, administradores e similares) teñen unha formalización diferente no caso das autoliquidacións correspondentes (modelo 111), con respecto ao xeito en que teñen que declararse no modelo 190. 

MODELO 111: Cando a entidade retenedora deba ingresar as retencións en proporción ao Estado e a algunha ou varias das Facendas Forais, e satisfai prestacións de clave E, no modelo 111 estatal autoliquídanse unicamente as retencións en proporción á porcentaxe do volume de operacións de que corresponda a territorio común (Imposto sobre Sociedades); nos correspondentes modelos de autoliquidación de retencións ás facendas forais, autoliquídanse as retencións na proporción que corresponda a cada facenda foral.

MODELO 190: Porén, e sempre que a entidade retenedora tribute no Imposto sobre Sociedades ⁽*⁾ en proporción ao volume de operacións á Facenda Estatal e a algunha ou algunhas das facendas forais, á hora de incluír esas prestacións de clave E (soamente estas) no Modelo 190, ten que reflectirse a totalidade da prestación satisfeita ao conselleiro (no campo 12 “Percepcións integras”, posicións 82-94) e a totalidade da retención practicada (no campo 13, “Retencións practicadas”, posicións 95-107) sobre esa retribución, con independencia da Facenda estatal ou foral onde se tivesen que ingresar as retencións.

Esta diferenza na forma de declarar no modelo 111 e no modelo 190 deriva do que se dispón nos artigos 46.1, terceiro parágrafo, tanto do Concerto Económico co País Vasco (Lei 12/2002), como do Convenio Económico coa Comunidade Foral de Navarra (Lei 28/1990):

As entidades que sexan suxeitos pasivos do Imposto sobre Sociedades esixibles polo Estado e as Deputacións Forais deberán presentar resumos anuais de retencións e ingresos a conta correspondentes a estes rendementos, conforme ás normas sobre lugar, forma e prazo de presentación de declaracións que estableza cada unha das Administracións competentes para a súa exacción, incluíndo o total dos rendementos e das retencións correspondentes aos mesmos na declaración presentada a cada unha delas .

É dicir, para este tipo de prestacións de clave E, non existía coincidencia entre os importes reflectidos nos modelos de autoliquidación das retencións (cando existen ingresos parciais á Facenda Estatal e á / o Foral/é) e a información que ten que reflectirse no modelo resumo anual de retencións. É por esta discrepancia pola que, a partir do exercicio 2023 no modelo 190 Estatal vaise a requirir consignar tamén de forma individualizada as retencións ingresadas a cada Facenda, xa sexa a estatal ou algunha ou varias dos forais .

⁽*⁾ Para maior aclaración sobre a porcentaxe de tributación a aplicar pode consultarse o seguinte criterio :

Declaración de determinadas retencións polas Entidades que forman parte dun grupo fiscal (agenciatributaria.gob.es)

Como deben consignarse todos estes datos no modelo 190?

No modelo 190 Estatal, nun Rexistro de perceptor (Clave E, subclave 01):

É dicir, nos campos correspondentes a “Percepción Integra” (posic. 82-94) e “Valoración” (posic. 109-121), teñen que reflectirse a totalidade da prestación satisfeita ao conselleiro por este concepto, con independencia de onde ingresásense as retencións correspondentes. Igual ocorrerá cos campos de “Retencións practicadas” (posic. 95-107) e “Ingresos a conta efectuados” (posic. 122-134).

Ademais, o sumatorio do campo “Retencións practicadas” (posic. 95-107) e o campo “Ingresos a conta efectuados” (posic. 122-134) debe coincidir co sumatorio das retencións e ingresos a conta consignados nos campos correspondentes a Retención Estatal, Retención Hª.F. Navarra, Retención Hª.F. Áraba, Retención Hª.F. Guipúscoa e Retención Hª.F. Bizkaia.

Se non houbese ingreso parcial de retencións en ningunha das Facendas Forais, porque a entidade pagadora non tributa en proporción, senón na súa totalidade ao Estado, entón, o importe reflectido nas posicións (95-107) debe ser idéntico ao reflectido nas posicións (323-335).

Por exemplo, sexa un conselleiro dunha entidade que percibe en 2023 as seguintes retribucións derivadas da devandita condición, cunha retención do 35 %. A entidade tributa exclusivamente á Facenda Estatal no Imposto sobre sociedades e non pertence a ningún grupo fiscal:

Forma de declarar estas retribucións e retencións no modelo 190:

Rexistro de perceptor (Clave E, subclave 01):