Saltar ao contido principal
Guía de procedementos amigables

Posibilidade de procedementos amigables multilaterais

Pode darse o caso de que a transacción obxecto dun procedemento amigable non afecte unicamente a dous Estados, senón que haxa máis Estados involucrados. Neses casos, a forma máis axeitada de resolver a dobre imposición pode ser a través dun acordo multilateral, xa sexa mediante a negociación dun único acordo entre todas as autoridades competentes afectadas ou mediante negociacións separadas, pero consistentes, de acordos bilaterais.

Este pode ser o caso cando se teña que determinar a distribución de beneficios axeitada entre dous establecementos permanentes situados en distintos Estados dunha entidade residente dun terceiro Estado. Neste caso, a negociación multilateral será posible se os tres Estados subscribiron entre si un Convenio Fiscal en vigor cunha cláusula de procedemento amigable equivalente á establecida no artigo 25 do Modelo de Convenio Tributario sobre a Renda e sobre o Patrimonio da OCDE.

Outro exemplo pode ser o suposto en que unha empresa alemá compre mercadoría a outra empresa xaponesa do Grupo, para logo vendera a, entre outras, unha empresa asociada española encargada da distribución da mesma en España. Neste caso, se se prevé que as autoridades competentes de España e Alemaña non van a poder resolver o caso porque a empresa xaponesa influíu significativamente na obtención do resultado contrario ao principio de libre competencia, poderase solicitar un procedemento amigable multilateral. De novo, aquí a negociación de acordo co Convenio Fiscal será posible se todos os Estados subscribiron entre si un Convenio Fiscal en vigor cunha cláusula de procedemento amigable equivalente á establecida no artigo 25 do Modelo de Convenio Tributario sobre a Renda e sobre o Patrimonio da OCDE.

Tamén no ámbito do Convenio Europeo de Arbitraxe poden xurdir procedementos amigables multilaterais cando se estea ante un “caso triangular da UE ”. Para os efectos do Convenio Europeo da Unión Europea, entenderase como “caso triangular da UE ”aquel en que dúas autoridades competentes da UE  non poidan resolver porque unha empresa asociada establecida noutro ou outros Estados membros influíse significativamente na obtención dun resultado contrario ao principio de plena competencia. Nestes casos, así que as autoridades competentes decidan que se encontran ante un caso triangular, convidarán sen dilación ás outras autoridades competentes afectadas a sumarse ao procedemento. Nestes casos, as autoridades competentes afectadas poden aplicar un dos enfoques seguintes:

  • enfoque multilateral, permitindo a participación inmediata e total de todas as autoridades competentes involucradas, ou

  • enfoque bilateral entre as dúas autoridades competentes identificadas en primeiro lugar, que convidarán a outra ou outras autoridades competentes a participar en calidade de observadores, ou

  • enfoque bilateral optando por iniciar máis dun procedemento bilateral de forma paralela, convidando a outra ou outras autoridades competentes a participar en calidade de observadores nos respectivos procedementos amigables iniciados.

O obrigado tributario deberá informar canto antes á administración ou administracións tributarias afectadas de que poden estar implicadas no caso outra ou outras partes noutro ou outros Estados membros.