Por arrendamento da vivenda habitual

Normativa: Art. 4.Un.n), Catro e Quinta Lei 13/1997, do 23 de decembro, pola que se regula o tramo autonómico do imposto sobre a renda das persoas físicas e restantes tributos cedidos, da Comunitat Valenciana .

Contías e importes máximos da dedución

• Sobre as cantidades satisfeitas no período impositivo por arrendamento da vivenda habitual poderán aplicarse as porcentaxes e importes máximos de dedución que se indican no cadro seguinte en función da situación persoal do arrendatario:

  Circunstancias persoais do arrendatario	Porcentaxe de dedución	Límite de dedución
  En xeral	15 por 100	550 euros
  Idade igual ou inferior a 35 anos ou con grao de discapacidade física ou sen­sorial igual ou superior ao 65 por 100 ou con grao de discapacidade psíquica igual ou superior ao 33 por 100	20 por 100	700 euros
  Idade igual ou inferior a 35 anos e, ademais, con grao de discapacidade física ou sensorial igual ou superior ao 65 por 100 ou con grao de discapacidade psíquica igual ou superior ao 33 por 100	25 por 100	850 euros

  Importante: para os efectos de poder practicarse esta dedución requírese que o contribuínte satisfaga en calidade de arrendatario cantidades en concepto de alugamento da súa vivenda habitual durante o período impositivo. Por iso, en caso  de matrimonio, calquera que sexa o seu réxime económico,  só serán deducibles as cantidades que satisfaga o cónxuxe asinante do contrato de arrendamento sen prexuízo de que tal contrato teña efectos internos entre o cónxuxes.

• O importe máximo de dedución ratearase polo número de días en que permaneza vixente o arrendamento dentro do período impositivo e en que se cumpran as circunstancias persoais requiridas para a aplicación das distintas porcentaxes de dedución.

Requisitos e outras condicións para a aplicación da dedución

• Que a data do contrato de arrendamento sexa posterior a 23 de abril de 1998 e seu du­ración sexa igual ou superior a un ano.

• Que se trate do arrendamento da vivenda habitual do contribuínte, ocupada efectivamente polo mesmo. Con esta finalidade, estarase ao concepto de vivenda habitual reco­gido na normativa estatal reguladora do IRPF.

  Lembre: para facer fronte ao impacto do Covid-19 suprimiuse, con efectos desde o 1 de xaneiro de 2019, pola disposición adicional primeira do Decreto lei 1/2020, do 27 de marzo (DOCV do 30) o requisito relativo á obriga do contribuínte, como arrendatario, de presentar a correspondente autoliquidación do Imposto sobre Transmisións patrimoniais e actos xurídicos documentados derivados do contrato de arrendamento da vivenda habitual.

• Que, durante polo menos a metade do período impositivo, nin o contribuínte nin ningún dos membros da súa unidade familiar sexan titulares, do pleno dominio ou dun dereito real de uso ou gozo, doutra vivenda distante a menos de 100 quilómetros ##2##da vivenda arrendada.

  Precisións:

  • O concepto de  unidade familiar é o establecido no artigo 82 da Lei do IRPF e examínase no Capítulo 2 deste Manual.

  • A expresión que sexan titulares do pleno dominio ou dun dereito real, sen especificar cal debe ser a porcentaxe de titularidade  máximo ou mínimo esixido pola Lei implica que calquera participación noutra vivenda impide a aplicación do beneficio, incluso nos casos en que a vivenda non sexa susceptible de uso por necesitar reformas.

  • Por último, nos supostos de comunidades de bens de orixe hereditaria, tampouco poden os herdeiros (aínda que non formen parte da mesma unidade familiar)  aplicarse esta dedución se tivesen arrendada outra vivenda que non distase 100 quilómetros dalgún inmoble de que sexan titulares do pleno dominio ou de dereitos de uso ou gozo. Porén, non se incluirían dentro desta categoría os bens do   causante sobre os que o cónxuxe viúvo ostentase o usufruto por imperio da lei, atribución do testador ou por adxudicación.

• Que o contribuínte non teña dereito no mesmo período impositivo a dedución algunha por investimento en vivenda habitual.

• Que a suma da base liquidable xeral e da base liquidable do ahorr ou, recadros [0500] e [0510] da declaración, non supere as seguintes cantidades:

  • - 30.000 euros en declaración individual.
  • - 50.000 euros en declaración conxunta.
• Cando dous ou máis contribuíntes declarantes do imposto teñan dereito á apli­cación desta dedución por unha mesma vivenda, o límite ratearase entre eles por partes iguais.

Aplicación dos límites cuantitativos da dedución segundo a base liquidable: 

• Os límites máximos da dedución (550, 700 ou 850 euros, segundo corresponda) só será aplicable aos contribuíntes cuxa suma da base liquidable xeral e da base liqui­dable do aforro sexa inferior a 26.000 euros, en tributación individual, ou inferior a 46.000 euros, en tributación conxunta.

• Cando a suma da base liquidable xeral e da base liquidable do aforro do contribuínte estea comprendida entre 26.000 e 30.000 euros, en tributación individual, ou entre 46.000 e 50.000 euros, en tributación conxunta, os importes e límites da dedución serán os seguintes:

  1. En tributación individual, o resultado de multiplicar o límite máximo da dedución (550, 700 ou 850 euros segundo corresponda) por unha porcentaxe obtida da aplicación da seguinte fórmula:

     100 × (1 – o coeficiente resultante de dividir por 4.000 a diferenza entre a suma da base liquidable xeral e do aforro do contribuínte e 26.000)

  2. En tributación conxunta, o resultado de multiplicar o límite máximo da dedución (550, 700 ou 850 euros segundo corresponda) por unha porcentaxe obtida da aplicación da seguinte fórmula:

     100 × (1 – o coeficiente resultante de dividir por 4.000 a diferenza entre a suma da base liquidable xeral e do aforro do contribuínte e 46.000)

  O rateo dos límites máximos da dedución só ten que efectuarse cando haxa máis dunha persoa que, presentando declaración, poida aplicar a dedución por unha mesma vivenda por cumprir todos os requisitos esixidos para iso, incluída a contía máxima da base liqui­dable, aínda que non a aplique de forma efectiva. Polo tanto, non se toman en consideración para os efectos do rateo as persoas que non presenten declaración nin as que teñan unha base liquidable superior á esixida.

• A aplicación da dedución queda condicionada a que a entrega dos importes monetarios derivados do acto ou negocio xurídico que de dereito á súa aplicación realícese mediante tarxeta de crédito ou débito, transferencia bancaria, cheque nominativo ou ingreso en contas en entidades de crédito.

  A esixencia deste requisito establécese na  disposición  adicional décimo sexta da Lei 13/1997, do 23 de decembro, pola que se regula o tramo autonómico do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas e restantes tributos cedidos. 

Compatibilidade

Esta dedución é compatible coa que a continuación coméntase "Por arrendamento dunha vivenda como consecuencia da realización dunha actividade, por conta propia ou allea, en distinto municipio".

Importante: os contribuíntes con dereito á dedución deberán cubrir o apartado "Información adicional á dedución autonómica por arrendamento" do Anexo B.6 da declaración en que, ademais dos datos necesarios para cuantificar a dedución, deberá facerse constar o NIF /NIE do arrendador da vivenda  e,  se existe,  o do segundo arrendador ou, se é o caso, se consignou un NIF doutro país, marcarase unha X, respectivamente, nos recadros correspondentes.