Por arrendamento da vivenda habitual

Normativa: Arts. 8 e 18.1 e 4.c)  Texto Refundido das disposicións legais da Comunidade de Madrid en materia de tributos cedidos polo Estado, aprobado por Decreto Lexislativo 1/2010, de 21 outubro.

Contía e límite máximo da dedución

• O 30 por 100 das cantidades satisfeitas polo arrendamento da vivenda habitual no período impositivo.

  Precisión: a renda que hai que satisfacer polo contrato de arrendamento subscrito por un só do cónxuxes é unha débeda que corresponde, en exclusiva, ao propio asinante con independencia das relacións internas que posteriormente poidan xurdir no seo do réxime económico matrimonial. Por iso, as cantidades que satisfaga o cónxuxe que non figura no contrato non dan dereito á  devandita dedución por non ser arrendatario, con independencia de cal sexa o réxime económico matrimonial. Véxase ao respecto a Sentenza do Tribunal Supremo  número 220/2009, do 3 de abril (Sala do Civil), recaída no recurso de casación número  1200/2004 (ROJ: STS 2464/2009).

• O límite máximo de dedución será de 1.000 euros, tanto en tributación individual como en conxunta.

Requisitos e outras condicións para a aplicación da dedución

• Idade do contribuínte.

  O contribuínte debe ter menos de 35 anos de idade á data de devindicación do imposto (normalmente, o 31 de decembro).

  Non obstante, a dedución poderá aplicarse tamén se o contribuínte ten máis de 35 anos e menos de 40 anos sempre que, durante o período impositivo, encontrásese en situación de desemprego e soportase cargas familiares.

  Definicións:

  - Situación de desemprego : entenderase que o contribuínte se encontrou en situación de desemprego cando estivese inscrito como demandante de emprego nas Oficinas de Emprego da Comunidade de Madrid polo menos 183 días dentro do período impositivo.

  - Cargas familiares : entenderase que o contribuínte soportou cargas familiares cando teña polo menos dous familiares, ascendentes ou descendentes, ao seu cargo, considerandose como tales aqueles polos que teña dereito á aplicación do mí­nimo por ascendentes ou descendentes.

• Límites da suma das bases impoñibles xeral e do aforro (suma dos recadros [0435] e [0460] da declaración) para poder aplicar a dedución.

  Esíxese un dobre límite; un xeral, que ten que cumprir o contribuínte que pretenda aplicar a dedución, e outro especifico que ten que cumprir a unidade familiar de que forme parte:

  a. Contribuínte: a suma das bases impoñibles xerais e do aforro do contribuínte non poderá superar:

  • 25.620 euros en tributación individual.

  • 36.200 euros en tributación conxunta.

  b. Unidade familiar: a suma das bases impoñibles xerais e do aforro de todos os membros da unidade familiar de que o contribuínte poida formar parte non poderá ser superior a 60.000 euros.

  Regras para a súa aplicación dos límites á unidade familiar:

  • Se se trata dunha unidade familiar conxugal (das reguladas no artigo 82.1.1ª da Lei do IRPF ), terán que agregarse as bases impoñibles de cada un dos membros da unidade familiar integrado na mesma, con independencia de que opten ou non polo réxime de tributación conxunta e de que estean obrigados ou non a presentar declaración.

    Así, para cada cónxuxe, a base impoñible será a correspondente a ambos os dous máis as dos fillos (menores de idade ou maiores incapacitados xudicialmente suxeitos a patria potestade prorrogada ou rehabilitada), comúns ou non, que convivan co matrimonio.

    No caso de tributación conxunta será a base impoñible da devandita declaración a que se teña en conta para os efectos do límite fixado.

  • Se se trata dunha unidade familiar monoparental ou non conxugal, terán que agregarse, exclusivamente as bases impoñibles dos membros da unidade familiar que teoricamente corresponda a cada contribuínte, de acordo co que se dispón no artigo 82.1.2ª da Lei do IRPF : o propio contribuínte e os fillos deste (menores ou maiores incapacitados judi­cialmente suxeitos a patria potestade prorrogada ou rehabilitada) que convivan con el. E todo iso, tamén, con independencia de que se opte ou non por tributar polo réxime de tributación conxunta e de que estean ou non obrigados a presentar declaración. No caso de tributación conxunta será a base impoñible da devandita declaración a que se teña en conta para os efectos do límite fixado.

• As cantidades abonadas polo arrendamento da vivenda habitual deben superar o 20 por 100 da mencionada suma de bases impoñibles xeral e de aforro do contribuínte.

• Para a aplicación da dedución, e l contribuínte debe estar en posesión dunha copia do resgardo do depósito da fianza na Axencia de Vivenda Social da Comunidade de Madrid formalizada polo arrendador, de acordo co que se dispón no artigo 36 da Lei 29/1994, do 24 de novembro, de Arrendamentos Urbanos, e no Decreto 181/1996, do 5 de decembro, polo que se regula o réxime de depósito de fianzas de arrendamentos na Co­munidad de Madrid, ou ben posuír copia da denuncia presentada ante o devandito organismo por non haberlles entregado o devandito xustificante o arrendador.

• Adicionalmente, o contribuínte no momento en que manifeste a súa intención de aplicar esta dedución autonómica deberá, como arrendatario, liquidar o Imposto sobre Transmisións Patrimoniais e Actos Xurídicos Documentados derivados do arrendamento da vivenda, non sendo que non estea obrigado a presentar autoliquidación por aplicar a bonificación prevista no artigo 30 quater do Decreto lexislativo 1/2010.

  Non obstante, a devandita intención non ten por que circunscribirse a un único momento temporal e, por iso o límite temporal para esixir a devandita liquidación dependerá de cando maniféstese a mesma. Así, sen ánimo de exhaustividade, o momento en que o contribuínte que desexe aplicar a dedución debe liquidar o imposto de TPO se fixa en:

  • A finalización do prazo de declaración, no caso de presentar a declaración do imposto con aplicación da dedución autonómica.

  • O momento en que se inste polo contribuínte a rectificación dunha declaración previamente presentada, en que non se incluíse a citada dedución.

  • O momento en que se inicie pola Administración Tributaria o procedemento de comprobación dunha declaración en que non se incluíse a dedución.

  Importante: os contribuíntes con dereito á dedución deberán cubrir o apartado "Información adicional á dedución autonómica por arrendamento" do Anexo B.8 da declaración en que, ademais dos datos necesarios para cuantificar a dedución, deberá facerse constar o NIF /NIE do arrendador da vivenda  e, se existe,  o do   segundo arrendador ou, se é o caso, se consignou un  NIF doutro país, marcarase unha X, respectivamente, nos recadros correspondentes.