Introdución

O actual sistema de financiamento das Comunidades Autónomas se articula na Lei 22/2009, do 18 de decembro, pola que se regula o sistema de financiamento das Comunidades Autónomas de réxime común e Cidades con Estatuto de Autonomía e modifícanse determinadas normas tributarias (BOE  do 19).

O alcance das competencias normativas das Comunidades Autónomas no IRPF establécese no artigo 46 da citada Lei 22/2009, conforme ao cal as Comunidades Autónomas poden asumir, entre outras competencias normativas, a relativa á aprobación de deducións aplicables sobre a cota íntegra autonómica por:

• Circunstancias persoais e familiares.
• Investimentos non empresariais.
• Aplicación de renda.

  En todo caso, a aprobación das  deducións  autonómicas por circunstancias persoais e familiares, por investimentos non empresariais e por aplicación de renda, non pode supor, directa ou indirectamente, unha minoración do gravame efectivo dalgunha ou algunhas categorías de renda.

• Subvencións e axudas públicas non exentas que se perciban da Comunidade Autónoma, con excepción de que afecten ao desenvolvemento de actividades económicas ou ás rendas que se integren na base do aforro.

Ademais da aprobación das deducións autonómicas, as competencias normativas das Comunidades Autónomas abarcan tamén a determinación das seguintes materias relacionadas coas mesmas:

1. A xustificación esixible para poder practicaras.
2. Os límites de dedución.
3. A súa sometemento ou non ao requisito de comprobación da situación patrimonial.
4. As regras especiais aplicables nos supostos de tributación conxunta, período impositivo inferior ao ano natural e determinación da situación familiar.

Malia o anterior, se a Comunidade Autónoma non regulase algunhas destas materias, aplicaranse as normas previstas para estes fins na normativa estatal do IRPF.

Facendo uso das competencias normativas asumidas, as Comunidades Autónomas de réxime común aprobaron para o exercicio 2021 deducións autonómicas que poderán aplicar nas súas declaracións do IRPF exclusivamente os contribuíntes que durante o devandito exercicio tivesen a  residencia habitual  nos seus respectivos territorios.

Importante: no suposto de contribuíntes integrados nunha unidade familiar que residan en Comunidades Autónomas distintas e presenten declaración conxunta, consideraranse residentes na Comunidade Autónoma en que teña a súa residencia o membro da unidade familiar que teña unha maior base liquidable. En consecuencia, na declaración conxunta da unidade familiar poderán aplicarse as deducións establecidas pola devandita Comunidade Autónoma, aínda que algún dos integrantes da unidade familiar non residise na mesma.