A) Contía exenta: Límites

Están exentas as indemnizacións por despedimento ou cesamento do traballador, cos seguintes límites:

A. Ata a contía establecida como obrigatoria no Estatuto dos Traballadores, nas súas normas regulamentarias de desenvolvemento, ou  se é o caso, na normativa reguladora da execución de sentenzas.

Non obstante, sinalar que o propio artigo 7.e) da Lei do IRPF establece, como  se verá máis adiante, unha excepción no caso de despedimentos colectivos para os que se prevé unha exención maior á contía indemnizatoria establecida como obrigatoria no Estatuto dos Traballadores.

Agora ben, para declarar exentas as indemnizacións por despedimento improcedente ou cesamento ata a contía establecida como obrigatoria no Estatuto dos Traballadores debemos diferenciar entre os despedimentos producidos ata o 7 de xullo de 2012 e os que se orixinan con posterioridade á devandita data:

• Nos despedimentos producidos ata o 7 de xullo de 2012 están exentas as indemnizacións por despedimento cando o empresario así recoñézao no momento da comunicación do despedimento ou en calquera outro anterior ao acto de conciliación, sempre que a contía da indemnización non exceda de que correspondese no caso de que este fose declarado improcedente, e non se trate de extincións de mutuo acordo no marco de plans ou sistemas colectivos de baixas incentivadas (disposición transitoria vixésimo segunda da Lei do IRPF ).

• Nos despedimentos producidos con posterioridade ao 7 de xullo de 2012, só están exentas as indemnizacións recoñecidas en acto de conciliación ou en resolución xudicial.

  • Con esta finalidade debe terse en conta que o artigo 63 da Lei 36/2011, do 10 de outubro, reguladora da xurisdición social esixe, como requisito previo para a tramitación do proceso xudicial, que se leve a cabo un intento de conciliación ou, se é o caso, de mediación ante o servizo administrativo correspondente (que se estableza en cada Comunidade Autónoma) ou ante o órgano que asuma estas funcións que poderá constituírse mediante os acordos interprofesionais ou os convenios colectivos aos que se refire o artigo 83 do texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores, así como mediante os acordos de interese profesional aos que se refiren o artigo 13 e o artigo 18.1 da Lei do Estatuto do traballo autónomo.

Precisión: O texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores, é o aprobado por Real decreto Lexislativo 2/2015, do 23 de outubro (BOE do 24 de outubro).

B. Non obstante, o importe da indemnización exenta terá como límite máximo a cantidade de 180.000 euros. Polo tanto, aínda que a indemnización total non exceda do estipulado no Estatuto dos Traballadores ou nas súas normas de desenvolvemento, se se superan os 180.000 euros, o exceso estará sometido tributación, coas excepcións que a continuación indícanse:

Excepcións:

Normativa: Disposición transitoria vixésimo segunda.3 Lei IRPF.

Este límite de 180.000 euros non será aplicable:

• Ás indemnizacións por despedimentos ou cesamentos producidos con anterioridade a 1 de agosto de 2014.

• Ás indemnizacións polos despedimentos que se produzan a partir desa data cando deriven dun expediente de regulación de emprego aprobado, ou un despedimento colectivo en que se comunicase a apertura do período de consultas á autoridade laboral, con anterioridade a 1 de agosto de 2014.

Importante: cando o importe da indemnización que se perciba supere a contía que, en cada caso, teña o carácter de obrigatoria ou o límite máximo de 180.000 euros, o exceso non está exento do IRPF e deberá declararse como rendemento do traballo persoal, sen prexuízo de que poida resultar aplicable, se é o caso, a redución legalmente establecida para rendementos do traballo xerados nun prazo superior a dous anos.