Cantidades satisfeitas con dereito a dedución e base máxima deducible

Base de dedución

Con suxeición ao límite de 9.040 euros, a base da dedución está constituída polas cantidades satisfeitas polo contribuínte no exercicio para a adquisición, construción, rehabilitación e ampliación da vivenda habitual, incluídos os gastos e tributos orixinados que corresen a cargo do contribuínte, tales como Imposto sobre Transmisións Patrimoniais e Actos Xurídicos Documentados, IVE, honorarios de arquitecto e aparellador, licenza de obras, declaración de obra nova, gastos de notaría e rexistro, gastos de axencia, etc.

Tratandose de investimento mediante financiamento alleo, a dedución practicarase a medida que se vaia devolvendo o principal do préstamo e abóense, se é o caso, os correspondentes intereses, desde que se cumpran todos os requisitos esixidos para a aplicación da dedución.

A novación, subrogación ou a substitución dun préstamo ou crédito por outro, incluso a súa ampliación, calquera que sexa a forma acordada-coas garantías e condicións que calquera deles teña-, non supón entender que nese momento conclúe o proceso de financiamento do investimento correspondente nin que se esgotan as posibilidades de practicar a dedución. Unicamente implica a modificación das condicións de financiamento inicialmente acordadas, sempre que, evidentemente, o préstamo resultante dedíquese efectivamente á amortización do anterior.

Por iso, as anualidades (cota de amortización e intereses) e demais contías que se satisfagan polo préstamo ou crédito resultante-na súa constitución, vida e cancelación-, na parte proporcional que, da total capital obtida neste , sexa atribuíble á amortización ou cancelación do préstamo orixinario-cando este destinásese exclusivamente á adquisición da vivenda habitual-, incluída se é o caso a cancelación rexistral hipotecaria, darán dereito a dedución por investimento en vivenda habitual, formando parte da base de dedución do período impositivo en que se satisfagan, sempre que se cumpran os demais requisitos legais e regulamentarios esixidos. No caso de ampliación do principal, se na súa totalidade destinásese a cubrir estritamente os custos asociados á cancelación do préstamo primixenio, tamén poderá ser obxecto de dedución. Pola contra, non será susceptible de integrar a base de dedución a parte proporcional das indicadas anualidades que se correspondesen co incremento do principal, que se destinase a financiar outras cousas, diferentes á propia adquisición da vivenda, sexa cal fose.

Respecto do novo préstamo ou crédito, o contribuínte deberá poder acreditar o seu destino vinculado á vivenda e a xustificación da súa devolución.

No caso do contribuínte que en virtude de sentenza xudicial de divorcio satisfai a totalidade dos pagamentos do préstamo para a adquisición da vivenda habitual que no seu día foille concedido conxuntamente a ambos os dous cónxuxes e por cuxa amortización viñan practicando os dous antes do 1 de xaneiro de 2013 a dedución por adquisición de vivenda habitual, ten dereito á aplicación da devandita dedución pola totalidade das cantidades pagas por tal concepto aínda cando só sexa propietario do 50 %da vivenda por non haberse liquidado a sociedade de gananciais, tanto no caso de que a vivenda continúe tendo para el e os fillos comúns a condición de habitual como no suposto de que a vivenda teña a devandita condición para os fillos comúns e o outro proxenitor. Véxase ao respecto a Resolución do TEAC do 23 de novembro de 2021, Reclamación número 00/00629/2021, recaída en recurso extraordinario de alzada en unificación de criterio.

Nestes supostos, formarán parte da base da dedución, ademais da amortización do capital e dos intereses, os demais gastos derivados do devandito financiamento entre os que poden citarse os seguintes:

O custo dos instrumentos de cobertura do risco de tipo de xuro dos préstamos hipotecarios regulados no artigo décimo noveno da Lei 36/2003, do 11 de novembro, de medidas de reforma económica (BOE do 12 de novembro). No caso de aplicación dos citados instrumentos de cobertura, os intereses satisfeitos polo contribuínte minoraranse nas cantidades obtidas pola aplicación do citado instrumento.
As primas dos contratos de seguro de vida e de incendios, sempre que estean incluídos nas condicións dos préstamos hipotecarios obtidos para a adquisición (ou, se é o caso, para a construción), rehabilitación ou ampliación da vivenda habitual.

Importante: de acordo coa disposición adicional cuadraxésimo quinta Lei IRPF non se integrarán na base da dedución por investimento en vivenda habitual nin das deducións por este concepto establecido pola Comunidade Autónoma as seguintes cantidades:

As cantidades que pola aplicación de cláusulas solo fosen satisfeitas polo contribuínte en 2022, cando antes de finalizar o prazo de presentación de autoliquidación do IRPF polo devandito exercicio acádese un acordo de devolución das mesmas coa entidade financeira, ou tal devolución proceda como consecuencia da execución ou cumprimento de sentenzas xudiciais ou laudos arbitrais.
Aquelas cantidades satisfeitas en exercicios anteriores polo contribuínte en aplicación das cláusulas solo obxecto da devolución que se destinen directamente pola entidade financeira no exercicio, tras o acordo co contribuínte afectado, sentenza ou laudo arbitral, a minorar o principal do préstamo.

Base máxima de investimento deducible

Normativa: Art. 68.1 1ª Lei IRPF, redacción a 31-12-2012

A base máxima de dedución para investimentos en adquisición, rehabilitación ou ampliación da vivenda habitual é de 9.040 euros anuais.

Este límite será único para o conxunto dos conceptos de investimento indicado e aplicarase en idéntica contía en tributación conxunta.

O exceso das cantidades investidas sobre os devanditos importes non pode trasladarse a exercicios futuros.

En caso de extinción dun condominio sobre a vivenda habitual a partir do 1 de xaneiro de 2013, se unha das partes obtén o 100 por 100 da vivenda, terá dereito a aplicarse o 100 por 100 da dedución por adquisición de vivenda habitual, ata un total de 9.040 euros de base, sempre que se aplicase nun exercicio anterior a 2013 a devandita dedución na porcentaxe correspondente á súa participación no condominio.

Neste caso, a aplicación da dedución pola parte adquirida ata completar o 100 por 100 do pleno dominio do inmoble terá como límite o importe que tería dereito a deducirse desde a data de extinción do condominio o comuneiro que deixa de ser titular do inmoble se a devandita extinción non tivese lugar. A dedución estará condicionada tamén a que ao comuneiro que deixa de ser propietario non se lle esgotase á data de extinción do condominio a posibilidade de seguir practicando a dedución por adquisición de vivenda habitual. Véxase ao respecto a Resolución do TEAC do 1 de outubro de 2020, Reclamación número 00/00561/2020, recaída en recurso extraordinario de alzada para unificación de criterio.