Saltar ao contido principal
Manual práctico de Sociedades 2021.

Base impoñible

Regulación: Artigo 18 TRLIRNR

A base impoñible do establecemento permanente determinarase de acordo coas disposicións do réxime xeral da Lei do Imposto sobre Sociedades, tendo en conta a existencia de peculiaridades na formación da base impoñible inherente ao Imposto sobre a Renda de non Residentes. Ao establecemento permanente se lle aplica o réxime de compensación de bases impoñibles negativas.

Entre as especialidades que os establecementos permanentes deben ter en conta para determinar a base impoñible cabe sinalar, basicamente, as seguintes:

  1. Integración na base impoñible da diferenza entre o valor normal de mercado e o valor contable dos elementos patrimoniais afectos a un establecemento permanente situado en territorio español:

    1. Que cesa na súa actividade.

    2. Que transfire os elementos patrimoniais afectos o estranxeiro.

    3. Que traslada a súa actividade ao estranxeiro.

    Con efectos para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2021, nos casos previstos nas letras b) e c) deste apartado, no suposto de elementos patrimoniais transferidos a un Estado membro da Unión Europea ou do Espazo Económico Europeo que celebrase un acordo con España ou coa Unión Europea sobre asistencia mutua en materia de cobramento de créditos tributarios, substitúese a posibilidade que o contribuínte tiña de aprazar o pagamento da imposición de saída, ata que os elementos patrimoniais afectados non fosen transmitidos a terceiros, pola posibilidade de fraccionar o devandito pagamento, tamén a solicitude do contribuínte, por quintas partes anuais iguais.

    O exercicio da opción realizarase exclusivamente na propia declaración do imposto correspondente ao período impositivo en que teña lugar a transferencia de activos prevista na letra b) deste apartado, ou na declaración do imposto correspondente ao período impositivo concluído con ocasión do traslado de actividade, no suposto previsto na letra c) deste apartado, debendose efectuar o pagamento da primeira fracción no prazo voluntario de declaración correspondente ao devandito período impositivo.

    O vencemento e exigibilidad de cada unha das catro fraccións anuais restantes, canda os xuros de mora reportados por cada unha delas , producirase de forma sucesiva, transcorrido un ano desde a finalización do prazo voluntario de declaración correspondente ao período impositivo previsto no parágrafo anterior.

    No caso de que o establecemento permanente opte por fraccionar o pagamento da imposición de saída, deberá cubrir o modelo 200 da forma en que se indica no Capítulo 6 deste Manual práctico.

    Por último, débese ter en conta que nos casos de transferencia a España de elementos patrimoniais ou do traslado da actividade que fose obxecto dunha imposición de saída nun Estado membro da Unión Europea, o valor determinado polo Estado membro de saída terá a consideración de valor fiscal en España, non sendo que non reflicta o valor de mercado. Non obstante, non se integrará na base impoñible, a diferenza entre o valor de mercado e o valor fiscal dos elementos patrimoniais transferidos, que estean relacionados co financiamento ou entrega de garantías ou para cumprir requisitos prudenciais de capital ou para os efectos de xestión de liquidez, sempre que se prevexa que deben volver a territorio español para afectarse no prazo máximo dun ano.

  2. Aplicación das normas de vinculación para as operacións realizadas polo establecemento permanente coa casa central, con outros establecementos permanentes da mesma casa central ou con outras persoas ou entidades vinculadas á casa central ou os seus establecementos permanentes, xa estean situados en territorio español ou no estranxeiro.

    En relación coa consideración de operacións vinculadas debe terse en conta, ademais, o que se establece no artigo 18.2 da LIS, así como no artigo 15.2 do TRLIRNR .

  3. Deducibilidade da parte dos gastos de enderezo e xerais de administración imputada pola casa central ao establecemento permanente, sempre que teñan reflexo nos estados contables do establecemento permanente e impútense de maneira continuada e racional. Para a determinación destes gastos está previsto que os contribuíntes poidan solicitar á Administración tributaria que determine a valoración da parte dos gastos de enderezo e xerais de administración que resulten deducibles, conforme ao que se dispón no artigo 18.9 da LIS .

  4. Non serán imputables en ningún caso, as cantidades correspondentes ao custo dos capitais propios da entidade afectos, directa ou indirectamente, ao establecemento permanente.

  5. Con efectos para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2020 e que non concluísen a 11 de marzo de 2022, a Lei 5/2022, do 9 de marzo, introduce unha nova regulación das asimetrías híbridas.

    En consecuencia, non se consideran deducibles:

    • Os gastos correspondentes a operacións realizadas coa casa central ou con algún dos seus establecementos permanentes, así como cunha persoa ou entidade vinculada á devandita casa central ou algún dos seus establecementos permanentes, que, como consecuencia dunha diferenza fiscal na súa atribución entre o establecemento permanente e a súa casa central, ou entre dous ou máis establecementos permanentes non xeren un ingreso.

    • Os gastos estimados por operacións internas coa casa central ou con algún dos seus establecementos permanentes ou os dunha persoa ou entidade vinculada que, debido á lexislación do país ou territorio do beneficiario, non xeren un ingreso, na parte que non se compense con ingresos que xeren renda de dobre inclusión. O importe dos gastos non deducidos poderá deducirse nos períodos impositivos seguintes que conclúan dentro dos tres anos seguintes na medida en que se compense con ingresos que xeren renda de dobre inclusión.

    • Os gastos correspondentes a operacións do establecemento permanente que sexan así mesmo fiscalmente deducibles na casa central, na parte que non se compense con ingresos do devandito establecemento permanente ou entidade vinculada que xeren renda de dobre inclusión. Os importes non deducidos poderán ser deducidos nos períodos impositivos que conclúan nos tres anos seguintes á conclusión do período impositivo en que se devindicaron tales gastos, na medida en que se compensen con ingresos do establecemento permanente ou entidade vinculada que xeren renda de dobre inclusión.

    • Os gastos correspondentes a operacións realizadas cun establecemento permanente da casa central ou dunha persoa ou entidade vinculada que, como consecuencia de que non é recoñecido fiscalmente polo país ou territorio de situación, non xeran ingreso.

    Para os efectos do que se dispón neste punto, así como en calquera outro caso de asimetría híbrida regulada no artigo 15 bis da LIS que sexa de aplicación:

    • Considérase que un ingreso xera renda de dobre inclusión cando estea sometido a tributación de acordo co TRLIRNR e á lexislación do outro país ou territorio.

    • A referencia a persoas ou entidades vinculadas comprenderá as dispostas nos artigos 15.2 e 18.7 do TRLIRNR .

Para ter en conta:

A Lei do Imposto sobre a Renda de non Residentes establece regras específicas de determinación da base impoñible para os supostos en que as operacións realizadas en España por un establecemento permanente non pechen un ciclo mercantil (artigo 18.3 do TRLIRNR), ou en que a actividade do establecemento permanente en España consista en obras de construción, instalación ou montaxe cuxa duración exceda de seis meses (artigo 18.4 do TRLIRNR).