Dobre imposición internacional xurídica: Imposto soportado polo contribuínte
O artigo 31 da LIS regula esta dedución por dobre imposición internacional que se aplica sobre as rendas positivas obtidas e gravadas no estranxeiro por entidades residentes en territorio español.
No suposto en que as devanditas rendas tributen no país onde se obtiveron e posteriormente, ao integrarse na base impoñible do contribuínte, tributen polo Imposto sobre Sociedades en territorio español, prodúcese unha dobre imposición, que se trata de evitar coa aplicación desta dedución.
Con esta finalidade, o artigo 31 da LIS establece que cando na base impoñible do contribuínte intégrense rendas positivas (a partir do 1 de xaneiro de 2017, só positivo) obtidas e gravadas no estranxeiro, deducirase da cota íntegra a menor das dúas cantidades seguintes:
-
O importe efectivo do satisfeito no estranxeiro por razón do gravame de natureza idéntica ou análoga a este Imposto.
Non se deducirán os impostos non pagados en virtude de exención, bonificación ou calquera outro beneficio fiscal.
Sendo de aplicación un convenio para evitar a dobre imposición, a dedución non poderá exceder do imposto que corresponda segundo aquel.
-
O importe da cota íntegra que en España correspondería pagar polas mencionadas rendas se se obtivesen en territorio español.
Para ter en conta:
Na determinación deste importe deberase ter en conta, se é o caso, a redución das rendas procedentes de determinados activos intanxibles reguladas no artigo 23 da LIS .
En consecuencia, integrarase na base impoñible a totalidade do imposto satisfeito no estranxeiro, aínda que parte do mesmo non sexa deducible na cota íntegra.
Terá a consideración de gasto deducible aquela parte do importe do imposto satisfeito no estranxeiro que non sexa obxecto de dedución na cota íntegra por aplicación do sinalado no apartado anterior, sempre que se corresponda coa realización de actividades económicas no estranxeiro.
No caso de que o contribuínte obtivese no período impositivo vario rendas do estranxeiro , a dedución realizarase agrupando as procedentes dun mesmo país agás as rendas de establecementos permanentes, que se computarán illadamente por cada un destes .
A determinación das rendas obtidas no estranxeiro a través dun establecemento permanente realizarase de acordo co que se establece no artigo 22.5 da LIS .
A continuación, para unha mellor comprensión da aplicación da dedución por dobre imposición internacional xurídica, véxase o seguinte suposto práctico.
Exemplo:
A entidade declarante, residente en España, que tributa ao tipo xeral do imposto, realizou durante 2021 operacións nun país estranxeiro «X», sen mediación de establecemento permanente, polas que obtivo unhas rendas positivas por importe equivalente a 12.000 euros. O imposto equivalente ao Imposto sobre Sociedades, pago no estranxeiro polas devanditas rendas, ascendeu ao contravalor de 5.000 euros.
A declarante calcula a dedución por dobre imposición internacional do seguinte xeito:
Rendas positivas: 12.000
Máis:
Imposto pago no estranxeiro: 5.000
Base de cálculo: 17.000
Cota equivalente (25% s/ 17.000): 4.250
Dedución aplicable: 4.250 (a menor entre 4.250 e 5.000)
Reflectindo os datos anteriores no esquema de determinación da dedución por dobre imposición internacional:
| País/Establecemento permanente | Rendas positivas (R) | Imposto estranxeiro (E) | B = R + E Base cálculo | C = B x tipo Cota equivalente | Dedución aplicable (a menor entre E e C) |
|---|---|---|---|---|---|
| País «X» | 12.000 | 5.000 | 17.000 | 4.250 | 4.250 |
Nota: Segundo o que se dispón no artigo 31.2 da LIS , terá a consideración de gasto deducible aquela parte do importe do imposto satisfeito no estranxeiro que non sexa obxecto de dedución na cota íntegra por aplicación do sinalado no apartado 1 do devandito artigo, sempre que se corresponda coa realización de actividades económicas no estranxeiro. Polo tanto, neste exemplo:
Gasto deducible: 5.000 - 4.250 = 750