Saltar ao contido principal
Manual práctico de Sociedades 2022.

Outras obrigas dos establecementos permanentes

Regulación: Artigos 10, 22 e 23 TRLIRNR

Os establecementos permanentes teñen as seguintes obrigas:

  • Levar a súa contabilidade separada, e a cumprir o resto de obrigas de índole contable, rexistral ou formal esixibles ás entidades residentes polas normas do Imposto sobre Sociedades.

  • Están sometidos ao mesmo réxime de retencións e de pagamentos fraccionados que as entidades residentes en España, cuxo desenvolvemento se leva a cabo nos capítulos 6 e 14 deste Manual práctico.

    En concordancia co anterior, os pagamentos fraccionados levaranse a cabo nos mesmos modelos que o resto de contribuíntes do Imposto sobre Sociedades. Estes modelos son tamén os aplicables polas entidades en réxime de atribución de rendas constituídas no estranxeiro con presenza en territorio español. Estas entidades deben efectuar pagamentos fraccionados nos mesmos termos que os contribuíntes do Imposto sobre a Renda de non Residentes con establecemento permanente en España, pola contía que corresponda á parte de renda atribuíble aos membros non residentes.

    Os establecementos permanentes teñen tamén obriga de practicar retención e ingreso a conta nos mesmos termos que unha entidade residente en territorio español.

  • Os contribuíntes polo Imposto sobre a Renda de non Residentes que operen mediante establecemento permanente están obrigados a nomear un representante, persoa física ou xurídica con residencia en España, que os represente ante a Administración tributaria. A comunicación á Administración tributaria levarase a cabo no prazo de dous meses desde o seu nomeamento, e realizarase á Delegación da Axencia Estatal da Administración Tributaria onde teña que presentar a declaración por este Imposto, acompañando á devandita comunicación a expresa aceptación do representante. Non obstante, non estarán obrigados a nomear representante, os contribuíntes polo Imposto sobre a Renda de non Residentes que operen mediante establecemento permanente residentes noutro Estado membro da Unión Europea ou do Espazo Económico Europeo, sempre que neste último caso, exista normativa sobre asistencia mutua en materia de intercambio de información tributaria e de recadación.