Tributación mínima dos establecementos permanentes

A Lei 22/2021, do 28 de decembro, de Orzamentos Xerais do Estado para o ano 2022, con efectos para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2022, modifica os apartados 4 a 6 do artigo 19 do TRLIRNR, introducindo o concepto de cota líquida do Imposto da Renda  sobre  non  Residentes, definida como o resultado de aplicar as bonificacións e deducións previstas na normativa do Imposto sobre Sociedades que, en ningún caso, poderá ser negativa.

Estas deducións e bonificacións practicaranse en función das circunstancias que concorran no establecemento permanente, sen que resulten trasladables as doutros distintos do mesmo contribuínte en territorio español.

Da cota líquida resultará deducible o importe das retencións, dos ingresos a conta e dos pagamentos fraccionados.

No caso en que estas retencións, ingresos a conta e pagamentos fraccionados efectivamente realizados superen a cota líquida do imposto, a Administración tributaria procederá a devolver de oficio o exceso, de conformidade co que se establece no artigo 127 da LIS.

Por outra banda, a Lei 22/2021, do 28 de decembro, engade a disposición adicional décima ao TRLIRNR , establecendo que con efectos para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2022, para determinar a débeda tributaria do Imposto da Renda de Non residentes, aplicarase a tributación mínima regulada no artigo 30 bis da LIS .