Regras

1ª. Para os efectos de determinar o importe da base impoñible do aforro do IRPF, deberán  aplicarse as seguintes regras:

1. Non se terá en conta  a parte da citada base impoñible do aforro que corresponda ao saldo positivo das ganancias e perdas patrimoniais obtidas por transmisións de elementos patrimoniais adquiridos ou de melloras realizadas nos mesmos con máis dun ano de antelación á data da transmisión, cuxo importe se consignará no recadro [32] da declaración do Imposto sobre o Patrimonio.

   Para determinar este importe deberá calcularse, en primeiro lugar, o saldo neto das ganancias e perdas patrimoniais obtidas no exercicio que deriven da transmisión de elementos patrimoniais adquiridos con máis dun ano de antelación á data da transmisión.

   Se o saldo anterior fose negativo ou cero, consignarase cero no recadro [32].

   Se o saldo fose positivo, deberán tomarse en consideración o saldo neto positivo das ganancias e perdas patrimoniais imputables a 2022  a integrar na base impoñible do aforro (recadro [0424] da declaración do IRPF ), e, se é o caso, a compensación dos seguintes saldos.

   • Saldo neto negativo de rendementos de capital mobiliaria imputables a 2022  a integrar na base impoñible do aforro (co límite do 25 por 100 saldo neto positivo das ganancias e perdas patrimoniais imputables a  2022). Recadro [0436]

   • Saldos netos negativos de ganancias e perdas patrimoniais de  2018, pendentes de compensación a 1 de xaneiro de  2022, a integrar na base impoñible do aforro. Recadro [0439]

   • Saldos netos negativos de ganancias e perdas patrimoniais de  2019, pendentes de compensación a 1 de xaneiro de  2022, a integrar na base impoñible do aforro. Recadro [0440]

   • Saldos netos negativos de ganancias e perdas patrimoniais de  2020, pendentes de compensación a 1 de xaneiro de  2022, a integrar na base impoñible do aforro. Recadro [0441]

   • Saldos netos negativos de ganancias e perdas patrimoniais de  2021, pendentes de compensación a 1 de xaneiro de  2022, a integrar na base impoñible do aforro. Recadro [0442]

   • Resto de saldos netos negativos de rendementos de capital mobiliaria de  2018, pendentes  de compensación a 1 de xaneiro de  2022, a integrar na base impoñible do aforro, co  límite  do 25 por 100 do saldo neto positivo das ganancias e perdas patrimoniais  imputables a  2022. Recadro [0443]

   • Resto de saldos netos negativos de rendementos de capital mobiliaria de  2019, pendentes  de compensación a 1 de xaneiro de  2022, a integrar na base impoñible do aforro, co  límite  do 25 por 100 do saldo neto positivo das ganancias e perdas patrimoniais  imputables a  2022. Recadro [0444]

   • Resto de saldos netos negativos de rendementos de capital mobiliaria de  2020, pendentes  de compensación a 1 de xaneiro de  2022, a integrar na base impoñible do aforro, co  límite  do 25 por 100 do saldo neto positivo das ganancias e perdas patrimoniais  imputables a  2022. Recadro [0445]

   • Resto de saldos netos negativos de rendementos de capital mobiliaria de  2021, pendentes  de compensación a 1 de xaneiro de  2022, a integrar na base impoñible do aforro, co  límite  do 25 por 100 do saldo neto positivo das ganancias e perdas patrimoniais  imputables a  2022. Recadro [0447]

   Se a diferenza entre o importe do recadro [0424] e os importes  da suma dos recadros [0436] e [0439] a  [0445] e [0447] é igual a cero, no recadro [32] da declaración do Imposto sobre o Patrimonio consignarase cero.

   Se a diferenza entre o importe do recadro [0424] e os importes  da suma dos recadros [0436] e [0439] a  [0445] e [0447] é positiva, e o saldo das ganancias e perdas patrimoniais derivadas da transmisión de elementos patrimoniais adquiridos con máis dun ano de antelación á data da transmisión (GyP>1) fose igual ou superior ao importe consignado no recadro [0424] da declaración do IRPF, no recadro [32] da declaración do Imposto sobre o Patrimonio consignarase a diferenza entre as cantidades consignadas nos recadros [0424] e os da suma dos recadros [0436] e [0439] a  [0445] e [0447] da declaración do IRPF.

   Se a diferenza entre os importes do recadro [0424] e os importes  da suma dos recadros  [0436] e [0439] a  [0445] e [0447] é positiva, e o saldo das ganancias e perdas patrimoniais derivadas da transmisión de elementos patrimoniais adquiridos con máis dun ano de antelación á data da transmisión (GyP>1) fose inferior ao importe consignado no recadro [0424] da declaración do IRPF, no recadro [32] da declaración do Imposto sobre o Patrimonio consignarase a cantidade resultante da seguinte operación.

   (Ganancias e perdas >1 ÷ Recadro [0424]) x (Casillas [0424] - [0436] - [0439] - [0440] - [0441] - [0442]- [0443] - [0444] - [0445] - [0447])

2. Sumarase o importe  dos dividendos e participacións en beneficios obtidos por sociedades patrimoniais, calquera que sexa a entidade que reparta os beneficios obtidos polas citadas sociedades patrimoniais. 

   Conforme ao que se dispón na letra a) do apartado 1 da disposición transitoria décima da Lei 27/2014, do 27 de novembro, do Imposto sobre Sociedades (BOE do 28 de novembro), os dividendos e participacións en beneficios percibidos por contribuíntes do IRPF e obtidos por sociedades patrimoniais non se integran na base impoñible do IRPF nin están suxeitos a retención ou ingreso a conta deste Imposto.

2ª. Para os efectos de determinar a cota íntegra do aforro do IRPF, non se terá en conta,  a parte da devandita cota correspondente ao saldo positivo das obtidas polas transmisións de elementos patrimoniais adquiridos ou de melloras realizadas nos mesmos con máis dun ano de antelación á data da transmisión, cuxo importe se consignará no recadro [35] da declaración do Imposto sobre Patrimonio e que é o resultante da seguinte operación:

Recadro [35] = (Cotas correspondentes á base liquidable do aforro Casillas [0540] - [0541] ÷ base impoñible do aforro Recadro [0460]) x Recadro [32]

3ª. Para os efectos de determinar a cota íntegra do Imposto sobre o Patrimonio, non se terá en conta  a parte de cota íntegra correspondente a elementos patrimoniais que, pola súa natureza  ou destino, non sexan susceptibles de xerar rendementos gravados no IRPF.

Para os efectos de determinar os elementos patrimoniais que quedan excluídos no cálculo do límite da cota íntegra a que se refire o artigo 31.Un.b) da Lei do Imposto sobre o Patrimonio, debe atenderse á súa “natureza ou destino” no momento da devindicación do Imposto sobre o Patrimonio.

Neste sentido quedan excluídos os bens claramente improdutivos como son os obxectos de arte e antigüidades, xoias, embarcacións e automóbiles de uso privado, solo non edificado, etc.

Non obstante, á marxe dos bens claramente improdutivos aos que nos referimos no apartado anterior, cabe sinalar que o destino asignado polo titular a un elemento patrimonial pode ser decisivo sobre a súa capacidade de xerar rendementos. Con esta finalidade tras a Sentenza do Tribunal Supremo do 16 de marzo de 2011, recurso de casación nº 212/2007 (ROJ 1346/2011) que, en seu FJ5º, estableceu que “do tenor literal deste artigo dedúcese que a inclusión ou exclusión deriva da natureza ou destino dos bens, no momento a que se refire a liquidación, á marxe de que nun momento posterior poidan ser sometidos a operacións que devindiquen rendementos”, vénse considerando que, se os elementos patrimoniais do contribuínte, no momento en que se produza a devindicación do Imposto sobre o Patrimonio, non son susceptibles de producir rendementos gravados pola Lei do IRPF, non se terán en conta dentro do cálculo do límite do artigo 31 da Lei do Imposto sobre o Patrimonio, á marxe de que nun momento posterior poidan ser sometidos ou destinados a operacións que devindiquen rendementos.

Agora ben, a determinación dos elementos patrimoniais susceptibles de producir rendementos constitúe unha cuestión de feito, polo que deberá ser determinada, en todo caso, pola Administración xestora do tributo, á vista das circunstancias específicas dos elementos patrimoniais en cada caso concreto.

Sen prexuízo do anterior, sinalar que no caso da vivenda habitual, na medida en que  os inmobles son elementos patrimoniais que pola súa natureza son susceptibles de xerar rendementos, o valor desta que excede o importe máximo de 300.000 euros declarados exento no artigo 4. Nove da Lei do Imposto sobre o Patrimonio debe computarse como parte da base impoñible do Imposto aos efectos do cálculo do límite da cota íntegra.

A magnitude cota íntegra correspondente a bens improdutivos  (CIBI) pode determinarse  utilizando a seguinte fórmula:

CIBI  = EPN x Cota íntegra ÷ Base Impoñible

Sendo CIBI a cota íntegra correspondente a bens improdutivos e EPN o  valor neto dos elementos patrimoniais non susceptibles de producir rendementos  no IRPF. É dicir, o valor de tales bens ou dereitos minorados, se é o caso,  no importe das débedas deducibles correspondentes aos mesmos e  a parte proporcional das débedas que, sendo igualmente deducibles, non estean  vinculadas a ningún elemento patrimonial concreto.

Se se producise un exceso do límite do 60 por 100, o devandito exceso deberá ser reducido na  cota do Imposto sobre o Patrimonio, sen que a redución poida exceder do 80 por 100 da  devandita  cota. É dicir, establécese unha cota mínima non reducible no Imposto sobre o  Patrimonio equivalente ao 20 por 100 da cota íntegra do propio Imposto.

Importante: o límite de cotas que establece o artigo 31.1 da Lei  do Imposto sobre o Patrimonio non resulta  aplicable aos non residentes que optasen conforme ao previsto no artigo  5.Un.a) da mencionada Lei do Imposto sobre o Patrimonio, pola obriga persoal de contribuír no devandito Imposto, pois ao non tributar no  IRPF, non existe a posibilidade de sumar as cotas íntegras restantes en ambos os dous impostos e póras en relación cunha porcentaxe da base impoñible do IRPF.