Os impostos reportados e os ingresos tributarios

Os impostos reportados aumentaron en 2021 un 14,9% (Cadro 1.4 ). No caso dos catro grupos principais de impostos (Gráfico 1.22 e Cadro 1.3 ) o incremento foi lixeiramente inferior, do 14,7 %. A diferenza entre ambas as dúas medidas non é grande porque, aínda que no total inclúense o Imposto sobre Primas de Seguro (con subida de tipos en 2021) e os novos impostos (o Imposto sobre Transaccións Financeiras e o Imposto sobre Determinados Servizos Dixitais), tamén está a fiscalidade ambiental cun forte descenso pola supresión temporal do Imposto sobre o Valor da Produción de Enerxía Eléctrica. Nos dous casos a cifra de 2021 é superior á de 2019 (5,1% e 5,2%, respectivamente) e similar ao crecemento do 15,1 %que rexistraron os ingresos tributarios. En termos do Gráfico 1.22 isto último significa que o paso de devindicación a caixa a nivel agregado foi practicamente nulo.

Neste sentido, a diferenza do que aconteceu en 2020, en 2021 os cambios normativos e de xestión (Cadro 1.5 ) restaron ingresos e non de forma significativa. En termos da recadación de caixa o seu efecto estimouse nunha perda con respecto ao ano anterior de 501 millóns, apenas tres décimas do crecemento do ano.

As medidas que influíron nos ingresos de 2021 foron de moi diversa índole. Pódense agrupar en catro bloques distintos: o grupo relacionado coas medidas que foron postas en marcha ao longo de 2020 para combater, de distintas formas, os efectos do COVID ; un segundo bloque comprendería os cambios normativos incluídos nos OXE-2021; un terceiro conxunto de medidas serían as aprobadas co fin de paliar o impacto da subida dos prezos da electricidade; e un último grupo que recollería ingresos e devolucións de carácter extraordinario.

Antes de entrar no detalle dos importes, cómpre aclarar que as cifras están calculadas para os efectos da caixa e co obxectivo de corrixir todos aqueles elementos que poden distorsionar a taxa de variación. O primeiro aspecto é importante por canto algunhas das medidas tiveron un efecto moi diferente en devindicación e en caixa polo cherna feito do desprazamento entre o período en que se xera a obriga e o momento do ingreso. Un exemplo claro é o do Imposto sobre o Valor da Produción de Enerxía Eléctrica, suprimido en dous trimestres en devindicación, aínda que só un deles afectou á recadación de 2021. Pero tamén se pode dicir da rebaixa do IVE na electricidade, vixente pouco máis de seis meses, pero deles unicamente catro con efectos na caixa. E é máis evidente naquelas medidas que se implementan na súa maior parte na declaración anual do imposto (como son as subidas de tipos a rendas altas no IRPF ou a limitación á exención de rendas exteriores no imposto sobre Sociedades). No referente ao segundo dos aspectos, a influencia na taxa de variación, obriga a ter en conta non só as medidas con comezo en 2021, senón tamén aquelas que, sendo de 2020, alteran a comparación con 2021. Esta forma de proceder afecto en particular ao primeiro e ao cuarto grupo sinalado anteriormente.

As medidas que maior impacto tiveron en 2021 foron as relacionadas co prezo da electricidade. En total a redución de ingresos que comportaron estas medidas foi de 1.605 millóns. As primeiras medidas aprobáronse a finais de xuño e supuxeron a rebaixa do tipo do IVE (do 21 %ao 10 %), aplicable ao consumo de electricidade nos contratos cuxa potencia contratada fóra inferior a 10 kWh (basicamente o consumo doméstico), e a supresión do terceiro trimestre do Imposto sobre o Valor da Produción da Enerxía Eléctrica. Ambas as dúas medidas supuxeron unha perda de ingresos valorada en 1.269 millóns (509 millóns procedentes do IVE polo período xuño-outubro, e 760 polo terceiro trimestre do Imposto sobre o Valor da Produción da Enerxía Eléctrica). Posteriormente, a mediados de setembro, ampliáronse as medidas engadindo a rebaixa do tipo (do 5,11 %ao 0,5 %) no Imposto Especial sobre a Electricidade e estendendo a supresión do Imposto sobre o Valor da Produción da Enerxía Eléctrica ao cuarto trimestre (esta última medida xa sen efecto en 2021 xa que ese trimestre se ingresase en febreiro de 2022). O impacto da rebaixa do tipo no Imposto Especial sobre a Electricidade cífrase en 336 millóns polos consumos entre o 15 de setembro e o último día de novembro, que é o período contabilizado nos ingresos de 2021.

O segundo bloque de impactos por importancia cuantitativa foi o das medidas aprobadas nos OXE-2021, que significaron un aumento da recadación de 1.462 millóns. Cabrúa distinguir tres grupos. O primeiro é o que ten que ver con subidas de tipos e inclúe tres medidas: o incremento do tipo na base xeral do IRPF dirixido ás maiores rendas (cun impacto de 131 millóns en retencións do traballo); o paso a tipo xeral no IVE das bebidas azucradas (314 millóns polos dez primeiros meses de vixencia); e a subida de dous puntos (do 6 %ao 8 %) no tipo do Imposto sobre Primas de Seguro (476 millóns polo período xaneiro-novembro). Como se ve, nos ingresos de 2021 o efecto foi menor que o impacto en devindicación, que incluiría tamén a parte das subidas trasladadas a 2022. Esta diverxencia é maior especialmente no caso da subida do IRPF ás rendas altas porque o efecto completo (sobre a base xeral máis a parte da base do aforro) completarase ao presentar a liquidación do exercicio 2021 en xuño de 2022. Nese momento, ademais, verase o impacto da modificación nos límites da redución polas cantidades investidas en plans de pensións.

O segundo grupo dentro das medidas dos OXE-2021 estaría constituído polos dous novos impostos: o Imposto sobre Transaccións Financeiras e o Imposto sobre Determinados Servizos Dixitais. Ambas as dúas figuras entraron en vigor xa comezado o ano, pero coa obriga de ingresar os importes reportados desde o 1 de xaneiro. O impacto sobre a recadación de 2021 foi de 462 millóns (296 do período xaneiro-novembro no primeiro caso e 166 dos tres primeiros trimestres no segundo).

En terceiro lugar, unha medida que tamén estaba incluída nos OXE-2021 é a limitación ao 95 %da exención das rendas procedentes de participacións en beneficios ou da transmisión das mesmas no Imposto sobre Sociedades para empresas cuxa cifra de negocios supere os 40 millóns de euros. En 2021 a medida aplicouse sobre os pagamentos fraccionados e estímase que supuxo un aumento de ingresos de 79 millóns. O impacto foi pequeno porque a maioría das empresas afectadas tributaron en 2021 a través do pagamento mínimo que depende dos beneficios e non da base impoñible que é a modificada pola norma. De feito, calcúlase que a base aflorada pola medida foi de máis de 1.650 millóns e menos dun 15 %dos mesmos correspondía a empresas que tributaron de acordo á base. O efecto da medida terminarase de ver cando se liquide o ano na declaración anual que na súa maioría presentarase en xullo deste ano.

Os impactos derivados de ingresos e devolucións extraordinarias restaron aos ingresos tributarios 824 millóns. Este é un grupo moi heteroxéneo que inclúe tanto devolucións realmente realizadas en 2021 (473 millóns por actas únicas forais no IVE e 94 millóns por sentenzas no Imposto sobre a Renda de Non Residentes), como o impacto diferencial provocado por algunhas medidas que se arrastran do pasado (prestacións por maternidade, intereses consecuencia da sentenza de inconstitucionalidade do RDL 2/2016 de pagamentos fraccionados, ou polos ingresos de actas no Imposto sobre Sociedades que houbo en 2020).

No último lugar estarían todas as medidas ligadas ao COVID postas en marcha en 2020 e que afectaron de distintas formas á comparación dos ingresos entre 2021 e 2020. En total estas medidas supuxeron 466 millóns. As máis relevantes son as relacionadas coa liquidez das empresas que estiveron vixentes en 2020 (tamén no primeiro trimestre de 2021, pero cun impacto moito menor). Tratábase de facilitar o pagamento das obrigas fiscais, mediante o adiamento do mesmo. Iso reduciu a recadación en 2020 (polos importes non ingresados antes de finalizar o ano) e por iso en 2021 tiveron un impacto positivo. En segundo lugar, están as medidas de apoio ás pemes, medidas que tomaron varias formas (en particular: cambios na modalidade do pagamento fraccionado, eliminación dos días en estado de alarma no cómputo dos módulos e aumento da redución xeral do 5 %ao 20/35% na estimación obxectiva da renda). Os cambios tiveron un efecto negativo no IVE do réxime simplificado e nos pagamentos fraccionados do IRPF de 2020 e no primeiro pagamento de 2021, aínda que o maior impacto se observou ao aplicarse a nova redución xeral na declaración anual do IRPF (-195 millóns, incluído o impacto restante da eliminación dos días en estado de alarma). E un terceiro elemento a destacar dentro deste grupo de medidas foron as rebaixas de tipos nos produtos relacionados co COVID (máscaras, vacinas, PCR, …). Neste caso o impacto é menor do que podería pensarse ao calcularse en termos diferenciais con respecto ao ano anterior en que xa estaban vixentes algunhas das medidas.

Analizando a evolución de impostos reportados e ingresos por figuras, no IRPF o imposto reportado medrou en 2021 un 9,2%, un 9% se se mide con respecto a 2019 (Cadro 1.3 ). Como se viu, o crecemento da base (a renda dos fogares) explica case seis puntos deste aumento e o resto procede do maior tipo medio efectivo.

As retencións sobre as rendas do traballo e actividades económicas medraron un 7,1%, un 6,7% se só considéranse as do traballo (Cadro 2.3 ). Neste último caso, a masa de retribucións (principalmente, salarios, pensións e prestacións por desemprego, incluídas as transferencias dos ERTE) aumentou menos, un 4,3%. O resto achegouno a subida do tipo efectivo consecuencia do aumento do tipo nas pensións (debido, sobre todo, á entrada de pensionistas cunha pensión media superior aos que xa estábana recibindo o ano anterior) e da perda de peso das prestacións por desemprego, dun importe excepcionalmente elevado en 2020 e con retención media practicamente igual a cero. Dentro dos salarios, o crecemento das retencións foi maior no sector privado (7,1% con respecto a 2020, 4,4% con respecto a 2019), a pesar da diminución do tipo a causa da recuperación da masa salarial nas pemes onde o tipo medio é inferior. No sector público, as retencións por salarios medraron un 5,8%, dous puntos menos que en 2020, cun aumento moi similar na masa de salarios (5,1% en 2021, 5,2% en 2020). Nas pensións, as retencións medraron un 7,2%, por debaixo do 8,8 %de 2020. A moderación observada nesta parte das retencións é consecuencia do irregular comportamento que tiveron as pensións privadas en 2019 e 2020 (forte caída no primeiro destes anos e excepcional aumento no segundo). Se se consideran só as pensións públicas, o crecemento das retencións en 2021 é superior ao que se observou en 2020 (7,2% fronte ao 6,4% do ano anterior) debido, sobre todo, o aumento da masa de pensións. Canto ás retencións sobre rendas do capital, en 2021 medraron un 7,4%, pero aínda seguiron por debaixo dos niveis acadados en 2019 e, incluso, en 2018 (Cadro 2.1 ). Nas retencións sobre as rendas de capital mobiliaria, xa que non houbo cambio nos tipos (a subida dos tipos sobre a base do aforro para as rendas altas concretarase na declaración anual), a evolución é a mesma que a das rendas: unha caída do 2,2 %en 2021 que se suma á do 20,5 %de 2020. En comparación con 2019, estas retencións están un 22,3% por debaixo das daquel ano. Pola súa banda, as retencións por arrendamentos, principalmente de locais, subiron un 5%, pero ese crecemento é insuficiente para recuperar os niveis previos á pandemia (en 2021 as retencións reportadas eran aínda un 10,1% inferiores ás de 2019). A diferenza das anteriores, as retencións derivadas das ganancias patrimoniais procedentes de fondos de investimento volveron medrar en 2021 e ademais cunha intensidade inusitada (un 80%, en 2020 fixérano un 12,3 %). Desde que están vixentes estas retencións, só en catro anos (1999, 2000, 2007 e 2008) rexistráronse niveis superiores aos de 2021. Por último, os pagamentos fraccionados das empresas persoais aumentaron un 25,6%, taxa condicionada pola comparación cun 2020 afectado polas distintas medidas adoptadas para paliar os efectos da pandemia entre as empresas acollidas á modalidade de estimación obxectiva. Non obstante, se se compara con 2019, os pagamentos en 2021 foron un 10% superiores aos daquel ano, o que dá idea da intensidade da recuperación das pemes, especialmente no último tramo do ano.

Os ingresos no IRPF medraron un 7,5% ata acadar os 94.546 millóns. É un incremento menor que o que se observou no conxunto de ingresos, pero hai que lembrar que en 2020 o IRPF aumentou, en contraste coa caída xeneralizada no resto de impostos, grazas ao colchón que supuxeron as rendas de carácter público (salarios das AA .PP., pensións, transferencias ligadas aos ERTE e ás axudas a autónomos). De feito, se a comparación se realiza con 2019, conclúese que esta figura é a que máis achega ao crecemento. As retencións por rendas do traballo e actividades económicas, que son o principal compoñente do imposto, medraron un 6,1%. O crecemento no sector público (salarios e pensións) e no sector privado (Grandes Empresas e pemes) foi similar (6,8% no primeiro caso e 7% no segundo), aínda que no sector público o aumento foi case o mesmo que no ano anterior e no privado supuxo unha recuperación tras a caída de 2020 que lle permitiu, ademais, superar en preto dun 5 %os ingresos rexistrados en 2019. Destacou especialmente o crecemento nas pemes (14,7 %; 5,4% con respecto a 2019). No mesmo sentido sobresaíron os pagamentos fraccionados das empresas persoais (17,4% e un 5,7% máis que en 2019). Nas retencións por rendas do capital o máis sobresaínte foi o excepcional incremento das derivadas de ganancias en fondos de investimento (86,2%, máis que duplicando as que había en 2019); tanto as retencións por arrendamentos como as de capital mobiliaria continuaron moi por debaixo das rexistradas dous anos antes. Por último, a declaración anual tamén achegou ao crecemento polo menor importe das devolucións realizadas ao proceder, na súa maior parte, da liquidación das rendas do exercicio 2020.

O Imposto sobre Sociedades reportadas medrou en 2021 un 31,8% (Cadro 3.1 ). O incremento descansou no crecemento dos pagamentos fraccionados, que aumentaron un 50,4%, grazas ao bo comportamento das bases e á maior achega do pagamento mínimo, o que xira directamente sobre os beneficios e non sobre a base impoñible (Cadro 3.2 ). O maior crecemento deuse nos pagamentos dos grupos consolidados (en que ese pagamento mínimo é máis relevante) que case duplicaron os de 2020 (81,5% sen os ingresos extraordinarios derivados da fusión de empresas e a venda de activos que se produciron en 2021). Os pagamentos das Grandes Empresas non pertencentes a grupos medraron un 22,3%, mentres que nas pemes o incremento foi do 9,6 %, cunha lóxica diverxencia entre aquelas que tributaron segundo os beneficios do exercicio (39,4 %) e as que o fixeron segundo a súa última cota anual (0,7 %).

Os ingresos polo Imposto sobre Sociedades en 2021 ascenderon a 26.627 millóns, o que significa que medraron un 67,9%, taxa moi elevada como o foi a caída en 2020 (-33,2 %). Os motivos dunha e outra foron os mesmos. Por un lado, en 2020 a maior parte do descenso debeuse á caída dos pagamentos fraccionados (-27,1 %) polo parón da actividade a causa da pandemia; en 2021, coa relativa normalización da actividade, aconteceu o contrario (+53,7%), co engadido das operacións extraordinarias realizadas por algúns grupos fiscais (aínda que sen elas os pagamentos seguirían estando un 3,1% por riba de 2019). Por outro, as devolucións realizadas en 2020 acadaron un importe moi elevado porque así fórano as devolucións solicitadas do exercicio 2018. Isto non se repetiu no exercicio 2019, o que permitiu que as devolucións realizadas en 2021 fosen uns 2.900 millóns inferiores ás do ano anterior. En comparación con 2019, os ingresos do imposto en 2021 superaron nun 12,2 %aos de dous anos antes.

O IVE reportado no período medrou un 19,2% (+3% se se compara con 2019; Cadro 4.1 ) grazas á positiva evolución do gasto suxeito (as distintas medidas normativas non tiveron, en conxunto, suficiente intensidade como para cambiar significativamente o tipo). Na parte final do ano intensificouse a recuperación do IVE bruto debido ao repunte dos prezos que se uniu á mellora da actividade experimentada ao longo do ano. O ano finalizou cun aumento do 17,8 %, superando nun 5 %os niveis de 2019 (Cadro 4.2 ). A mellora foi maior nas declaracións trimestrais (18,6 %), que inclúen os sectores que se viron máis afectados polas limitacións á actividade. Pola súa banda, as solicitudes de devolución incrementáronse un 14,4% (13,7% as mensuais e 17% as anuais) polo crecemento das exportacións (20,6% con respecto a 2020 e 7,6% con respecto a 2019) e polo aumento dos custos, especialmente os enerxéticos, na última parte do ano.

Os ingresos polo IVE eleváronse ata os 72.498 millóns (Cadro 4.2 ), un crecemento do 14,5 %que compensou a caída do 11,5 %do ano pasado, de maneira que a recadación en 2021 foi un 1,3% superior á de 2019. O aumento sería maior de non ser polas medidas normativas e de xestión que, en total, supuxeron unha perda de case 600 millóns (entre elas, a rebaixa do tipo no consumo doméstico de electricidade, en vixencia desde os últimos días de xuño, restou algo máis de 500 millóns). A recuperación do gasto traduciuse nun aumento dos ingresos brutos do 11,9 %(1,4% máis que dous anos antes), ingresos que medraron con especial intensidade, do mesmo xeito que noutras figuras, nas pemes (16,4%, 2,3% sobre 2019). En todos os casos as cifras son inferiores ás da devindicación porque en 2021 a caixa viuse prexudicada ao pasarse ingresos da última parte do ano (a que tivo un maior crecemento) a 2022.

Os Impostos Especiais reportados aumentaron un 7,1% en 2021, aínda afastados (-7,1 %) dos niveis de 2019 (Cadro 5.1 ). O Imposto sobre Hidrocarburos medrou un 13,6%, case dous puntos por riba dos consumos, polo incremento do tipo efectivo derivado dun maior uso de produtos gravados a tipos superiores. En 2020 acontecera o contrario (os consumos de gasóleo bonificado, os que teñen un tipo menor, medraron lixeiramente fronte á caída de gasolinas e gasóleo de automoción; Cadro 5.5 ). A pesar da mellora, o imposto reportado seguiu sendo un 5,8% inferior ao acadado en 2019, cunha evolución máis positiva nas gasolinas que no gasóleo de automoción. O comezo do ano non foi bo pola existencia aínda de limitacións á mobilidade, pero segundo estas íanse erguendo, foron as fortes subidas de prezos as que lastraron a recuperación do imposto. No Imposto sobre Labores do Tabaco, a recadación reportada caeu un 0,8% (-0,8% en cigarros e-0,5% no resto de produtos; Cadro 5.6 ). A caída debeuse ao descenso do prezo medio, aínda que nos meses finais do ano as principais marcas subiron os seus prezos. Os consumos, pola súa banda, mantivéronse practicamente estables (0,4% o total de consumos; 0,2% o de paquetes e 0,7% o resto de produtos). Con respecto a 2019 a caída cífrase nun 5 %. O Imposto sobre a Electricidade retrocedeu un 20% (Cadro 5.7 ), consecuencia da drástica baixada do tipo (do 5,11 %ao 0,5 %) que entrou en vigor a mediados de setembro. Tanto os consumos como, sobre todo, os prezos incrementáronse en 2021, empurrando a base liquidable ata un crecemento do 20,1 %. O Imposto sobre o Alcohol e Bebidas Derivadas medrou un 33,2% (Cadro 5.2 ), en liña co avance dos consumos e en resposta aos baixos niveis de 2020. Aínda así, non puideron recuperar os niveis de 2019 (-4,8 %), reflexo da aínda feble situación en 2021 da hostalaría e a restauración. Algo similar ocorre no Imposto sobre a Cervexa, cuxo incremento estímase nun 8,7 %(-2,2% con respecto a 2019; Cadro 5.3 ). O Imposto sobre o Carbón, que se converteu en residual, diminuíu un 9,4%.

A recadación por Impostos Especiais situouse nos 19.729 millóns, un 5% por riba das cifras de 2020, pero aínda 1.651 millóns (un 7,7 %) menos que en 2019 (Cadro 5.1 ). O seu crecemento é inferior ao do imposto reportado debido, como se comentou no IVE, ao desprazamento das últimas devindicacións de 2021 á caixa de 2022. Isto é especialmente relevante no Imposto sobre Hidrocarburos (11,3%, máis de dous puntos por debaixo da devindicación) e nos impostos sobre o alcohol (7% en caixa fronte ao 24,7% da devindicación). No Imposto sobre a Electricidade, en cambio, o efecto é o oposto (-12,2% en caixa e-20% en devindicación) pola redución do tipo no tramo final do ano.

En 2021 os ingresos procedentes doutras figuras distintas das principais sumaron un total de 9.985 millóns, un 23,4% máis que en 2020. O aumento permite recuperar a perda que se produciu o ano anterior con respecto a 2019, aínda que cun matiz: tanto os datos de 2021 como os de 2019 están condicionados por medidas normativas, no primeiro caso lixeiramente á alza e no segundo case 900 millóns a baíxaa. En 2021 as medidas normativas que afectaron a estes ingresos foron tres: a supresión temporal no terceiro e cuarto trimestre do Imposto sobre o Valor da Produción de Enerxía Eléctrica (-760 millóns sos polo terceiro trimestre; o cuarto deberíase ingresar en 2022), a subida do tipo (do 6 %ao 8 %) no Imposto sobre Primas de Seguros (476 millóns), e a introdución de dúas novas figuras impositivas (o Imposto sobre Transaccións Financeiras e o Imposto sobre Determinados Servizos Dixitais, cuns ingresos de 296 e 166 millóns, respectivamente). En conxunto as medidas achegaron 178 millóns adicionais, 2,2 puntos do incremento observado neste grupo de impostos.

Entrando no detalle por figuras, todas elas presentaron crecemento con respecto a 2020, pero, se se analizan en comparación con 2019, a situación non foi tan positiva. Este é o caso do Imposto sobre a Renda dos Non Residentes (Cadro 6.1 ) cuxos ingresos en 2021 medraron un 20,9%, pero seguiron por debaixo un 22,9% da cifra de 2019. A desfavorable evolución das rendas de capital mobiliaria son as que determinan principalmente a marcha deste imposto. Con estes resultados, gañaron importancia dentro destoutras outras figuras tanto o Imposto sobre Primas de Seguros (Cadro 6.4 ) como os Impostos sobre Tráfico Exterior (Cadro 6.3 ). O primeiro viuse favorecido polo aumento do tipo o que fixo que aumentase a recadación un 33%, un 2,2% se se resta o impacto da subida. Este crecemento sería, en comparación cos aumentos que experimentaban antes de 2020, relativamente baixo. Canto aos Impostos sobre o Tráfico Exterior, os seus ingresos medraron un 17,6% e quedáronse un 1,5% por debaixo de 2019, aínda que lixeiramente por riba do nivel medio que se rexistrou entre 2017 e 2019.

O outro conxunto de figuras cun peso relevante neste grupo de impostos, é o formado polos impostos ambientais (Cadro 6.2 ) que inclúe a fiscalidade ambiental do capítulo I e o Imposto sobre Gases Fluorados. A fiscalidade ambiental diminuíu un 3% debido, sobre todo, á eliminación temporal do Imposto sobre o Valor da Produción de Enerxía Eléctrica na segunda metade do ano (aínda que en 2021 só afectou a supresión no terceiro trimestre). A caída deste imposto no conxunto do ano non foi grande (-3,4 %) porque se partía dun nivel baixo (1.146 millóns cando os ingresos normais adoitan rondar os 1.500 millóns) polo descenso en 2020 do prezo no mercado maiorista, todo o contrario de 2021 en que os prezos se dispararon (de aí que o impacto da eliminación dun só trimestre estímese en 760 millóns). O Imposto sobre Gases Fluorados tamén caeu, un 2,8%, e é o cuarto ano consecutivo en que os ingresos se reducen. Agás o ano da súa implantación, que non foi completo, a cifra de 2021 é a máis baixa da serie histórica.

Os ingresos do Capítulo III aumentaron un 16,7% en 2021 (Cadro 1.6 ), un 15,2% as taxas e un 17,7% os outros ingresos. A recadación final quedou por debaixo de 2019, pero aquel ano os ingresos foron especialmente elevados por un dato anormalmente alto do Canon polo aproveitamento de augas continentais para a produción de enerxía eléctrica. O dato de 2021 está na orde de magnitude de 2017 e 2018. Isto mesmo vese nas taxas (Cadro 6.6 ), engadindo nestas que algunhas aínda en 2021 non recuperaron un nivel que se podería considerar normal (Taxa de Expedición de DNI e pasaportes e Taxas consulares).