As principais novidades tributarias introducidas son as seguintes:

IMPOSTO SOBRE A RENDA DAS PERSOAS FÍSÍCAS

1. Con efectos desde o 1 de xaneiro de 2023, modifícase a disposición adicional quincuaxésima da Lei 35/2006, do 28 de novembro do IRPF.

   Con esta modificación amplíase un ano máis o ámbito de aplicación das deducións por obras de mellora da eficiencia enerxética das vivendas.

   Non obstante, a pesar desta ampliación, na dedución por obras de rehabilitación enerxética (60 %) a base máxima acumulada mánténse en 15.000 €.

   • Dedución por obras para a redución da demanda de calefacción e refrixeración: 20%

     Vivendas en que se poden realizar as obras:

     Vivenda habitual do contribuínte ou calquera outra da súa titularidade que tivese arrendada para o seu uso como vivenda ou en expectativa de alugamento, sempre que, neste último caso, a vivenda alúguese antes do 31 de decembro de 2024.

     Obras que dan dereito a dedución:

     As realizadas desde o 6 de outubro de 2021 ata o 31 de decembro de 2023.

     Base de dedución:

     As cantidades satisfeitas desde o 6 de outubro de 2021 ata o 31 de decembro de 2023 polas obras.

     A base máxima anual será de 5.000 euros anuais.

     Período impositivo en que se aplica:

     Aquel en que se expedise o certificado de eficiencia enerxética emitido despois das obras. Estes certificados deberán ser expedidos antes do 1 de xaneiro de 2024.

   • Dedución por obras para a mellora no consumo de enerxía primaria non renovable: 40%

     Vivendas en que se poden realizar as obras:

     Vivenda habitual do contribuínte ou calquera outra da súa titularidade que tivese arrendada para o seu uso como vivenda ou en expectativa de alugamento, sempre que, neste último caso, a vivenda alúguese antes do 31 de decembro de 2024.

     Obras que dan dereito a dedución:

     As realizadas desde o 6 de outubro de 2021 ata o 31 de decembro de 2023.

     Base de dedución:

     As cantidades satisfeitas desde o 6 de outubro de 2021 ata o 31 de decembro de 2023 polas obras.

     A base máxima anual será de 7.500 euros anuais.

     Período impositivo en que se aplica:

     Aquel en que se expedise o certificado de eficiencia enerxética emitido despois das obras. Estes certificados deberán ser expedidos antes do 1 de xaneiro de 2024.

   • Dedución por obras de rehabilitación enerxética: 60%

     Obras que dan dereito a dedución:

     As realizadas desde o 6 de outubro de 2021 ata o 31 de decembro de 2024.

     Base de dedución:

     • Cando se expedise o certificado no período impositivo: as cantidades satisfeitas desde o 6 de outubro de 2021 ata a finalización do período impositivo.

     • Cando o certificado se expedise nun período impositivo anterior: as cantidades satisfeitas no ano.

     A base máxima anual será de 5.000 euros anuais.

     As cantidades satisfeitas non deducidas por exceder da base máxima anual de dedución poderán deducirse, co mesmo límite, nos catro exercicios seguintes, sen que en ningún caso a base acumulada da dedución poida exceder de 15.000 euros.

     Períodos impositivos en que se aplica:

     En principio pódese aplicar en 2021, 2022, 2023 e 2024. Non obstante, é requisito para poder aplicar a dedución que se expedise o certificado de eficiencia enerxética emitido despois das obras. Estes certificados deberán ser expedidos antes do 1 de xaneiro de 2025.

2. Con efectos desde o 1 de xaneiro de 2022 modifícase o apartado 3 do artigo 87 da Lei 35/2006, do 28 de novembro do IRPF que queda redactado da seguinte forma:

   «3. As entidades en réxime de atribución de rendas non estarán suxeitas ao Imposto sobre Sociedades, a excepción do que se dispón no apartado 12 do artigo 15 bis da Lei do Imposto sobre Sociedades.»

   Esta modificación ten como finalidade evitar unha asimetría hibrida investida convertendo certas entidades en réxime de atribución de rendas españolas por determinadas rendas en contribuíntes do Imposto sobre Sociedades en territorio español.

   Para máis información consulte o Imposto sobre Sociedades.

IMPOSTO SOBRE SOCIEDADES

1. Introdúcese a seguinte modificación á Lei 27/2014 do Imposto sobre Sociedades:

   • Liberdade de amortización en investimentos que utilicen enerxías procedentes de fontes renovables

     O artigo 22 do Real decreto Lei 18/2022 introduce unha nova disposición adicional décimo sétima na Lei 27/2014, do 27 de novembro, do Imposto sobre Sociedades, pola que os contribuíntes poderán amortizar libremente os investimentos que se efectúen en instalacións destinadas ao autoconsumo de enerxía eléctrica, así como aquelas instalacións para uso térmico de consumo propio, sempre que utilicen enerxía procedente de fontes renovables e substitúan instalacións que utilicen enerxía procedente de fontes non renovables fósiles e que sexan postas a disposición do contribuínte a partir da entrada en vigor do Real Decreto-lei 18/2022 (20 de outubro) e entren en funcionamento en 2023.

     Amortizaranse libremente nos períodos impositivos que se inicien ou conclúan no devandito ano, sempre que, durante os 24 meses seguintes á data de inicio do período impositivo en que os elementos adquiridos entren en funcionamento, o cadro de persoal media total da entidade mantéñase respecto da cadro de persoal medio dos doce meses anteriores.

     Non obstante, os edificios non poderán acollerse á liberdade de amortización regulada nesta disposición.

     A contía máxima do investimento que poderá beneficiarse do réxime de liberdade de amortización será de 500.000 euros.

     As entidades ás que lles sexan de aplicación os incentivos fiscais para as empresas de reducida dimensión previstos no capítulo XI do título VII da Lei 27/2014 do 27 de novembro, do Imposto sobre Sociedades, poderán optar entre aplicar o réxime de liberdade de amortización prevista no artigo 102 desta Lei ou aplicar o réxime de liberdade de amortización regulada nesta disposición.

2. Con efectos para os períodos impositivos que se inicien a partir do 1 de xaneiro de 2022, introdúcense as seguintes modificacións á Lei 27/2014 do Imposto sobre Sociedades:

   • Entidades en atribución de rendas que son contribuíntes do Imposto sobre Sociedades

     A disposición final segunda do Real decreto Lei 18/2022, modifica o apartado 2 do artigo 6 da Lei 27/2014, do 27 de novembro, do Imposto sobre Sociedades, de tal forma que as entidades en réxime de atribución de rendas non tributarán polo Imposto sobre Sociedades, a excepción de que lles sexa aplicable o apartado 12 do artigo 15 bis da Lei 27/2014, do 27 de novembro, do Imposto sobre Sociedades.

     Deste xeito mediante a modificación da Lei 27/2014, do Imposto sobre Sociedades, incorpórase o mandato do artigo 9 bis da Directiva (UE) 2016/1164 ao articulado da devandita Lei coa finalidade de que certas entidades en réxime de atribución de rendas situadas en territorio español non dean lugar a unha asimetría híbrida, para iso convértense estas entidades en contribuíntes do Imposto sobre Sociedades cando se dean as condicións e respecto de determinadas rendas que puidesen xerar unha asimetría híbrida con terceiros países. Tendo en conta o anterior, a entidade en réxime de atribución de rendas que dean lugar á asimetría hibrida referida está obrigada ao cumprimento das obrigas contables e rexistrais que corresponda ao método de determinación das súas rendas, incluídas as que tributan segundo este Imposto.

   • Incorporación na Lei do Imposto sobre Sociedades dun novo suposto de Asimetría Hibrida

     A disposición final segunda, do Real decreto Lei 18/2022, engade un novo apartado 12 no artigo 15 bis da Lei 27/2014, do Imposto sobre Sociedades, pasando os actuais apartados 12 e 13 a numerarse como apartados 13 e 14, respectivamente. Con este novo apartado tráspónse ao ordenamento xurídico español o mandato do artigo 9 bis da Directiva (UE) 2016/1164, na redacción dada pola Directiva (UE) 2017/952 canto ás asimetrías híbridas con terceiros países, para o caso das asimetrías híbridas investidas obrigando os Estados membros a tratar fiscalmente como residentes ás entidades fiscalmente transparentes que sexan consideradas pola lexislación dos países de residencia dos seus partícipes maioritarios como entidades suxeitas a imposición persoal sobre a renda para evitar unha situación de asimetría híbrida en que determinadas rendas non tributen en ningún país ou territorio, isto é, non tributen nin en sede das entidades en réxime de atribución de rendas nin en sede dos seus partícipes nin da entidade pagadora das devanditas rendas.

     Así, unha entidade en réxime de atribución de rendas en que unha ou varias entidades, vinculadas entre si participen directa ou indirectamente en calquera día do ano, no capital, nos fondos propios, nos resultados ou nos dereitos de voto nunha porcentaxe igual ou superior ao 50 por cento e sexan residentes en países ou territorios que cualifiquen á entidade en réxime de atribución como contribuínte por un imposto persoal sobre a renda, tributará polo Imposto sobre Sociedades, en calidade de contribuínte, por determinadas rendas positivas que corresponda atribuír a todos os partícipes residentes en países ou territorios que consideren a entidade en atribución de rendas como contribuínte por imposición persoal sobre a renda.

     O período impositivo coincidirá co ano natural en que se obteñan tales rendas. O resto de rendas obtidas pola entidade en atribución de rendas atribuiranse aos socios, herdeiros, comuneiros ou partícipes e tributarán de acordo co que se dispón na sección 2.ª do título X da Lei 35/2006, do 28 de novembro, do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas e de modificación parcial das leis do Imposto sobre Sociedades, sobre a Renda de non Residentes e sobre o Patrimonio.