Espainian bizi den pertsona fisikoa
Noiz du pertsona fisiko batek bere bizilekua Espainian?
Barne-araudia
Araudia: EEEZ Legearen 6. artikulua
Pertsona fisiko batek ohiko bizilekua Espainian duela ulertuko da honako egoera hauetako bat gertatzen denean:
-
Espainian urte naturalean 183 egun baino gehiago egotea. Para determinar este período de permanencia se computan sus ausencias esporádicas, salvo que acredite su residencia fiscal en otro país. Paradisu fiskal gisa kalifikatutako herrialde edo lurraldeen kasuan,(1)zerga-administrazioak eska dezake froga dezala paradisu fiskal horretan urte naturalean 183 egunez egon dela.
Iraupen-aldia zehazteko, ez dira zenbatuko Espainiako administrazio publikoekin doan egindako lankidetza kulturaleko edo humanitarioko hitzarmenetan hartutako betebeharren ondorioz Espainian egindako aldi baterako egonaldiak.
-
Espainian kokatzea bere jardueren edo interes ekonomikoen gune nagusia edo oinarria, zuzenean edo zeharka.
Halaber, kontrako frogarik ezean, zergadun batek ohiko bizilekua Espainian duela ulertuko da, baldin eta, aurreko irizpideen arabera, legez banandu gabeko ezkontidea eta haren mendeko seme-alaba adingabeak Espainian bizi ohi badira.
Además, las personas físicas de nacionalidad española que acrediten su nueva residencia en un paraíso fiscal(1)Pertsona Fisikoen Errentaren gaineko Zergaren zergadun izaten jarraituko dute, bai bizileku-aldaketa egiten duten zergaldian, bai hurrengo lau zergaldietan.
Pertsona fisiko bat egoiliarra edo ez-egoiliarra izango da urte natural osoan, bizileku-aldaketak ez baitakar zergaldia etetea.
Oharra(1): Con efectos desde el 11 de julio de 2021, las referencias efectuadas a paraísos fiscales se entienden efectuadas a la definición de jurisdicción no cooperativa (Anexo IV) (Volver paraíso fiscal)(Volver nueva residencia)
Kasu bereziak.
Tienen la consideración de contribuyentes del IRPF las personas físicas de nacionalidad española, su cónyuge no separado legalmente e hijos menores de edad, que tengan su residencia habitual en el extranjero, por su condición de:
-
Espainiako Misio Diplomatikoetako kideak, misioko burua eta bertako diplomazia-, administrazio-, teknika- edo zerbitzu-langileak barne.
-
Espainiako bulego kontsularretako kideak, bai bulego horietako burua, bai haiei atxikitako funtzionarioak edo zerbitzuetako langileak, salbu eta ohorezko lehendakariordeak edo ohorezko agente kontsularrak eta horien mendeko langileak.
-
Espainiako Estatuko kargu edo enpleguaren titularrak, nazioarteko erakundeetan egiaztatutako ordezkaritza eta ordezkaritza iraunkorretako kide gisa, edo atzerriko behatzaileen ordezkaritza edo misioetako kide gisa.
-
Atzerrian izaera diplomatiko edo kontsularrik ez duten kargu edo enplegu ofizialak betetzen dituzten jarduneko funtzionarioak.
Hala ere, kasu horiek ez dira aplikatuko honako kasu hauetan:
-
Aurretik zerrendatutako pertsonak ez izatea jardunean dauden funtzionario publikoak edo kargu edo enplegu ofizialeko titularrak, eta ohiko bizilekua atzerrian izatea lehen aipatutako inguruabarretako edozein eskuratu aurretik.
-
Legez banandu gabeko ezkontideen edo seme-alaba adingabeen kasuan, ohiko bizilekua atzerrian dutenean, ezkontideak, aitak edo amak lehen aipatutako baldintzak eskuratu aurretik.
Hitzarmena eta egoitza bikoitza
Espainiak zergapetze bikoitza saihesteko sinatutako hitzarmenetan, pertsona bat estatu bateko egoiliar gisa definitzeko, estatu bakoitzaren barne-legeriara jotzen da. Kontuan hartuta estatu bakoitzak irizpide desberdinak ezar ditzakeela, bi estatu bat etor daitezke pertsona egoiliar bat kontuan hartzean.
Kasu horietan, hitzarmenek irizpide hauek ezartzen dituzte, oro har, pertsona bat bi estatuetako egoiliartzat har ez dadin:
-
Etxebizitza iraunkor bat eskura duen estatuko egoiliarra izango da.
-
Etxebizitza iraunkor bat bi estatuetan eskura izanez gero, harreman pertsonal eta ekonomiko estuenak dituen estatuan bizi dela ulertuko da (bizi-interesen gunea).
-
Horrela ezin bada zehaztu, normalean bizi den estatuko egoiliartzat hartuko da.
-
Bi estatuetan bizi ohi bada, edo estatu horietako batean ere bizi ez bada, herritarra den estatuko egoiliartzat joko da.
-
Azkenik, bi estatuetako herritarra bada, edo ezein estatutako herritarra, agintari eskudunek adostasunez ebatziko dute kasua.
Egoitza fiskala egiaztatzea
Egoitza fiskala egiaztatzeko, dagokion herrialdeko agintaritza fiskal eskudunak emandako ziurtagiria aurkeztu beharko da. Ziurtagiri horien balio-epea urtebetekoa izango da.
Pertsona batek estatu batean bizitzeko edo administrazio-egoitza izateko baimena izan dezake, eta bertan egoiliar fiskaltzat ez hartzea.