A) Contía exenta: Límites

Están exentas as indemnizacións por despedimento ou cesamento do traballador, cos seguintes límites:

A. Ata a contía establecida como obrigatoria no Estatuto dos Traballadores, nas súas normas regulamentarias de desenvolvemento, ou se é o caso, na normativa reguladora da execución de sentenzas.

Non obstante, sinalar que o propio artigo 7.e) da Lei do IRPF establece, como se verá máis adiante, unha excepción no caso de despedimentos colectivos para os que se prevé unha exención maior á contía indemnizatoria establecida como obrigatoria no Estatuto dos Traballadores.

Agora ben, para declarar exentas as indemnizacións por despedimento improcedente ou cesamento ata a contía establecida como obrigatoria no Estatuto dos Traballadores debemos diferenciar entre os despedimentos producidos ata o 7 de xullo de 2012 e os que se orixinan con posterioridade á devandita data:

Nos despedimentos producidos ata o 7 de xullo de 2012 están exentas as indemnizacións por despedimento cando o empresario así recoñézao no momento da comunicación do despedimento ou en calquera outro anterior ao acto de conciliación, sempre que a contía da indemnización non exceda de que correspondese no caso de que este fose declarado improcedente, e non se trate de extincións de mutuo acordo no marco de plans ou sistemas colectivos de baixas incentivadas (disposición transitoria vixésimo segunda da Lei do IRPF ).
Nos despedimentos producidos con posterioridade ao 7 de xullo de 2012, só están exentas as indemnizacións recoñecidas en acto de conciliación ou en resolución xudicial.
- Con esta finalidade debe terse en conta que o artigo 63 da Lei 36/2011, do 10 de outubro, reguladora da xurisdición social esixe, como requisito previo para a tramitación do proceso xudicial, que se leve a cabo un intento de conciliación ou, se é o caso, de mediación ante o servizo administrativo correspondente (que se estableza en cada Comunidade Autónoma) ou ante o órgano que asuma estas funcións que poderá constituírse mediante os acordos interprofesionais ou os convenios colectivos aos que se refire o artigo 83 do texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores, así como mediante os acordos de interese profesional aos que se refiren o artigo 13 e o artigo 18.1 da Lei 20/2007, do 11 de xullo, do Estatuto do traballo autónomo (BOE do 12 de xullo).

Precisión: O texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores, é o aprobado por Real decreto Lexislativo 2/2015, do 23 de outubro (BOE do 24 de outubro).

B. Non obstante, o importe da indemnización exenta terá como límite máximo a cantidade de 180.000 euros. Polo tanto, aínda que a indemnización total non exceda do estipulado no Estatuto dos Traballadores ou nas súas normas de desenvolvemento, se se superan os 180.000 euros, o exceso estará sometido tributación, coas excepcións que a continuación indícanse:

Excepcións:

Normativa: Disposición transitoria vixésimo segunda.3 Lei IRPF.

Este límite de 180.000 euros non será aplicable:

Ás indemnizacións por despedimentos ou cesamentos producidos con anterioridade a 1 de agosto de 2014.
Ás indemnizacións polos despedimentos que se produzan a partir desa data cando deriven dun expediente de regulación de emprego aprobado, ou un despedimento colectivo en que se comunicase a apertura do período de consultas á autoridade laboral, con anterioridade a 1 de agosto de 2014.

Importante: cando o importe da indemnización que se perciba supere a contía que, en cada caso, teña o carácter de obrigatoria ou o límite máximo de 180.000 euros, o exceso non está exento do IRPF e deberá declararse como rendemento do traballo persoal, sen prexuízo de que poida resultar aplicable, se é o caso, a redución legalmente establecida para rendementos do traballo xerados nun prazo superior a dous anos.