A) Cuestións xerais

O Real Decreto-lei 3/2020, do 4 de febreiro, de medidas urxentes polo que se incorporan ao ordenamento xurídico español diverso directivas da Unión Europea no ámbito da contratación pública en determinados sectores; de seguros privados; de plans e fondos de pensións; do ámbito tributario e de litixios fiscais, modifica con efectos 1 de marzo de 2020, a Lei 37/1992, do 28 de decembro, do Imposto sobre o Valor Engadido, incorporado ao noso ordenamento interno as regras harmonizadas de tributación no IVE dos denominados acordos de venda de bens en consigna.

Son acordos de venda de bens en consigna, os acordos celebrados entre empresarios ou profesionais para a venda transfronteiriza de mercadorías, en que un empresario (provedor) envía bens desde un Estado membro a outro, dentro da Unión Europea, para que queden almacenados no Estado membro de destino a disposición doutro empresario ou profesional (cliente), que pode adquiriros nun momento posterior á súa chegada.

Ata o 1 de marzo de 2020, esta operación daba lugar a unha transferencia de bens ou operación asimilada a unha entrega intracomunitaria de bens no Estado membro de partida dos bens, e a unha operación asimilada a unha adquisición intracomunitaria de bens no Estado membro de chegada dos bens, efectuadas en ambos os dous casos polo provedor.

Posteriormente, cando o cliente adquiría os bens, o provedor realizaba unha entrega interior no Estado membro de chegada en que resultaba de aplicación a regra de investimento do suxeito pasivo correspondendo tal condición ao seu cliente.

Desde o 1 de marzo de 2020, a nova regulación establece que as entregas de bens efectuadas no marco dun acordo de vendas de bens en consigna darán lugar a unha única operación: unha entrega intracomunitaria de bens exentos no Estado membro de partida, efectuada polo provedor, e a unha adquisición intracomunitaria no Estado membro de chegada, levada a cabo polo cliente cando retire as mercadorías do almacén.

Este tratamento simplificado será de aplicación unicamente cando os bens sexan adquiridos polo cliente dentro do prazo dun ano desde a chegada ao Estado membro de destino. Con esta finalidade, a data de adquisición será a que deberá terse en conta para os efectos da devindicación das respectivas operacións intracomunitarias.

En todo caso, os empresarios ou profesionais poderán optar por non acollerse á simplificación incumprindo as condicións previstas para a súa aplicación, en cuxo caso aplicarían o réxime xeral vixente ata o 1 de marzo de 2020.

Neste apartado analízanse as transferencias de bens no marco de acordos de venda de bens en consigna e das operacións posteriores, tanto no caso en que os bens son transferidos desde o territorio de aplicación do Imposto con destino a outro estado membro, como no caso contrario, cando os bens se transfiren desde outro estado membro con destino ao devandito territorio.