Saltar ao contido principal
Manual práctico de Sociedades 2021.

Reinvestimento de beneficios extraordinarios

O apartado 6 da disposición transitoria vixésimo cuarta da LIS establece que as rendas acollidas ao reinvestimento de beneficios extraordinarios prevista no artigo 21 da Lei 43/1995, do 27 de decembro, do Imposto sobre Sociedades, segundo redacción vixente ata o 1 de xaneiro de 2002, que non aplicasen a dedución establecida no artigo 36 ter da Lei 43/1995 por aplicación do apartado dous da disposición transitoria terceira da Lei 24/2001, do 27 de decembro, de Medidas Fiscais, Administrativas e da Orde Social, regularanse polo que se establece no referido artigo 21 e nas súas normas de desenvolvemento (Capítulo VII do Título I do Regulamento do Imposto sobre Sociedades, aprobado polo Real decreto 537/1997, do 14 de abril).

Con efectos para os períodos impositivos iniciados a partir do 1 de xaneiro de 2002, o artigo 21 da Lei 43/1995, do 27 de decembro, do Imposto sobre Sociedades, foi derrogado pola Lei 24/2001, do 27 de decembro, de Medidas fiscais, administrativas e da orde social.

Non obstante, e en virtude do que se dispón na citada disposición transitoria vixésimo cuarta da LIS , o artigo 21 da Lei 43/1995 segue sendo aplicable despois do 1 de xaneiro de 2002 para aquelas rendas que se acollesen ao que se dispón no mesmo (e as súas normas de desenvolvemento) durante a súa vixencia, e aínda cando o reinvestimento e demais requisitos prodúzanse en períodos impositivos iniciados a partir desa data.

Dada esta vixencia transitoria do artigo 21 da Lei 43/1995, recóllense a continuación as características principais deste beneficio de adiamento por reinvestimento. O contido que se detalla a continuación será válido mentres sexa aplicable con carácter transitorio o devandito artigo 21 da Lei 43/1995.

Para acollerse ao adiamento das rendas obtidas na transmisión onerosa de elementos patrimoniais, estes teñen que pertencer a algúns destes grupos:

  • Os pertencentes ao inmobilizado material.

  • Os pertencentes ao inmobilizado inmaterial.

  • Os valores representativos da participación no capital ou en fondos propios de toda clase de entidades que outorguen unha participación non inferior ao 5 por cento sobre o capital social das mesmas e que se posuísen, polo menos, cun ano ##3##de antelación á data de transmisión, sen que se encontren comprendidos nesta categoría de elementos patrimoniais os valores representativos da participación en fondos de investimento nin aqueloutros que non outorguen unha participación sobre o capital social. Aos efectos de calcular o tempo de posesión enténdese que os valores transmitidos foron os máis antigos.

Non formarán parte das rendas acollidas ao beneficio o importe das provisións relativas aos elementos patrimoniais ou valores, en canto as dotacións ás mesmas fosen fiscalmente deducibles, nin as cantidades aplicables á liberdade de amortización que deban integrarse na base impoñible con ocasión da transmisión dos elementos patrimoniais que gozaron da mesma.

A condición para que resulte de aplicación a reinvestimento de beneficios extraordinarios reside en que o importe das citadas transmisións reinvístase en calquera dos elementos patrimoniais antes relacionados, dentro do prazo comprendido entre o ano anterior á data de entrega ou posta a disposición do elemento patrimonial transmitido e os tres anos posteriores e, excepcionalmente, de acordo cun plan especial de reinvestimento aprobado pola Administración tributaria.

O reinvestimento entenderase efectuada na data en que se produza a posta a disposición dos elementos patrimoniais en que se materialice. Tratandose de elementos patrimoniais que sexan obxecto dos contratos a que se refire o apartado 1 da disposición adicional sétima da Lei 26/1988, do 29 de xullo, sobre Disciplina e Intervención das Entidades de Crédito (contratos de arrendamento financeiro), considerarase realizada o reinvestimento na data de celebración do contrato, por un importe igual ao valor de contado do elemento patrimonial. Os efectos do reinvestimento encóntranse condicionados, con carácter resolutorio, ao exercicio da opción de compra.

No caso de non realizarse o reinvestimento dentro do prazo sinalado anteriormente, a parte de cota íntegra correspondente á renda obtida, ademais dos xuros de mora, ingresarase conxuntamente coa cota correspondente do período impositivo en que venceu aquel ou conxuntamente coa cota correspondente a un período impositivo anterior, a elección do contribuínte.

O reinvestimento dunha cantidade inferior ao importe da transmisión dá dereito á non integración na base impoñible da parte de renda que proporcionalmente corresponda á cantidade reinvestida. Neste caso, a parte de cota íntegra correspondente á renda que debe integrarse na base impoñible, ademais dos xuros de mora, ingresarase conxuntamente coa cota correspondente ao período impositivo en que venceu o prazo para efectuar o reinvestimento, ou conxuntamente coa cota correspondente a un período impositivo anterior, a elección do contribuínte.

O importe da renda non integrada na base impoñible debe incorporarse á mesma por algún dos seguintes métodos, a elección do contribuínte:

  1. Nos períodos impositivos que conclúan nos sete anos seguintes ao peche do período impositivo en que venceu o prazo dos tres anos posteriores á data de entrega ou posta a disposición do elemento patrimonial cuxa transmisión orixinou o beneficio extraordinario.

    Neste caso integrarase na base impoñible de cada período impositivo a renda que proporcionalmente corresponda á duración do mesmo en relación cos referidos sete anos.

  2. Nos períodos impositivos en que se amorticen os elementos patrimoniais en que se materialice o reinvestimento, tratandose de elementos patrimoniais amortizables.

    Neste caso integrarase na base impoñible de cada período impositivo a renda que proporcionalmente corresponda ao valor da amortización dos elementos patrimoniais en relación co seu prezo de adquisición ou custo de produción.

O valor da amortización será o importe que deba ter a consideración de fiscalmente deducible, non podendo ser inferior ao resultante de aplicar o coeficiente lineal derivado do período máximo de amortización establecida nas táboas de amortización oficialmente aprobadas.

Tratandose de elementos patrimoniais que sexan obxecto dos contratos de arrendamento financeiro aos que se refire o apartado 1 da disposición adicional sétima da Lei 26/1988, do 29 de xullo, sobre Disciplina e Intervención das Entidades de Crédito, tomaranse as cantidades que resultaren fiscalmente deducibles de acordo co previsto no apartado 6 do artigo 128 da Lei 43/1995.

En caso de transmisión do elemento patrimonial antes da súa total amortización entenderase por valor da amortización o importe pendente de amortizar no momento de efectuarse aquela.

Cando o elemento patrimonial obxecto do reinvestimento sexa unha edificación, a parte de valor atribuíble ao chan deberá afectarse ao método previsto na letra a) anterior. Cando non se coñeza o valor atribuído ao chan, o devandito valor calcularase rateando o prezo de adquisición entre os valores catastrais do solo e da construción no ano de adquisición. Non obstante, o contribuínte poderá utilizar un criterio de distribución do prezo de adquisición diferente, cando se probe que o devandito criterio se fundamenta no valor normal de mercado do solo e da construción no ano de adquisición.

A elección de calquera dos métodos de incorporación á base impoñible da renda non integrada na mesma por aplicación do reinvestimento de beneficios extraordinarios deberá efectuarse no primeiro período impositivo en que proceda a incorporación da renda, manifestandose conxuntamente coa declaración correspondente ao devandito período impositivo. Unha vez realizada a elección, non poderá modificarse. En caso de non realizarse a elección aplicarase o método previsto na letra a) anterior.

En ningún caso poderá quedar renda sen integrar na base impoñible, debendo efectuarse a devandita integración de acordo co método que resulte aplicable.

Os elementos patrimoniais obxecto do reinvestimento deberán permanecer no patrimonio do contribuínte , agás perda xustificada, ata que se cumpra o prazo de sete anos citados anteriormente, agás que a súa vida útil conforme ao método de amortización dos admitidos no apartado 1 do artigo 11 da Lei do Imposto, que se aplique, for inferior. A transmisión dos devanditos elementos antes da finalización do mencionado prazo determinará a integración na base impoñible, do período impositivo en que se produce a transmisión, da parte de renda pendente de integración, agás se o importe obtido é obxecto de reinvestimento nos termos que se están expondo. Neste caso, a parte de renda pendente de integración deberá integrarse na base impoñible conforme ao método que o contribuínte elixiu. Cando o devandito método fose o establecido na letra b) anterior, en tanto non se realice o novo reinvestimento, integrarase na base impoñible o resultado de aplicar á contía da renda acollida ao reinvestimento de beneficios extraordinarios o coeficiente lineal máximo de amortización segundo táboas de amortización oficialmente aprobadas que correspondía ao elemento transmitido. Igual criterio de integración continuará aplicandose no caso de que o reinvestimento se materialice en elementos non amortizables. Tratandose de elementos amortizables, a renda pendente integrarase nos períodos impositivos en que se amorticen os elementos patrimoniais en que se materializar este reinvestimento.

Unha vez superado o prazo de sete anos ao que se refire a letra a) anterior, ou a vida útil se fóra inferior, a transmisión dos elementos patrimoniais en que se materializou o reinvestimento determinará que a renda pendente de integración nese momento intégrese na base impoñible dos períodos impositivos que conclúan con posterioridade á devandita transmisión, no importe que resulte de aplicar en cada un deles o coeficiente lineal máximo de amortización que correspondía ao elemento transmitido á contía da renda obtida ao reinvestimento de beneficios extraordinarios, ou á parte dese importe que proporcionalmente corresponda, cando a duración do período impositivo sexa inferior a doce meses.

Formalización do modelo 200

O recadro [00365] «Reinvestimento de beneficios extraordinarios (DT 24ª LIS)» da páxina 13 do modelo 200, utilizarase para integrar na base impoñible do período, a parte que corresponda daquelas rendas cuxa tributación se diferise no seu momento por aplicación do que se dispón no hoxe derrogado artigo 21 da Lei 43/1995, do Imposto sobre Sociedades.